6.11.07

In situ


Μιράντα, δικό σου, ξεκινάνε οι ραδιοφωνικές αφιερώσεις!
Εδώ μεγαλουργούμε καθημερινά. Σε παγκόσμια πρώτη το τραπεζάκι του Ρίκου για τις ανεξάρτητες και για τα μαθήματά του.

Είναι στο χωλ (περίπου σωστό αυτό, αλλά αναπόφευκτο λόγω έλλειψης χώρου) και βλέπει τοίχο (αυτό είναι φουλ σωστό λόγω διάσπασης). Αριστερά είναι τα πράγματα που χρησιμοποιούμε, περισσότερο για να ξέρω εγώ τι είναι πού. Ό,τι είναι να κάνει ο Ρικμαν το έχουμε εκτός και στα δεξιά του.

Πάνω στο τραπέζι διακρίνονται τα εξής: πάνω αριστερά η κάρτα «δουλεύω μόνος μου». Εκεί θα κολλήσει την αντίστοιχη δική του «δουλεύω μόνος μου» του προγράμματος την ώρα των ανεξάρτητων-τις οποίες μπαμπάς και γιος έχουν παραμελήσει εσχάτως, ναι για σένα το λέω αν διαβάζεις, όχι για να φιλοτιμηθεί ο Ρίκος.

Η μαύρη γραμμή είναι βέλκρο αυτοκόλλητο. Εκεί κολλάμε το σηματάκι της κάθε ανεξάρτητης (ίδιο έχει πάνω και το αντίστοιχο ντοσιέ ανεξάρτητης) ή τις κάρτες του μαθήματος (π.χ. γράφουμε, ζωγραφίζουμε, λέμε κάρτες). Είναι ένα μίνο κάθετο πρόγραμμα για την ώρα του τραπεζιού.

Τα κουτιά είναι για τις κατηγοριοποιήσεις. Ο Θοδωρής παίρνει ένα πάκο με κάρτες και τις μοιράζει στα συρταράκια (ρούχα, ζώα είναι εν προκειμένω, αλλά αλλάζουμε).

Η βρωμιά που θα διακρίνει ένα έμπειρο μάτι είναι βρωμιά. Ο μικρός ξεσπάει καμιά φορά γράφοντας με τους μαρκαδόρους πάνω στο τραπέζι, άλλοτε καθαρίζονται άλλοτε όχι. Με καρφώνει με το βλέμμα (ως άλλη κόμπρα) και κάνει όσες γραμμές προλάβει.

Πάνω στο καρεκλίδιο είναι οι καινούριες ανεξάρτητες (ταυτοποιήσεις).

ΥΓ. Τελείωσα το «Ζωγράφο των μαχών», Ρεβέρτε. Όσα ποταπά περί Ρεβέρτε κι αν λέει η Νερίνα μού άρεσε. Θα πάω να διαβάσω κριτικές, διότι μού φαίνεται ότι ήταν το καλύτερο του, και συνεχίζω με το τελευταίο πάθος, Ουελμπέκ, Λανθαρότε.

7 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Kαλημέρα :)
αυτό με την κόμπρα και τις γραμμές, όχι, δεν το 'χω ζήσει, αλλά ναι, τόχω κάνει.
Και ως παιδί, και ως έφηβος, αλλά (ομολογώ) και ως παντρεμένη γυναίκα..

φιλί από μένα θα δεχτεί ο Ρίκος;
αν ναι, δώστου ένα: x

Μαριλένα είπε...

Συνονό, με τρομάζετε, ήρωας ο Χρόνης σας :-).
Και δέχεται και ανταποδίδει-με την άδειά σας πάντα.

Ανώνυμος είπε...

πολυ χρησιμο θα ηταν να του φτιαξεις ενα ημερισιο προγραμμα , που να βασιζεται σε φωτογραφιες που εχεις βγαλει και που δειχνουν τον ιδιο να κανει την εκαστοτε εργασια ή καποια δουλεια. Τις φωτογραφιες τις πλαστικοποιεις και τις χρησιμοποιεις αναλογα με τη περιπτωση.

Πολη καλη ιδεα ειναι να του φτιαξεις και ενα εβδομαδιαιο προγραμμα που να δειχνει τί ακριβως εχει να κανει κατα τη διαρκεια της εβδομαδας συνολικα, ετσι ωστε να αρχισει να νιωθει τον χρονο γενικοτερα.Τωρα αυτα ετσι που στα λεω ακοθγονται καπως μπερδεμενα και ειναι δικα μου συστηματα, αλλα πιστεψε με ειναι πολυ αποτελεσματικα και με το τροπο που τα εχω φτιαξει τουλαχιστον στο δικο μου γιο ειχαν πολυ μεγαλο αποτελεσμα.Θ προσπαθησω το βραδυ να τα βγαλω φωτογραφιες και να σου τις στειλω για να καταλαβεις
ακριβως.

MiKy είπε...

ευχαριστώ Μαριλενάκι !!
πολύ όμορφος και λιτός ο χώρος.Εγώ παλέυω με τη σαβούρα... μολις πάω να πετάξω κάτι ξαφνικά νοστιμίζει , οπότε η εκκαθάριση αναβάλλεται επ αόριστον .......

εμεις εδώ και ενα μηνα ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε να εφαρμόζουμε πρόγραμμα.συνεννοηθήκαμε να το χρησιμοποιούμε και στον παιδικό σταθμο.ο Νάσος έχει μια βελτίωση ( είμαστε περίπου στα 15-20 λεπτά που μπορουμε να δουλέψουμε χωρίς κλάματα)δουλέυουμε στο τραπέζι της κουζίνας , και απέναντι η αδερφή του γραφει τα πιο δύσκολα της πρώτης δημοτικου.
Το χτεσινό μας επίτευγμα ήταν να μουτζουρώσουμε το δρομάκι που πρέπει να ακολουθήσει το παπί για να πάει σπίτι του! μονο το δρομάκι και όχι όλη τη σελίδα!!

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Εγώ πάλι γιατί αισθάνομαι ότι το συγκεκριμένο ποστ γράφτηκε για να διαβαστεί από ένα μόνο άτομο, δε ξέρω :))))) Ονόματα δε λέω υπολείψεις δε θίγω.
Καλό σας βράδυ αγαπητή

Μαριλένα είπε...

Μιράντα,
έχω διδακτορικό στο πέταμα και ξεσκαρτάρισμα και δεν θα μπορούσα αλλιώς αφού μεγάλωσα με μητέρα που αποδελτιώνει εφημερίδες χρόνια τώρα.
Νερίνα, το κείμενο το έγραψα για τη Μιράντα, ο υπαινιγμός προέκυψε στην πορεία(αλλά είσαι πολύ άτιμο πλάσμα και πρέπει να σε προσέχω πολύ!)

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Κυρία μου με κάνετε και κοκκινίζω :))))