Σε διάθεση

Μαίρης Παναγιωταρά: σηκώνομαι χαράματα, πρωινά, παιδιά-από σήμερα δεν έχει ετοιμασία ο Ρίκος, αλλά τις οιμωγές «πάρε με στη δουλειά να παίξω εκεί μπίλιες»-, δουλειά (το πιο ξεκούραστο κομμάτι της ημέρας, κάτι ξέρει ο μικρός που προσπαθεί να τρουπώσει), απόγευμα σπίτι, μαγείρεμα, υποτυπώδες συμμάζεμα, μπάνια, τάϊσμα, ξαφνικά είναι 11 το βράδυ και δεν έχω ασχοληθεί ούτε με το μεγάλο ούτε με το μικρό.

Ποίημα

Πάνω στο γαλάζιο κύμα

Το καράβι μας γλιστρά

Μοιάζει με περιστεράκι

Μ’ ανοιχτά πανιά

Μ΄αυτό το σεμνό και ταπεινό χαϊκού θα συμμετέχει ο Ρίκος στην καλοκαιρινή γιορτή του σχολείου την Παρασκευή το βράδυ (παναϊτσα μου).

Ενδοιασμός εις: η γιορτή είναι μαζί με το νηπιαγωγείο, πολλά παιδάκια!

Ενδοιασμός δεύτερος: το ποίημα το μάθαμε στο ρυθμό του χριστουγεννιάτικου «ο Βασίλειος ο Μέγας ιεράρχης θαυμαστός κλπ» ελπίζω να μην τον τυφλώσουν τα φώτα της ράμπας όταν βρεθεί εκεί πάνω και προκειμένου να παρατείνει τη σκηνική παρουσία να συνεχίσει εορταστικά και χριστουγεννιάτικα.

ΥΓ. Ναι, στο βάθος διακρίνεται ο γυμνός developer, που παρεμπιπτόντως έχει και γενέθλια σήμερα!

Εκτός προγράμματος

Το τριήμερο σε 127 λέξεις.

Σάββατο, καλή μέρα, μπάνιο, γάτες, είναι η πρώτη μέρα στην Ερέτρια και στα φύλλα οπότε υπάρχει αληθινή λαχτάρα και απόλαυση στις επαναλαμβανόμενες αυτιστικές δραστηριότητες.

Κυριακή: φίλοι στο σπίτι, σχεδόν όλη την ώρα μόνος του ο Ρίκος, φύλλα, νερά, μυρμήγκια και σκουλήκια. Όπως αποδεικνύεται τα ΄χει βαρεθεί, αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει από το τελετουργικό αφού δεν είμαστε εκεί να ασχοληθούμε μαζί του και να ξεκολλήσει.

Δευτέρα: ο μικρός σε ημιάγρια κατάσταση, καταφέρνει να ηρεμήσει μόνο όταν παίζουμε όλοι μαζί ένα επιτραπέζιο με ξεκάθαρη εναλλαγή σειράς των παικτών όπου ρίχνει τα ζάρια και αθροίζει ό,τι φέρνουν.

Σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς θα είναι το παιδί αν μείνει εκτός προγράμματος για κάποιο λόγο, αν δεν είχε πρόγραμμα, μαθήματα, ορισμένη και δομημένη καθημερινότητα.

Όπου το ΣΚΔ διαβάζει:

• Μάρκο Αυρήλιο, Εις Εαυτόν

  «στον προπάππο μου χρωστάω το ότι δε φοίτησα σε δημόσιες σχολές αλλά είχα καλούς δασκάλους στο σπίτι και το ότι γνωρίζω πως για τέτοια πράγματα πρέπει να ξοδεύεις χωρίς φειδώ»-να θυμηθώ να το τρίψω στη μούρη του συζύγου όταν γκρινιάξει για τον προϋπολογισμό του Ρίκου.

  «ο κόσμος κοιτά πώς να καταφύγει σε εξοχικά σπίτια και στις παραλίες και στα βουνά κι εσύ ο ίδιος έχει συνηθίσει να τ’ αποζητάς αυτά και με το παραπάνω. Κι όμως, αυτό δείχνει αφέλεια, αφού μπορείς ό,τι ώρα θέλεις να καταφύγεις στον εαυτό σου»

• Ένα αιματοβαμμένο αστυνομικό, στο σινοϊαπωνικό πόλεμο-αν αντέξω-ίσως εντρυφήσω το καλοκαίρι
• Κούρτοβικ βιβλιοδρόμιο: στο παρελθόν έχει γράψει πολύ εμπεριστατωμένα άρθρα εναντίον της ροζ λογοτεχνίας και εγχειριδίων αυτοβοήθειας τύπου Κοέλιο. Η επίθεση όμως εναντίον των αναγνωστριών της ροζ λογοτεχνίας ήταν σκέτος μισογυνισμός:

  «Εξίσου φανερό ήταν ότι η ζωή δεν είχε φανεί πολύ γενναιόδωρη σ΄ αυτές τις γυναίκες. Τα πρόσωπα που έβλεπα ήταν στερημένα, σχεδόν ρημαγμένα, και σε μερικά βλέμματα πρόσεξα κάτι το αλαφιασμένο.

  []…[]τα κεφάλια των γυναικών με τα ξασμένα, τα οξυζεναρισμένα ή τα σκληρά σαν πράσα μαλλιά,

  ..[]..Ξαναφέρνοντας όμως στον νου μου τα πρόσωπα των αναγνωστριών που έψαχναν σκυμμένες στα βιβλία, σ΄ εκείνο το εκθεσιακό περίπτερο, σκέφτομαι πως, όταν δεν συναντάμε στη ζωή μας τέτοια βλέμματα ή ίσως όταν δεν έχουμε αρκετή ευαισθησία για να τα προσέξουμε και να τα ερμηνεύσουμε, ακόμα και μια φλύαρη, ψεύτικη ερωτική εξομολόγηση μπορεί να γίνει βάλσαμο για την ψυχή μας.»

  Χολή άνευ λόγου και αιτίας.