Πώς περάσαν οι 15 αυτές μέρες, πώς σηκώνομαι αύριο, βάφομαι, σουλουπώνομαι, φοράω τακούνια-που είχε γίνει το παντοφλικό δεύτερο δέρμα τόσες μέρες-οδηγώ και πείθομαι να εργαστώ?
Μόνο ένας σεισμός σαν τον πρωινό μπορεί να με βγάλει από την εορταστική νιρβάνα.
Έκτακτο συμπλήρωμα: Μεγάλο πρόβλημα αποχωρισμού με το εκλεκτό τέκνο το πρωί προκειμένου να μη φύγω για τη δουλειά. Δεν είχα σκεφτεί να τον προετοιμάσω, αλλά δεν είχε ξανασυμβεί.
Μη λες για σεισμό!
ΑπάντησηΔιαγραφήφτου κακά και ξανά-φτου (το εγκεφαλικό το γλύτωσα, γιατι νομιζα πως ήταν η γάτα που ξυνόταν πάνω στην πλάτη μου!!)