31.12.07

Επεράσαμ’ όμορφα-τωόντι

Ήταν αυτές οι τελευταίες 5 μέρες στην Ερέτρια που με προβλημάτισαν σφόδρα. Λες ο Άνταμ Σμιθ να έχει δίκιο, λες να είναι δυνατή η αδιάκοπη βελτίωση της ζωής μου από τούδε και στο εξής?-μέχρι την αρρώστια και τα γηρατειά για να μην ξεχνάμε και τον Ουελμπέκ. (να λείψουν τα σχόλια του τύπου δεν έλεγε αυτό ο Άνταμ Σμιθ, προσπαθούμε να δώσουμε ένα θεωρητικό λούστρο στην αθεράπευτα αισιόδοξη διάθεσή μας).

Αδυνατώ να βρω ένα παλιότερο άρθρο που μελετούσε πώς επηρεάζει το βρεφικό κλάμα το γονιό. Το συμπέρασμα ήταν ότι το κλάμα ενεργοποιεί στον εγκέφαλο την έκκριση ουσιών που κρατούν τη μητέρα σε κατάσταση ετοιμότητας προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες του βρέφους κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του.

Όταν είχα διαβάσει «μήνες» είχα καγχάσει, διότι αυτό το άγχος, ο Θόδωρος να κλαίει και να χτυπιέται χωρίς να μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει ήταν μια χρόνια ιστορία.

Είναι περίπου ενάμισης χρόνος που ο Θοδωρής άρχισε να επικοινωνεί και σιγά σιγά άρχισε η ανάδυση προς ένα πιο ξεκούραστο τρόπο ζωής. Στις χριστουγεννιάτικες διακοπές, παρότι κατά τις 6 παρά ο μικρός ξυπνούσε κι ερχόταν στο κρεβάτι, έπιασα τον εαυτό μου να ξενυχτάει μέχρι τα μεσάνυχτα και να σηκώνεται νωρίς χωρίς να νιώθω κούραση.

Και χτες με εντυπωσίασε με τα πρώτα συνώνυμα: καθώς τραγουδούσε τους Καλικάντζαρους-Η αγέλαστη πολιτεία, μην ξεχνιόμαστε-εκεί που ο στίχος λέει «Χριστούγεννα ζυγώνουνε», ο μικρός μπλόκαρε προς στιγμήν ξεχνώντας το «ζυγώνουνε», αλλά συνέχισε «έρχονται Χριστούγεννα».

4 σχόλια:

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

"έρχονται Χριστούγεννα", μου αρέσει θα το πάρω και ευχαριστώ για το δώρο, εξαιρετική επιλογή τω όντι.
Από όλους μας για όλους σας η ευχή: ας συνεχίσει έτσι να σας έρχονται πράγματα και επίσης ζητήστε από το Ρίκο και τον Ανάργυρο να σας φτύσουν,για να μη σας ματιάσω/ σας ματιάσουν ή ματιαστείτε μόνοι σας καλή μου. Αυτό θα είναι και το δώρο μου πες τους.:)))))))

Μαριλένα είπε...

"και σιγά σιγά άρχισε η ανάδυση προς ένα πιο ξεκούραστο τρόπο ζωής"

αρκεί να καταφέρω να περιορίσω την ψυχοπάθεια μου, του τύπου: βήχουν τα παιδιά και ψάχνω το βάκιλλο του Κοχ στο σάλιο τους.



Χρόνια πολλά και όμορφα να ερθουν στη ζωή σας

σας φιλω όλους :))

athanasia είπε...

Xρόνια πολλά και καλά, κι όλο και πιό εύκολα!

:))

Μαριλένα είπε...

Χρόνια πολλά, φιλενάδαι, την αγάπη μας :-), ό,τι ποθείτε!