
Είμαι στο μπαλκόνι του υπερυψωμένου ισόγειου αρχοντικού μου και βρίζομαι με τους αλβανούς γείτονες. Παρότι θα μπορούσαμε να στραγγαλίσουμε ο ένας τον άλλο επιτόπου, ό,τι λέμε είναι σχετικά κόσμιο, διότι κρατάω και το κινητό να γράφει στο βίντεο-τώρα που τα γράφω συνειδητοποιώ το λωλό της κατάστασης αλλά δε βαριέσαι. Ο Ρίκος είναι κοντά μου και κόβει φύλλα. Αφού έχουμε χύσει εκατέρωθεν το δηλητήριο μέχρι τελευταίας ρανίδας, ο Ρίκος που αντιλαμβάνεται την παύση σπεύδει να ανακεφαλαιώσει απευθυνόμενος στον προαιώνιο εχθρό: «γεια σας, καλό απόγευμα».
Σκηνικό δεύτερο, της φωτο: η γάτα περιμένει να της ρίξουμε κάτι κι ο Ρίκος νουθετεί: «γάτα, μην κάθεσαι στην άκρη, θα πέσεις, πρόσεχε!» Η γάτα μισοκοιμάται, «όχι, μην κλείνεις τα μάτια, θα πέσεις!».