Είμαστε πάλι σε φάση αλλαγών στην εκπαίδευσή μας, τα γράφω για να τα οργανώσω στο διαλυμένο μου εγκέφαλο. Σχολικές χρονιές:
2004-2005: από τα μισά της χρονιάς λογοθεραπεία δις εβδομαδιαίως. Άλλα άγχη τότε, η λογοθεραπεία ήταν κυρίως για να μας δίνει την αίσθηση ότι προσδοκούμε κάτι για το μέλλον-που κατά τ’ άλλα έδειχνε μάλλον ζοφερό.
2005-2006: μισή χρονιά λογοθεραπεία όπως παραπάνω, την υπόλοιπη φουλ ειδική αγωγή (λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, ειδική αγωγή) σε κέντρο. Πραγματικά θεαματικά αποτελέσματα εντός μηνών και οι τρεις εκπαιδεύτριες πολύ καλές, κάναμε κι εμείς το early bird και ξεστραβωθήκαμε.
2006-2007: στο ίδιο κέντρο πρωινό ειδικό παιδικό σταθμό, απογευματινό εργοθεραπεία. Απογοήτευση από τη ανοργανωσιά και την έλλειψη στόχων από ένα κέντρο που μας είχε εντυπωσιάσει.
2007-2008: ιδιωτική συνοδός σε κανονικό νηπιαγωγείο, λογοθεραπεία, ειδική αγωγή, κολυμβητήριο. Τα σπάει η μανούλα με την επί 2 ½ έτη λογοθεραπεύτρια και σκέφτεται τη στροφή πάλι προς ένα (άλλο) κέντρο.
Ζητάω πολλά:
-θέλω να μαθαίνω τους στόχους των εκπαιδευτών για το μικρό, σε ορίζοντα εβδομάδας ή εβδομάδων.
-θέλω να μαθαίνω τι δουλεύουν κάθε φορά, για να το δουλεύω παράλληλα σπίτι.
-θέλω να είμαι ενεργό μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, μην τρελαθούμε δεν είναι ρόκετ σάιενς που λέμε και στο χωριό μου.
Με το μικρό δουλεύω ύλη προνηπίου για μαθηματικές και γλωσσικές έννοιες και ολίγη από νηπιαγωγείο που είναι τώρα κανονικά. Παράλληλα παίζουμε επιτραπέζια, συζητάμε κάρτες, τον αναγκάζω να εκφράζει λεκτικά διάφορα πράγματα, αλλά το αιώνιο άγχος είναι αν όλα αυτά είναι αρκετά.
Στο επόμενο ραντεβού μου στην ΕΘΜΑ θα ζητήσω υλικό να διαβάσω. Μαρία, εσύ που έχεις διαβάσει τόμους να με πεις. Επίσης όσοι έχετε να κάνετε συγκεκριμένες συστάσεις για κέντρα παρακαλώ ενημερώσατε, διότι οι ειδικοί της γενικότητας με έχουν πεθάνει. Διαφάνεια ζητάω, ως άλλος Γκορμπατσόφ.
Στη φώτο ο Ρίκος ρίχνει τα χαρτιά, προκειμένου να αποφασίσουμε τι μέλλει γενέσθαι, teachh ή ABA, κέντρο ή ιδιώτες?