Ακόμα αμήχανα

Διάβασα αναλύσεις επί αναλύσεων για τα γεγονότα, Νέα, Καθημερινή, Ελευθεροτυπία, το κομματάκι που μού έμεινε, είναι από τη συνέντευξη του "Κάιν των Εξαρχείων" στα Νέα:

- Βγήκε πάντως πολύς κόσμος στους δρόμους.

- Το ίδιο λέγαμε και το ΄85 και το ΄80, ότι όλες αυτές οι χιλιάδες στον δρόμο ήταν μια ελπίδα. Ηττηθήκαμε, όμως, γιατί δεν υπήρχαν πολιτικοί χώροι ή κινήματα, που θα έπαιρναν αυτές τις φύτρες, θα τα «ζύμωναν» και θα τα έκαναν πολιτικά όντα. Αυτή η νεολαία λοιπόν, θα χαθεί, όπως χάθηκε και η προηγούμενη. Είναι ένας φαύλος κύκλος, καταλήψεις, συγκρούσεις, κλείσιμο στο Πολυτεχνείο και μετά επιστροφή στο σπίτι. Ιδιώτευση.

Μιλώντας για ιδιώτευση και μικρές κατακτήσεις (που έλεγε η Αθανασία): στο βιντέακι ο Ρίκος με τη συστολή του πρωτάρη απαγγέλει το ποιηματάκι που πρέπει να μάθει για τη σχολική γιορτή.