Τα ΚΔΑΥ της Παρασκευής: άκουγα από την κλειστή πόρτα τις ερωτήσεις που του έκαναν οι 3 κυρίες που τον εξέταζαν: γράμματα, αριθμοί, κατηγοριοποιήσεις κ.ά. Φοβερός εκνευρισμός με καταλάμβανε όταν μερικά τα ήξερε και τα έχανε (αυτό σημαίνει αυτισμός, έλεγε θυμόσοφα ο μπαμπάς του). Χάσαμε και το σοσάκι που είχαμε μάθει μετά κόπων και βασάνων (ζωγράφισέ μας ένα ανθρωπάκι). Πάντως υποσχέθηκαν να έχουν έτοιμη την έκθεση όσο πιο γρήγορα γίνεται προκειμένου να μη χάσουμε τη θέση.
Βαφτίσια το Σάββατο κι οι κοπέλες που ψυχαγωγούν τα παιδιά βγάζουν κάτι κουβάρια με μπλεγμένες κλωστές. Ο κανόνας είναι τα αγόρια να ξεμπερδέψουν και να συγκεντρώσουν όλες τις μπλε, τα κορίτσια όλες τις κόκκινες. Η μια ανιματρίς (?) κάθεται δίπλα μας, λέει του Θόδωρου τους κανόνες κι εκείνος της απαντάει ξανά και ξανά «είναι πολύ αργά, είναι πολύ αργά»-δεν παραφράζει Ελύτη (πάντα, πάντα θα ΄ναι αργά), τσιτάρει Μπομπ Μάστορα. Η κοπελιά αντιλαμβάνεται, του χαϊδεύει το κεφάλι και του λέει, «εσύ, μάζεψε όποιες θέλεις». Πάντα η καλοσύνη των ξένων με κάνει και συγκινούμαι ως καλή ηλίθια :-).
Ενδιαφέρον αρθράκι από τα σαββατιάτικα Νέα για τις θεραπευτικές ιδιότητες του blogging.
Κυριακή απόγευμα επισκεφθήκαμε τον Τεό. Μπαμπάς Gasbird σε συνεχή κίνηση, κεφαλιές σουτ, εντυπωσιακά αεροπλανικά, οι δυο Θοδωρήδες το διασκέδασαν-νομίζω. Λίγο στην αρχή υπήρξε ένα μικρό μπέρδεμα, "πιάσε τη μπάλα, Θοδωρή, όοοοχι ο άλλος Θοδωρής", μέχρι που αρχίσαμε να τους φωνάζουμε με φουλ ονοματεπώνυμο και όλα δρομολογήθηκαν.
12 σχόλια:
Καλημέρα-καλό μήνα!
Το άγχος της μαμάς πίσω από την κλειστή πόρτα της αξιολόγησης - Η λυτρωτική ανακούφιση της καλοσύνης των ξένων που δεν αξιολογούν, απλώς καταλαβαίνουν - Οι λέξεις που γράφονται για να μην φορτώνουν όλες μαζί το μυαλό - Η ανακούφιση για την ενεργητικότητα που κατορθώνει να συγκρατήσει το ενδιαφέρον, χωρίς να χρειάζεται να κάνει [και πάλι κάτι] η μαμά...
Ωραίο Σαββατοκύριακο μοιάζει. :)
Υ.Γ. Το μπλογκάκι του μπαμπά Τεό έπαθε κάτι?
Αυτές οι πόρτες του ΚΔΑΥ έχουν τα περισσότερα ψυχολογικά και μη αποτυπώματα αυτιών από όλες τις άλλες πόρτες του κόσμου.
Βlog = ψυχανάλυση του φτωχού.
Συμπεριφορές σαν τις κοπέλας είναι οι εθελοντές που στελεχώνουν τους σταθμούς τροφοδοσίας και ανεφοδιασμού για τους εμάς τους δρομείς του Μαραθωνίου.
Δεν τους ξέρουμε ούτε προλαβαίνουμε να τους ευχαριστήσουμε παραπάνω, απλώς ένα χαμόγελο τις περισσότερες φορές.
Γεια σου Αθανασία, το μπλογκ του μια χαρά το βλέπω, για τον ίδιο που πήγαινε συνέχεια στους διπλανούς να μαζεύει τις μπάλες που έριχνε ο δικός μου Θοδωρής δεν ξέρω.
Εντάξει too old, είχα γενέθλια χτες, αισίως τριανταδυάρισα-άντε να ζωντανέψουμε λίγο τα σχόλια μ' αυτό το φτηνό κόλπο :-).
Μαριλένα,
H αφηρημάδα μου... Και το ήξερα κιόλας.
Χρόνια Πολλά και Καλά!
Δεν λέω να γίνεις γριούλα με άσπρα μαλλιά, δεν λέω κακά λόγια. :)
Υπέροχο το ΣΚ. Με συγκίνησε και η ανιματρίς.
Γενέθλια; Γενέθλια; Χρόνια σου πολλάααααα! Να 'σαι πάντοτε έτσι ορεξάτη, ζωντανή και γεμάτη.
(κι απορούσα τι τσιτάρει σήμερα ο too old to die young :))
Gasbird παρών και υγιής(κακό σκυλί ψώφο δεν έχει),έκανα τη γυμναστικούλα μου χθές μιά χαρά και τις μπάλλες Μαριλένα μου τις κυνηγάω έτσι κι αλλιώς.Εχθές μάλιστα το ευχαριστήθηκα περισσότερο ακόμα γιατί έβλεπα Τεό και Ρίκο να συνεργάζονται,έστω στα βασικά,αλλά και γιά ένα άλλο λόγο.Γιατί είδα και τα "τυπικά" παιδιά μας Αθανάσιο και Αργύριο να παίζουν πολύ ωραία.Ο Α θανάσιος δε εξέφρασε εντονότατη επιθυμία να ματαβρεθούν (και δε το λέει εύκολα ο Θανάσης αυτό).Ο δε Τεό,κλαίγοντας έλεγε:"Θέλω τον Αργύρηηηη μουυυ,θέλω το Θοδωρήηη μουυ","που είθαιιιι Θδωρήηη".Οπότε εν κατακλείδι,το μόνο που δε κατάλαβα χθες ήταν κούραση,βλέποντας ΚΑΙ τα 4 παιδάκια μας χαρούμενα,κι αυτό έχει σημασία!!!!ΧΡΟΝΙΑΑΑΑ ΠΟΛΛΛΑΑΑΑ ΤΖΟΒΕΝΟΟΟΟ!!!(έπρεπε να μου το πεις εχθές να σου κάνω τούρτα -έκπληξη με τον Hugh Jackman να πετάγεται από μέσα).
Τριάνταδυοοοοοοο...πας καλά, έτσι μπραφ τα λένε αυτά;)
Και κει που ήμουν έτοιμη για σούπερ γουάου σχόλιο, μαύρισαν όλα σε λέω κι άνοιξα ένα στόμα ναααα μετα συγχωρήσεως φιλενάδα...και τσίμπησα και κάτιτις για δεν καταπίνονταν με τίποτα αυτό το τριανταδυοοοοο
Να ζήσεις σκάτό... ε ναι είπε η γραία... άκους εκεί 32!!!!
Και την παραμυθιάζεις τη Θεία Ρούλα με το φιλενάδες...από δω καΙ ΣΤΟ ΕΞΉς ΘΕΙΑ ΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΩΔΟ...ΝΑ ΖΗΣΕΙς ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ!
Μικρά χρόνια σου πολλά
Αθανασία, ευχαριστώ πολύ :-).
Butterfly, ευχαριστώ πάρα πολύ-αστεία αστεία πρέπει να αρχίσω να τον προσέχω τον too old etc etc.
Gasbird, δε συνεργάστηκαν μόνο στα βασικά, Θ+Θ παίξαν κανονικά με τις μπάλες, κι οι μεγάλοι μας το καταδιασκέδασαν. Αν είναι να βγει ο Hugh, τα γενέθλια κρατάνε σαράντα μέρες.
Τι λες καλέ Ρουλάκι μας, που θα σε λέω θεία Ρούλα και μόνο? Σε φιλώ κ σε ευχαριστώ πολύ.
Φωτούλα, μικρά ευχαριστώ πολύ κι επίσης.
Αντε καλέ και εγώ τριανταδυάρισα το περασμένο Σάββατο! Χρόνια μας πολλά. Πολύ καλό και το link με το θεραπευτικό blogging ;-)
Άντε καλέ, χρόνια σου πολλά! Ρε συ είσαι αστέρι, και Πανεπιστήμιο τελείωσες και δύο παιδιά έκανες και είσαι μόλις ένα χρόνο μεγαλύτερή μου γκρρρ!
Βασικά για το άρθρο στα νέα μπήκα αρχικά να γράψω, πολύ βιολογικό ρε παιδί μου, το προφανές ότι η αυτοέκφραση και η επικοινωνία βοηθάνε ψυχολογικά και συνακόλουθα σωματικά, δεν ήταν προφανές να καταγραφεί;
Και πάλι χρόνια πολλά!
Popelix, να ζήσουμε, σ' ευχαριστώ πολύ :-).
Κώστα, ναι, αλλά δεν έχω γάτα. Νομίζω ότι δεν είναι η πρωτοτυπία τόσο του άρθρου όσο το αισιόδοξο αεράκι που το διατρέχει, είναι στοίχημα η εξωστρέφεια όταν περνάς δύσκολα, νομίζω. Σ' ευχαριστώ για τις ευχές :-).
Δημοσίευση σχολίου