Στη φωτο κρατάω το Ρίκο πάνω στο παράθυρο του τρίτου στο κέντρο που κάνουμε τα απογευματινά μαθήματα. Εκείνος ευχαριστιέται αφάνταστα το ύψος, τρέμει από την ευχαρίστηση καθώς κρέμεται, εγώ προβάρω νοερά το φιλιππικό με τα παράπονα που θα εξαπολύσω εναντίον της ψυχιάτρου.
Ο μικρός μπαίνει για μάθημα, εγώ κάθομαι με την ψυχίατρο η οποία μετά τα πρώτα 7’ που ψελλίζω διάφορα ακατάληπτα στο πνεύμα του «μ' ένα παράπονο πικρό θα σε καλησπερίσω» με έχει τουμπάρει στα πάντα. Με έχει πείσει ότι δεν υπάρχει λόγος να με ενημερώνει συχνότερα από τις μηνιαίες συναντήσεις μας, αφού δεν αλλάζουν ενδιάμεσα οι στόχοι, βεβαίως κι εφόσον το ζητάω ξανά (και ξανά) θα το εφαρμόσουν. Πώς φέρνουν διάφοροι θρησκευτικοί ηγέτες τους οπαδούς σε κατάσταση μέθεξης, και να τα τραγούδια μέσα στο γήπεδο, να η ψυχική ανάταση, να οι μεταβιβάσεις κληρονομιών? Κάπως έτσι έφυγα κι εγώ από ΄κει μέσα, έχοντας συμφωνήσει μέχρι και να δούμε το πρωινό τους τμήμα για το καλοκαίρι αφού κλείσει το κανονικό νηπιαγωγείο.
14 σχόλια:
Δύο αποφασισμένοι άνθρωποι (εσύ και εγώ). 7' εσύ, θα με χρονομετρήσω και θα σου πω τις επιδόσεις μου. Άτιμοι κλάδοι, οι παντός είδους "ειδικοί", το έχω ζήσει πολλάκις το φαινόμενο.
Και αν και δέχομαι το αυτή είναι δουλειά τους για αυτήν εκπαιδεύτηκαν, μου τη δίνει η αδυναμία των περισσότερων να δεχθούν, ότι ναι εσένα αυτή δεν είναι η δουλειά σου, αλλά εκπαιδεύτηκες και εκπαιδεύεσαι καθημερινά για αυτήν και δε κάνει κακό βρε αδελφέ να αποφασίσουν να σε ακούσουν απλά, έστω για τις πληροφορίες που ίσως μπορέσεις να τους δώσεις.
Καλή μέρα σε όλους μας
Εχουμε εδώ και καιρό παραιτηθεί,από τα διάφορα κέντρα ημέρας,επειδή ίσως δεν ταιριάζανε στη ψυχοσύνθεσή μας.Αλλά και πάλι that's just us.Αν εσύ νιώθεις οτι έχεις την ανάγκη να μιλάς περισσότερο ή να ενημερώνεσαι συχνότερα τότε θα συμφωνήσω με την προλαλήσασα Φωτούλα.
αυτο με το παραθυρο που κρεμεται μου θυμιζει τον Παυλο,αστα να πανε, εποχες που ετρεμα μηπως και μεινει ανοιχτο κανενα παραθυρο.
Οσο για την ψυχιατρο,αυτα που σου λεει τα εχει πει και σε αλλους πολλους ,τα εχει σαν καραμελα στο στοματακι της,ε , με τετοια εξασκηση μπορει να σε φερει σε κατασυαση νιρβανα.καλημερες
Φωτούλα, εγώ δεν εντοπίζω το πρόβλημα μου (μόνο) στους ειδικούς, που λίγο πολύ ό,τι κι αν μού έλεγε η Ψ είμαι σχετικά κατασταλαγμένη για το τι θα κάνω σε σχέση μ’ αυτούς. Ας πούμε το πρωινό τους είναι μια καλοκαιρινή λύση, ενώ να συνεχίσω πρωινό το χειμώνα ούτε που το σκέφτομαι (κι ας λέω στην ερώτησή της «θα δούμε»).
Το πρόβλημα μου (αυτισμός, ασυζητητί) είναι ότι αν με αρχίσεις στο μπούρου μπούρου υποφέρω τόσο που συναινώ, δλδ αν με πάρει μια πωλήτρια στο τηλ και δεν την κόψω στα πρώτα δευτερόλεπτα, έχω ψωνίσει αποτρίχωση, σερβίτσιο και διακοπές με χρονομερίδιο.
Gasbird, σε διάβασα πρωί πρωί και ομολογώ ότι με άγχωσες, πήρα στα ΚΔΑΥ και με καθησύχασαν, "θα γίνει η αξιολόγηση, θα προλάβετε, μην ανησυχείτε, κε αφτό θα περάση που λέει κι ο Μποστ".
Μαριλένα,η αξιολόγηση οκ,θα γίνει,πάντα γίνεται έστω κι αν τρέχεις τη τελευταία στιγμή.Απλά να είσαι προετοιμασμένη γιά τυχόν ,"παπαριές" που θ'ακούσεις από το στοματάκι τους (γίνομαι πολύ κακός ώρες-ώρες γμτ).
Μία από τα ίδια... Δεν το μπορώ το μπούρου μπούρου, ειδικά από πωλήτριες καλλυντικών. "Θα κάνω ό,τι θέλεις, αρκεί να μην ξανακούσω τη φωνή σου", σκέφτομαι. Υπάρχει και μία άλλη κατηγορία (μπορεί εκεί να ανήκει η ψυχίατρος): κάποιες φωνές, σε συνδυασμό με αργή και ήρεμη ομιλία, με υπνωτίζουν..."χχρρρ...
ναι...ναι...
δουλειά τρεις μέρες χωρίς ύπνο...
χρρρ...
ευχαριστώ πολύ...
να'στε καλά που μου το προτείνατε..."
Πρέπει να κάνουμε ασκήσεις θάρρους πιστεύω.
Υ.Γ. Τεστ για θρησκευτικές σέκτες:.αυτός σου προκαλεί τρόμο, έτσι;
Με πιάνει ένας ίλιγγος στη θέα της φωτογραφίας. ΄Εχω υψοφοβία: είμαι λίγο καλύτερη από τον τύπο στο Vertigo του Hitchcock όταν κοιτάζω κάτω από ψηλό όροφο ή από ψηλό λόφο με κάθετη κλίση.
Σοβαρεύομαι: Το καλοκαιρινό πρωινό πρόγραμμα το βρίσκω χρήσιμο (είναι μεγάλο το καλοκαίρι χωρίς πρόγραμμα).
Κατά τα λοιπά, το ξέρω (όπως οι περισσότεροι από εμάς) το στυλάκι της ψυχιάτρου. Η θεωρία μου είναι ότι μπορεί και να φοβάται το πρόβλημα πιό πολύ από σένα, μπορεί κι απλώς να βάζει μπροστά την κασέτα γιατί θεωρεί δεδομένο ότι αυτός που της μιλάει είναι ψιλο(?)προβληματικός, οπότε εφαρμόζει την τακτική "αργά, ηρεμιστικά, θα περάση κι αφτό", χωρίς η ίδια να μπαίνει (δυστυχώς) στον κόπο ν' ακούσει μήπως (λέμε, μήπως) ο εν λόγω έχει τίποτε ενδιαφέρον να πει. Συνιστώ την αυτήν μέθοδο και δι' εσέ, καθότι για όσους από εμάς είμαστε στο καράβι του αυτισμού οι ψυχίατροι είναι αναμενόμενο αξεσουάρ, άρα παίρνουμε σταδιακά απόφαση "τί λέει το πρόγραμμα" μόλις περνάμε την πόρτα τους.
Για τις πωλήτριες καλλυντικών, νομίζω ότι από empathy σκίζουν (αυτισμό μια φορά δεν έχουν, αγένεια κι αδιακρισία μπορεί).
Το λέω γιατί έχω παρατηρήσει ότι τις περισσότερες φορές η τακτική τους είναι προσαρμοσμένη στην διάθεση της γυναίκας
που είναι απέναντί τους: Μοιάζει ανασφαλής και στα κάτω της (ανεξάρτητα από την εμφάνισή της)? "Πρέπει κάτι να κάνετε, έχετε μεγάλο πρόβλημα". Βλέπεται κι επιπλέον μοιάζει σε καλή διάθεση και με ορισμένη αυτοπεποίθηση? "Α, πρέπει κάτι να κάνετε για να διατηρήσετε το δέρμα σας κλπ-κλπ".
Πού θα πάει, θα τσιμπήσει το ψάρι, θες επειδή σκέφτηκε "ορίστε, φαίνεται ότι έχω τα χάλια μου" θες επειδή κολακεύτηκε που μια άγνωστη την κρίνει άξια "συντήρησης".
Μαρία, δεν μπορείς (μάλλον μπορείς) να φανταστείς την ανάγκη του Θόδωρου να είναι κάπου ψηλά. Νιρβάνα είναι η λέξη, ακριβώς.
Butterfly, κι αυτός κι η εξωγήινη οικογένειά του! Εγώ σκεφτόμουν και κάτι σέχτες, κάτι κοινόβια όπου αυτοκτονούσαν ομαδικά με το 3 και τους αντιρρησίες τους έστελνε ο ίδιος ο φωτισμένος στον κύριο κλπ. Πάντως αυτά με τα γήπεδα, τους ευαγγελιστές, τους παράλυτους που ξάφνου περπατάνε μου ασκούν μια αρρωστημένη έλξη ομολογώ. Για τις καλλυντικουδερί θα τοποθετηθώ παρακάτω με μια απάντηση-βόμβα!
Αθανασία, κι εγώ το βλέπω καταρχήν θετικά το θερινό πρόγραμμα, δεν τους έχω πολλή εμπιστοσύνη αυτό με συγκρατεί, οψόμεθα.
Η κασέτα υφίσταται, αλλά η αλήθεια είναι ότι κι εγώ δεν έχω ερωτήσεις που να με καίνε και να μπορεί να τις απαντήσει. Αν μιλήσουμε για σχολείο θα προτείνει το δικό της και θα φέρει την καταστροφή είτε για επανάληψη νηπιαγωγείου είτε φυσικά για ειδικό δημόσιο, οπότε δεν έχει νόημα.
Το καυτό θέμα καλλυντικούδες κ καλλυντικουδερί το λύνω ψωνίζοντας βαφτικά και (μοιραία) ξεβαφτικά από το σ/μ. Αλλά εσύ έφτιαξες ολόκληρο flow chart!!
γράφεις απολαυστικά Μαριλένα παιδί μου - δεν μπορώ να μην το ξαναπώ!!
για το στυλάκι της Ψ. με κάλυψαν οι υπεράνω κυρίες.
αλλά δεν σε φοβάμαι:
το iq σου δεν θα σε αφήσει να υπνωτιστείς και να έχεις τα καζάντια του Τομ :)))
στο φλέγον δε θέμα των καλλυντικών
τοποθετούμαι περήφανα!!!
κατάφερα - ω ναι - μετά από πάαααρα πολλά κουτιά κρεμών που πετάχτηκαν γεμάτα - να λέω όχι και να αγοράζω τις κρέμες που θέλω/χρειάζομαι.
αντί του σούπερ μάρκετ μήπως να το άλλαζες σε φαρμακείο;
Eγώ βάζω τη Νάσια να αγοράζει καλλυντικά για μένα, έτσι κι αλλιώς την έχουν σε περισσότερη εκτίμηση στο Χόντο από μένα. :(
Y.Γ. Η Χόλλυ έχει δίκιο, δε το κόβεις κατά φαρμακείο μεριά για την αγορά καλλυντικών;
(το ρήμαξα το θέμα αλλά χαλάλι μου, τελευταία είμαι υποδειγματικά σιωπηλή)
Ναι, κι εγώ ψήνομαι σε ότι με πονάει.
Κρατάς μυστικό? δεν τις πάω αυτές τις Ψ..
Όσο για τις καλλυντικατζούδες τις σκότωσα από καιρό :)
Holly, γελάω με "τα καζάντια του Τομ". Νατς ο τύπος που λέμε κ στο χωριό μου. Θα λάβω σοβαρά υπόψιν τη συμβουλή περί φαρμακείου.
Φωτούλα, για να ρημάξεις ένα θέμα πρέπει να υπάρχει θέμα καταρχήν , ήγουν ουδείς λόγος ανησυχίας.
Μαγισσούλα, σοβαρά δεν αγοράζεις καλλυντικά? Και πώς τα καταφέρνεις? :-) :-)
Δημοσίευση σχολίου