Είναι η εβδομάδα των θλιβερών ποστ, δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον.
Εκείνο τον υπέροχο γατίνο, τον πατήσανε οι διπλανοί στην Ερέτρια με το αυτοκίνητο τους και το ανακοινώσανε και στον Αργύρη(!).
Ο Αργύρης έβαλε τον παππού του να περάσουν δις από τον τόπο του εγκλήματος και απεφάνθη (είναι κι ο παππούς εξαιρετικά πειστικός, ήθελε κι ο Αργύρης να το ακούσει) ότι το πτώμα δεν είναι σε καμία περίπτωση ο γατίνος, ίσως να είναι ο παππούς του γατίνου λόγω της ελαφράς ομοιότητας (ο παππούς το είπε αυτό).
Μετά έρχεται η σειρά του μικρού, που είπα να συνδυάσω το γατοχαμό με κάτι διδακτικό:
Ρίκος: πού είναι ο γκρίζος γατίνος?
Εγώ: τέλος ο γατίνος, δεν πρόσεχε όταν πέρναγε το δρόμο, τον πάτησε το αυτοκίνητο.
Ρίκος: πότε θα ξανάρθει?
Εγώ: ποτέ δεν θα ξανάρθει, όποιος δεν προσέχει στο δρόμο και τον πατήσει το αυτοκίνητο, όποιος σκαρφαλώνεις ψηλά στο μπαλκόνι και πέσει μετά πεθαίνει, τέλος, ούτε τρέχει, ούτε παίζει ούτε κάνει τίποτα τέ-λος.
Ρίκος, συλλογισμένος λόγω του οριστικού του πράγματος: Εγώ νομιζω ότι θα ξανάρθει το Σάββατο.
7 σχόλια:
Θα ξανάρθουν όλοι το Σάββατο - το ψυχοσάββατο
φακ :(
that's the spirit
Δύσκολες συζητήσεις αυτές...
Ακόμη και σήμερα, η Χριστίνα φτιάχνει ιστορίες με επισκέψεις της γιαγιάς, του παππού, της θείας. Λίγα λεπτά μετά, διορθώνει μόνη της το σκηνικό αφαιρώντας αυτούς που έχουν πεθάνει.
δυσκολο θεμα, σκληρη η μανουλα που δεν αφηνει ουτε μιση ευκαιρια να παει χαμενη. Κομψή η προσπεραση του Ρικ!να δουμε τι θα πει το Σαββατο.
Harry, οι θρήσκοι άνθρωποι πώς ξεχωρίζουν ανάμεσά μας!
Mamma, δυστυχώς :-(.
Φωτούλα, σε θα-σε-ξανάβρω-στους-μπαξέδες-πνεύμα κι εσύ, πασοκικιά φίλη!
Αθανασία, άρα το συνειδητοποιεί, έτσι κ αλλιώς τα 7 δεν ξέρω αν είναι η ηλικία που το κατανοούν ούτως ή άλλως, αν κ ο Αργύρης ως γνήσιο τέκνο μου έχει από πολύ μικρός τέτοια άγχη.
Μιραντάκι, το Σάββατο δεν νομίζω ότι θα αλλάξει κάτι, θα μετατεθεί για το άλλο Σάββατο. Εδώ ο Αργύρης που έφυγε για τη Νάξο, λέει "θα δούμε αν επιστρέψει το Σεπτέμβρη"-ο γάτος.
Δημοσίευση σχολίου