Όπου τελειώνουν τα ψέματα

Στήβεν Κίνγκ, σχεδόν ποιητικός, από τους Ρυθμιστές που μού είχε στείλει ο Zlatko ζευγαράκι με το Ντεσπερέισον, αλλά λόγω άνοιας ξαναγόρασα-και ξαναδιαβάζω.
«Εύχομαι να ήμαστε νέες ακόμη, με όλα τα βρόμικα χαρτιά που μας μοιράζει η ζωή θαμμένα ακόμη βαθιά μέσα στην τράπουλα». Βέβαια δε μιλάμε απλώς για βρωμόχαρτα, η συγκεκριμένη μεγαλώνει τον αυτιστικό ορφανό ανηψιό της που επιπλέον τον έχει κυριεύσει κι ένας δαίμονας που ετοιμάζεται να αιματοκυλίσει τη γειτονιά.

	Το σχολείο θα ξεκινήσει τη Δευτέρα-θεωρητικά, διότι λείπουν ακόμα οι 9 από τους 12 δασκάλους-και η Π. προετοιμάζει το Ρίκο με ιστορία. Δε χρειάζεται όμως, ο ενθουσιασμός του νέου για το «σχολειαράκι» είναι εμφανής από το υποκοριστικό, δε βλέπει την ώρα!
	Και ναι, μέσα σε ώρες μετακομίζουμε-τα βιβλία θα μείνουν σπίτι, πολιτιστική προσφορά προς τους υποψήφιους ενοικιαστές.

Διάφορα

Κάθε φορά που περνάω από το κλειστό βενζινάδικο λέω να σταματήσω να τη φωτογραφίσω κι επιτέλους αξιώθηκα. Η τιμή της αμόλυβδης με κάνει σχεδόν να δακρύζω. Αμόλυβδη, ένα χρόνο πριν ο,829.

Το in.gr στην ψηφοφορία του στο κομμάτι «πολιτισμός» ρωτάει: «Παρά τις μειώσεις στα εισοδήματα εξακολουθείτε να αγοράζετε βιβλία το ίδιο συχνά;» Μάλλον μπήκε για να χρησιμοποιηθούν οι απαντήσεις ως επιχείρημα για το κλείσιμο των Ελληνικών Γραμμάτων.

Ήταν πολλές μέρες που γύριζα νωρίς σπίτι και ελλείψει μαθημάτων του Ρίκου καθόμαστε και κοιταζόμαστε και δεν βρίσκαμε κανένα παιχνίδι της προκοπής να παίξουμε. Ώσπου είδα στης Π. αυτό το ωραίο βιβλίο. Στη φωτο αδειάζουμε χαρτοπόλεμο με το καλαμάκι. Σε ένα άλλο παιχνίδι προσπαθούσαμε με τη σύριγγα του trilpetal να σβήσουμε από απόσταση ένα κερί. Αν και στα περισσότερα που δοκιμάσαμε στο τέλος μείναμε με τον Αργύρη οι δυο μας να ανταγωνιζόμαστε, αναγκάσαμε και το μικρό να συμμετάσχει και νομίζω ότι έχουν κι εργοθεραπευτική αξία.