Πάμε το πρωί στο Παίδων να κάνουμε την πρώτη δόση του εμβολίου. Τι να λέμε, ο μικρός λέει συνεχώς «δε νιώθω καλά, φοβάμαι λίγο, δώσε μου καλύτερα τις μπίλιες και μετά το εμβόλιο» κλπ κλπ.
Μπαίνουμε μέσα κι αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις, όπου ο Ρίκος κάνει τον φουλ φυσιολογικό και συνεννοείται άπταιστα με τις νοσοκόμες για να τις καλοπιάσει.
Νοσοκόμα: «Είσαι έτοιμος?»
Ρίκος: «Ε λίγο έτοιμος, κάτσε γράψε τα χαρτιά σου και μετά το εμβόλιο».
Μετά το εμβόλιο, είναι και το συσσωρευμένο άγχος, είναι και ο πόνος του τσιμπήματος, ο Ρίκος αρχίζει να πετάει κατά ριπάς ξανά και ξανά τις ίδιες ατάκες του Μπομπ «η Πιτσίνα κι ο Φοβέρας» επί πενήντα φορές. Οι νοσοκόμες κοιτάζονται ανήσυχα και μας κοιτάζουν, κι έχει πλάκα όταν τις καθησυχάζουμε «μην ανησυχείτε και πριν το εμβόλιο έτσι ήταν».
Καλημέρα! Ο Ρίκος είναι μεγάλος πονήρακας τελικά :)))))
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. κλαίω από τα γέλια :)
"Κάτσε γράψε τα χαρτιά σου" !!??
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερή ατάκα! Η γραφειοκρατία υπεράνω όλων (και ζήτω στα κερδισμένα δευτερόλεπτα)
Πλάκα-πλάκα, είναι τρομερή πρόοδος να μπορεί να συμμαζεύει τα "ιδιαίτερά" του για να καλοπιάσει κάποιον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓέλασα κι ευχαριστήθηκα! :)
Οσο τα διαβαζω τοσο ανυπομωνω να τον γνωρισω...για ακομα μια φορα κορυφαιος!
ΑπάντησηΔιαγραφήMamma, εσύ μιλάς για πονήρακες? :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΙφιμέδεια, χαχα, ευχαριστώ, όλα είναι πολιτική τελικά, ε?
Αθανασία, ναι είναι, καρότο και μαστίγιο πάντα.
Αερικό, θα έχεις τη χαρά κ την τιμή, πού θα πάει :-p.