Τα συζήταγα χτες με μια πολύ καλή φίλη, πού είμεθα, τι κάνουμε όσον αφορά τα μαθησιακά:
Ανάγνωση: υπάρχει μια σχετική άνεση πλέον, δε διαβάζει αβίαστα-αβάδιστα, αλλά αρκετά υποφερτά. Η φράση πρέπει να είναι πλήρως κατανοητή για να εντυπωθεί με τη μία, αλλιώς χρειάζονται και 2 και 3 και 1013 αναγνώσεις για να αποδώσει τι διάβασε. Μεγάλη βοήθεια βρήκα σ’ αυτό το site. Διαμορφώνεις πλήθος ασκήσεων στα ελληνικά-χρειάζεται ενίοτε η (ερήμην του) ευγενική χορηγία του εργοδότη για τις φωτοτυπίες. Πχ, εδώ γράφω μια φράση, βάζω δίπλα 2 εικόνες, η μία σχετική η άλλη άσχετη κι εκείνος πρέπει να ζωγραφίσει εκείνη για την οποία διάβασε.
Γραφή: ο μηχανισμός έχει κατακτηθεί, αλλά τα γράμματα παραμένουν κράμα γραμμικής Α και βουστροφηδόν.
Και πάμε στο κλου του ποστ που περιμένει εναγωνίως η mamma, τις διαφορικές:
Κατέβασα τη σειρά αυτή, την εκτύπωσα 2-3 φορές και τη συμπλήρωσε μέχρι κάποιο σημείο (και κάνει εξάσκηση καθημερινά). Τώρα οι προσθαφαιρέσεις μέχρι το 20 γίνονται είτε αυθόρμητα είτε με αριθμητήριο. Διακρίνουσες, διώνυμα, ανάδελτα εξίσου τετριμμένα.
Τα ως άνω αποδεικνύουν το γνωστό, τα μαθησιακά μέχρι κάποιου σημείου ταχτοποιούνται, με τις εμμονές τι γίνεται? Η νέα μόδα επιτάσσει κάλτσες όπισθεν της βιβλιοθήκης. Mόλις τις βγάλει τις εκσφενδονίζει, το άλιεν 3 θα βγει μια μέρα από ΄κει.
