Είμαστε σε μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων όπως οι εκατομμύρια συνέλληνες για να αποσύρουμε το αγαπημένο corsa κι έχουμε πάρει το Ρίκο μαζί για να διαλέξει χρώμα (Ρίκος: «το πρασινάκι», «καλά, πάψε, εγώ θα το οδηγώ, θα πάρουμε το κεραμιδί»).
Ο Δ κάνει τις σκληρές διαπραγματεύσεις, εγώ αρκούμαι να καγχάσω όταν ο πωλητής προτείνει να μας χαρίσει τους αισθητήρες παρκαρίσματος-δώσε χρήμα, θείο-και προσπαθώ να πακτώσω το Ρίκο είτε σε κάθισμα αυτοκινήτου είτε στην καρέκλα.
Όταν ο Ρ ξεκινάει το επαίσχυντο σπορ που με την κωδική ονομασία «πορδάκια».
Εγώ: «Μην ξανακάνεις πορδάκι, πορδάκια μόνο στην τουαλέτα».
Ρ: «Όχι στην τουαλέτα, θέλω εδώ».
Εγώ: «Αν ξανακάνεις εδώ, θα βρωμίσει ο τόπος και ο άνθρωπος θα μας ρωτήσει ποιος έκανε πορδάκι και τότε να δω ποιος θα του πούμε».
Ρ: «Η μαμά».
ΥΓ. Απολύτως άσχετο (?) αλλά μου άρεσε.