15.11.10

Ό,τι δε λύνεται κόβεται


Για να πω την αλήθεια μου τη μαύρη, όσον αφορά το ντύσιμο ο Ρίκος δεν είναι φουλ ανεξάρτητος. Πέρυσι στην εργοθεραπεία έμαθε πολλά, αλλά εν συνεχεία δεν υπήρξε πολλή εξάσκηση οπότε υπάρχουν προβληματάκια. Βασικό θέμα το μπρος πίσω σε μπλούζες-παντελόνια, όπου η εργοθεραπεύτρια του έμαθε να στηρίζεται στο χαρτάκι που πρέπει να είναι πίσω.

Είναι σαββατοκύριακο, άρα υπάρχει άπλετος χρόνος να παιδευτεί για να ντυθεί μόνος του. Έχει βάλει το παντελόνι το μπρος πίσω, οπότε στωικά του δείχνω το χαρτάκι που έχει βάλει μπροστά και επαναλαμβάνω: «το χαρτάκι δεν πρέπει να είναι εδώ, το χαρτάκι πρέπει να είναι πίσω». Ο Ρίκος είναι αγύριστο κεφάλι από τα λίγα, κι είναι και ζήτημα αρχής να μην κάνει ό,τι λέω ιδίως όταν δεν είναι προφανής ο λόγος. Εξαφανίζεται κι επιστρέφει περήφανος: «δες, το χαρτάκι δεν είναι μπροστά». Όντως δεν είναι, αλλά δεν αφήνει και τη ζαβολιά να ολοκληρωθεί ομολογώντας: «Δεν είναι εκεί, γιατί το έκοψα».

Κι αυτός είναι ο σκύλος που μας έχει αλλάξει την καθημερινότητα. Υπάρχει tip για τα ταξίδια, πήγαμε Ερέτρια, ήταν μέσα σε κλουβί μεταφοράς στο πορτμπαγκάζ και τόσο στο πήγαινε όσο και στο έλα ζαλίστηκε και έκανε εμετούς?

Επίσης διάβασα τον τελευταίο Κόου και ήταν Λοτζ!