7.4.08

Νέμεση

Φαντάσου να είσαι 6 χρονών, με αυτισμό, να έχεις συχνά πυκνά τα νεύρα σου που δε σε καταλαβαίνουν οι γύρω, οι οποίοι σου απαντούν με μια φράση μόνιμη επωδό όταν χτυπιέσαι. Φαντάσου τώρα ότι έχεις την ευκαιρία να την πετάξεις εσύ σε κάποιον άλλο αυτή τη φράση, δεν ακούγεται μεγάλη ικανοποίηση?

Ο πατήρ παρακολουθεί χτες ένα ματς (είναι ΑΕΚ για να καταλάβουν οι πλέον μυημένοι) και μπαίνει ένα γκολ το οποίο καταποντίζει την ομάδα του (είναι ΑΕΚ είπαμε). Αρχίζει να χτυπιέται από τοίχο σε τοίχο, να ολοφύρεται, γενικά να παρουσιάζει μια εικόνα που τον τραβάς βιντεάκι και τον ανεβάζεις στο www.my husbands genes are responsible for my sons autism.com. Ο Ρίκος αρχικά απορεί, εν συνεχεία φανερά ικανοποιημένος αλλά και υπόδειγμα ψυχραιμίας και fair play αρχίζει αυτό που ακούει από τότε που θυμάται εαυτόν: «Έλα μπαμπά, ηρέμησε, τι κάνεις τώρα, ηρέμησε βρε μπαμπά!»

ΥΓ. Ρούλα, καλημέρα!

15 σχόλια:

aeriko είπε...

Καλημερα! Καλη Βδομαδα!!!

και....ο μικρος ειναι απαιχτος!

butterfly είπε...

Ααχαχαχαχ! Έτσι, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Ο μπαμπάς τι έκανε;

Υ.Γ.1. Αν και δεν ασχολούμαι με τα ποδοσφαιρικά, συμπαθώ τους ΑΕΚτζήδες (τους οπαδούς, όχι την ομάδα)

Υ.Γ.2. Την αλήθεια τώρα, εσύ ουδεμία ανάμειξη είχες; :Ρ

athanasia είπε...

:)))

Tην ίδια ικανοποίηση αισθάνεται η Χριστίνα όταν σχολιάζει/συμβουλεύει/κριτικάρει κάποιον που συμπεριφέρεται όπως η ίδια, σε άλλες στιγμές... Χρησιμοποιώντας τα λόγια που ακούει η ίδια από εμάς...

Μαριλένα είπε...

Αερικό, σ΄ευχαριστώ, επίσης κι εγώ έτσι νομίζω :-).

Butterfly, τέτοια κουβέντα από τη φιλενάδα δεν την περίμενα! Ο μπαμπάς σήμερα επικοινωνεί ξανά με τον κόσμο, οπότε κ εκ του μπλογκ θα λάβει γνώση του συμβάντος. Η πλάκα είναι ότι κάθονταν μαζί στην τραπεζαρία κ του έκανε κ μάθημα ο δόλιος-"παίζουν μπάλα, τι ομάδα είσαι, Α-ΕΚ" και άλλα χαριτωμένα που έσβησαν νωρίς.

Μαριλένα είπε...

Αθανασία, ακριβώς, ήταν μια μαγική στιγμή που ο μικρός είχε όλη την εικόνα, "ο μπαμπάς κάνει όπως εγώ, τι μου λένε εμένα, ορίστε φίλε μου!".

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Μια κατανόηση στην άνευ προφανούς αιτίας και λογικής συμπεριφοράς ενός χαμένου (και μάλιστα ποδοσφαιροχαμένου) να υποθέσω ότι δεν είναι μέσα στην οπτική της οικογένειας; Στη δικιά μας σε αντίστοιχες περιπτώσεις πάντως δεν είναι!!! :)))))
Κατά τα άλλα συμφωνώ ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.
Καλή βδομάδα σε όλες/ους μας

Ανώνυμος είπε...

ευτυχως που δεν ειναι ο πατηρ Παναθηναικος υστερα απο τα χθεσινα μας ρεζιλικια :)

ωραιος ο Ρικος :)

καλη σας μερα

Ευδοκια

mamma είπε...

Χαχαχα!!!! Δεν το πιστεύω, τρίποντο ο μικρός....
Μπράβο Ρίκο!!!

Καλημέρα

roula karamitrou είπε...

Την καλημέρα μου και στο Ρίκο και πολλά φιλιά στα μούτρα:)) Μ'έκανε και γέλασα
Φιλενάδα είσαι η προσωποποίηση της εκδίκησης όλων των μαμάδων που ελαφρά τη καρδία τους φόρτωσαν το μύθο της "μαμάς ψυγείο"

Ανώνυμος είπε...

Αριστούργημα!
(γελάω ακόμη με τον τίτλο του site)

faraona είπε...

Mαριλενα καλησπερα
αν σου πω οτι το παιδι ειναι απλα ενα πολυ ιδιαιτερο ατομο...πιθανως και να μη με πιστεψεις.
Εχω μια εξαιρετικη σχεση παντα μ αυτα τα παιδια χωρις να ξερω το γιατι.
Ισως γιατι μου αρεσουν πολυ τα ιδιαιτερα ατομα επειδη δεν με κανουν να βαριεμαι .
Αυτη η τακα προς τον πατερα του ηταν απαιχτη.Ετσι να του πεις εκ μερους μου.Ειναι απαιχτος.Το εννοω.
Ηρθα απο το μπλογκ της Μικρης μας μαγισσας που μας εχει τρελλανει με τα φυσικα της ελιξηρια.
Δεν ηξερα τι θα βρω κι ομολογουμενως βρικα μια υπεροχη μαμα.
Καλο βραδυ

roula karamitrou είπε...

Μαριλενάκιπου είσαι;)Κι εγώ που νόμιζα ότι είσαι πρωινός τύπος;)
Καλημέρα

Μαριλένα είπε...

Φωτούλα, ό,τι δεν καταλαβαίνει κανείς μοιραία το κοροϊδεύει, εγώ πχ τα αθλητικά.
Eυδοκία, δεν έχω ιδέα περί αθλητικών :-). Έλαβες αυτά που σου ΄στειλα?
Mamma, καλή σου μέρα, φιλιά στο μικρό που μαθαίνω ότι είναι πάρα πολύ μούτρο :-).
Holly, τι spooky μεταφυσική αύρα ήταν αυτή!
Faraona, σ' ευχαριστώ πολύ, έρχομαι να σε γνωρίσω κι εγώ οσονούπω.
Ρούλα, είμαι πώς δεν είμαι, ας όψονται διάφορες αλλαγές στο πρόγραμμά μου που με αποσυντονίζουν. Καλημέρα :-)

Μαριλένα είπε...

Nα είστε όλοι καλά, πάντα :)))
κι άλλα: :)))

σας φιλω οικογενειακώς και τον ΑΕΚτζή μπαμπά, στέλνω συναγωνιστικούς χαιρετισμους.

τη δεκαετία του πενήντα, ο πατέρας μου υπηρξε τερματοφυλακας στην ΑΕΚ (πιθανοτατα να το 'χω ξαναγραψει, αλλα΄δεν πειράζει :))

φιλια και καλο μεσημερι :)

(και μετά την πεντηκοστή μου φορά, αυτοσυγχαρητηριάζομα, για τη σοφή αποφαση μου, να μη γραφω οπου έχει λεκτική επαλήθευση. και όπως λεει κι η Ελενη: έλεορ!! :ΡΡ)

Μαριλένα είπε...

Μαριλενάκι, ευχαριστούμε για τα φιλιά, ανταποδίδουμε. Η λεκτική επαλήθευση ήταν διότι με είχαν τιγκάρει σε κάτι σχόλια αυτοματοποιημένα, δεν προλάβαινα να σβήνω.