"I am a master of fiction. I am also the greatest crime novelist who ever lived. I am to the crime novel in specific what Tolstoy is to the Russian novel and what Beethoven is to music."-Τζ.Ελλρόυ
Συμφωνώ -με μόνη ένσταση, όπου Τολστόι εγώ θα έβαζα Ντοστογιέφσκι.
Ξενύχτησα με τον Ελλρόυ (προσπαθώ να σκεφτώ έναν συγγραφέα που να αγαπάω περισσότερο, ο Τζον Ιρβινγκ και ο Χολλινγκχερστ είναι ελάχιστα πιο κάτω, αλλά πάνω από τον Ελλρόυ ουδείς).
Αμερικάνικο Ταξίδι Θανάτου, 1963-1968, δολοφονία Τζ.Φ.Κένεντυ, Χούβερ, Χ.Χιουζ, ναρκωτικά, μαφία, ο Πητ, η Μπαρμπ, ο Λίττελ από το Αμερικάνικο Ταμπλόιντ, ο καινούριος Ουέην, η Κούβα, το Βιετνάμ, Κου Κλουξ Κλαν, δολοφονίες Μ.Λ.Κινγκ και Μπομπ Κέννεντυ. Άντρες που κόβουν κεφάλια και τα κρατάνε ως ενθύμια, αλλά είναι ψυχωτικά προστατευτικοί με τις γυναίκες, γυναίκες που παίζουν διπλά παιχνίδια, αλλά κόβουν τη γλώσσα τους προκειμένου να μην προδώσουν, η ελλειπτική, αγχωτική γραφή του Ελλρόυ. Εν αναμονή του τρίτου μέρους του USA Underworld Trilogy που βγαίνει το καλοκαίρι στην Αμερική.
Βιβλία παρτ του: Με τον Ντώκινς πάλι και τον Τυφλό ωρολογοποιό την πάτησα μάλλον. Έφτασα στη μέση για να συνειδητοποιήσω ότι χρειαζόταν να κρατάω σημειώσεις ανά κεφάλαιο-ίσως μικρές περιλήψεις. Είναι φοβερά ενδιαφέρον αλλά αν δεν είσαι βιολόγος ή πέρασες σχολείο χωρίς να μάθεις τα βασικά πέραν της δέσμης ενίοτε χρειάζεσαι σκονάκι. Πάμε μάλλον πάλι από την αρχή με το σημειωματάριο ανά χείρας.
Ρικίστικα: Πολύ καιρό παλεύουμε τις γενικεύσεις και τις κατηγοριοποιήσεις. «Μπλούζα, παντελόνι, όλα είναι ρούχα», «γάτα, φίδι είναι ζώα». Ξεκινήσαμε δειλά δειλά το αντίστροφο, να εξειδικεύουμε, ειδικά αν πρόκειται για πράγματα των οποίων έχουμε άμεση εμπειρία «δεν είναι πουλάκι, είναι σπουργίτι». Τα πουλιά-ειδικά τα περιστέρια-είναι πρόσφορο θέμα, διότι ο μικρός τα καταδιώκει μανιωδώς.
Ο Ρίκμαν έκανε τσισάκια, ανεβάζει βρακάκι αλλά άτσαλα, όσα πρέπει να κρύβονται από την κοινή θέα εκτίθενται στο φως. Πατήρ θεματοφύλακας των αξιών: «Θοδωρή, φτιάξε το σώβρακό σου, είναι έξω το πουλάκι σου», τέκνο ζαλισμένο από το μητρικό μπούρου μπούρου: «δεν είναι πουλάκι, είναι περιστέρι». Ό,τι πεις.
7 σχόλια:
"Πουλάκι είναι και λαλεί πουλάκι είναι και κρένει"....
Και για το Ρίκο και για τον Ελρόϋ η τοποθέτησις....:))))
Καλή σας μέρα
Αναμφισβήτητα :-)(κάποτε το ήξερα όοολο αυτό απ' έξω)
στο ταξιδι πηρα μονο ενα βιβλιο και στην επιστροφη δεν ειχα τι να διαβασω,μου αρεσαν τα "κινεζικα κουτια" (αν και δεν τα παω καλα με τα αστυνομικα) , στο τελος μου αφησε μια διδακτικη γευση για τη ζωη μου, αυτο του Eco θα το παρω και εγω, το επομενο ΣΚ που θα ξαναπαρω το τρενο για Εδεσσα θα παρω μαζι μου 2 βιβλια ,γιατι με ενα δεν τη βγαζω καθαρη στο νοσοκομειο ,ή ενα ογκωδες.
Ο Ρικουλης καλα κανει και λεει το πουλακι ...περιστερακι, ειναι στη φυση του να μη καταλαβαινει τη "μεταφορα" του λογου,οποτε για οσο θα το αποκαλουμε εμεις πουλακι, εχει καθε δικαιωμα να το αποκαλει ακομα και ..γυπα.Τωρα που το τονισες αυτο , σκεφτομαι πως ο Παυλος δεχεται τη λεξη "πουλακι" , και δεν τη μετετρεψε σε ...Πτεροσαυρο πχ.
Φιλακια
ΥΓ αν βρεις χρονο παρε τηλ να τα πουμε
Τα ποιητικά -και αστεία- αποτελέσματα της μη κατανόησης της μεταφοράς...
Kαλημέρα!
:)
Μαρία, τι μού θύμισες με βιβλία και νοσοκομεία, μεγάλη ιστορία. Θα επανέλθω.
Αθανασία, φαντάζομαι θα ακούσουμε και πιο αστεία καθώς μεγαλώνει. Πάντως η μη κατανόηση της μεταφοράς είναι το λιγότερο τώρα, ας ακούει προς το παρόν, ας κατανοεί και οι κυριολεξίες-μεταφορές θα δούμε πώς θα αποσαφηνιστούν. Slowly slowly in the wind που λέει κι η Πατρίτσια (Χάισμιθ). Φιλιά :-)
Μοναδική ατάκα :)))
(μαριλένα, πηγαινε στο προηγούμενο ποστ και λύσε μου την απορία :)
Σπεύδω, χαρά μου!
Δημοσίευση σχολίου