σαν κόσμημα. Μια φορά είχα αποφασίσει να φερθώ ώριμα και να μην κάνω άκαιρες προσπάθειες με το Ρίκο, κι έχει βαλθεί να με κάνει να φανώ ανακόλουθη.
Ανακάλυψε το κρυμμένο ρολόι κι έκτοτε το σέρνει μαζί του. «Mαμά, δίδαξε με την ώρα», είναι το σήμα που λαμβάνει ο ευαίσθητος εγκέφαλος δέκτης μου-αστειεύομαι.
Κατά τ' άλλα επειδή αυτό το καταραμένο το mind reading με έχει απασχολήσει πολύ, αντιγράφω από τo "Πρόσωπο Απρόσωπο" το εξής παρήγορο, αναφέρεται σε παιδιά τυπικής ανάπτυξης:
«Ανάμεσα στα 3 και 5 χρόνια αναγνώριζαν με αξιοπιστία μόνο την έκφραση της χαράς, ο θυμός αναγνωριζόταν στην ηλικία των 7, ο φόβος γύρω στα 10 και η έκπληξη στα 11». Ως πηγή αναφέρεται το “Communicative aspects of children’s emotional competence”, International review of studies of emotion”, των Anthony Manstead and Roselyn Edwards. Είναι ακριβώς τα συναισθήματα που απειλούσα το Ρίκο πέρσι με στέρηση φαγητού και ύπνου προκειμένου να τα μάθει.
Παρανοϊκοί άνθρωποι παρανοϊκά μέτρα.
