Είμαστε σε μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων όπως οι εκατομμύρια συνέλληνες για να αποσύρουμε το αγαπημένο corsa κι έχουμε πάρει το Ρίκο μαζί για να διαλέξει χρώμα (Ρίκος: «το πρασινάκι», «καλά, πάψε, εγώ θα το οδηγώ, θα πάρουμε το κεραμιδί»).
Ο Δ κάνει τις σκληρές διαπραγματεύσεις, εγώ αρκούμαι να καγχάσω όταν ο πωλητής προτείνει να μας χαρίσει τους αισθητήρες παρκαρίσματος-δώσε χρήμα, θείο-και προσπαθώ να πακτώσω το Ρίκο είτε σε κάθισμα αυτοκινήτου είτε στην καρέκλα.
Όταν ο Ρ ξεκινάει το επαίσχυντο σπορ που με την κωδική ονομασία «πορδάκια».
Εγώ: «Μην ξανακάνεις πορδάκι, πορδάκια μόνο στην τουαλέτα».
Ρ: «Όχι στην τουαλέτα, θέλω εδώ».
Εγώ: «Αν ξανακάνεις εδώ, θα βρωμίσει ο τόπος και ο άνθρωπος θα μας ρωτήσει ποιος έκανε πορδάκι και τότε να δω ποιος θα του πούμε».
Ρ: «Η μαμά».
ΥΓ. Απολύτως άσχετο (?) αλλά μου άρεσε.
5 σχόλια:
Ήθελα να σχολιάσω την ευκολία με την οποία θα ψευδομαρτυρούσε ο Ρίκος αλλά το λινκ με αποσυντόνισε. Όταν έγραφες "απολύτως άσχετο" το εννοούσες μέχρι τελευταίου γράμματος.
:)
Eμένα το λινκ δεν μου φάνηκε άσχετο, γιατί σκέφτηκα ότι η αναποφευκτη ταύτιση γονιού και παιδιού στις μικρές ηλικίες μπορεί να παραμείνει κι αργότερα, με τραγικές ή κωμικοτραγικές συνέπειες... Την περασμένη Παρασκευή συναντήσαμε έναν γνωστό στο καράβι που είχε φτιάξει δικό του πλήρες σχέδιο για την επαγγελματική και λοιπή αποκατάσταση του γιού του (ετών 27 ήδη) και το συζητούσε σαν κάτι αυτονοήτως σωστό.
Κατά τα άλλα, ο Ρίκος το έχει πιάσει το πρέπον νόημα της ηλικίας του, στα δύσκολα βάζουμε μπροστά την μαμά να υποστεί τις συνέπειες. :)
ax, aytos o rikos, mono symmathites kai oxi pwlhtes kserei na ypnwtizei? :D
Stenoxwro to arthro, eixa diavasei to prwto kommati tou gia ton gay nearo. Poly lyphtero kai dystyxws poly alithino...to boys don't cry sthn ellhnikh eparxia, e?
Μαμά, μη φτιάχνεις πολλές φασολάδες. Προκαλούν εκκρήξεις! Έχει χιούμορ ο γιόκας σου. Θα το κληρονόμησε από τη μαμά!
Mamma, άσχετο αλλά καλό-ναι, λέει ψέματα με ιδιαίτερη ευκολία.
Αθανασία, κι εμένα μου άρεσε πολύ το λινκ, γι'αυτό το έδωσα.
Butterfly, ναι, στενάχωρο, αλλά διδακτικό (μα τι λέω!)
Ιωάννα, ευχαριστώ :-), άσε το άλλο δεν κόβεται εύκολα.
Δημοσίευση σχολίου