3.6.08

Ν' ανησυχώ?

Δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο είναι το τρομαχτικότερο, ότι σκέφτηκε πως θα με ενδιαφέρει η ιστορία ή το ότι όντως αυτό συνέβη.

Συνάδελφος τις, ο Χάρης, μού στέλνει το ακόλουθο λινκ με το σχόλιο:

"Η ιστορία είναι παράξενη, αλλά στο τέλος γίνεται σουρρεαλιστική!"

Ανοίγω το λινκ για να μάθω ότι:

Στο Βανκούβερ του Καναδά ξεβράστηκε στην παραλία ένα πόδι-το τέταρτο μέσα στη χρονιά. Όλα τα πόδια φορούσαν κάλτσες και αθλητικά παπούτσια και πρόκειται πάντα για δεξιά πόδια που δε φαίνεται να έχουν αποκοπεί με βίαιο τρόπο.

Εικάζεται ότι ίσως πρόκειται για πόδια θυμάτων ενός σχετικά πρόσφατου αεροπορικού δυστυχήματος. Η ιστορία απογειώνεται, όπως παρατηρεί κι ο Χάρης, με την παρακάτω επιστημονική μαρτυρία:

Ένας ωκεανογράφος εξηγεί ότι δεν είναι σύμπτωση που όλα τα πόδια βρέθηκαν στην ίδια περιοχή. Τα αριστερά και τα δεξιά παπούτσια επιπλέουν διαφορετικά, οπότε υπάρχουν παραλίες που συγκεντρώνουν κυρίως δεξιά παπούτσια και άλλες αριστερά, λόγω του ανέμου ή των ρευμάτων.

Ίσως φταίει ότι διαβάζω το Μανχάταν του Τζέυ Μακίνενρυ αυτή την εποχή με σχετικά φυσιολογικούς ανθρώπους και καμία προοπτική πτώματος, οπότε χρειαζόμουν την παραπάνω δόση μακάβριου.

Από την άλλη μου αρέσουν πραγματικά αυτά τα φαινομενικά άχρηστα ψήγματα γνώσης που όμως μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Πχ οι ελεύθεροι κάθεστε στην παραλία με ενδιαφέρουσα συντροφιά όταν πετάτε αδιάφορα τη γνώση περί διαφορετικού τρόπου πλεύσης αριστερών και δεξιών παπουτσιών. Αν τσιμπήσει συνεχίζετε με το μακάβριο κομμάτι, κι αν μείνει είναι ο άνθρωπος της ζωής σας. Ξέρω ένα τουλάχιστον ζευγάρι που πρέπει να την εντυπωσίασε έτσι: ενώ τους διηγούμαι ότι στο Θόδωρο αρέσουν πολύ τα έντομα, σκαθάρια, μυρμήγκια, αράχνες εκείνος με διορθώνει εξηγώντας ότι οι αράχνες δεν είναι έντομα είναι αραχνοειδή. Δεν αστειεύομαι ότι με συναρπάζουν αυτά τα πράγματα.

17 σχόλια:

butterfly είπε...

Μπα, μην ανησυχείς - αν ανησυχήσεις πάντως, θα πρέπει να ανησυχήσεις και για μένα! :D

Είναι πολύ ωραία αυτά τα ψήγματα γνώσης, μού φαίνονται σαν κομματάκια ενός παζλ που ανασυνθέτω για να καταλαβαίνω τον κόσμο. Οι άνθρωποι που μπορούν να με εφοδιάσουν με αρκετά τέτοια, συχνά γίνονται φίλοι μου.

Η δε ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, και κοίτα να δεις, εσένα σε εξίταρε το μακάβριο κυρίως, εμένα η πληροφορία γιατη ροή. Μ' ενδιαφέρουν πολύ οι ροές και μπορώ να κοιτάω νερό να τρέχει/να κυλάει για ώρες (όχι τη βρύση, σε πρόλαβα, ξέρω και την άλλη εμμονή σου με τον αυτισμό :Ρ).

butterfly είπε...

Α ναι. Καλημέρα σε όλους!

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Και εγώ η χαζή το μόνο που ξεκαθάριζα όταν βρισκόμουν στη θάλασσα με τον εν δυνάμει καλό μου, ήταν ότι δεν κολυμπάω χειμώνα
Καλή μέρα σε όλους μας

Μαριλένα είπε...

Butterfly, ακριβώς, ακριβέστερα δεν θα μπορούσα να το διατυπώσω. Κι εμένα η κατηγοριοποιήση των ακτών με τράβηξε πάντως. Καλημέρα :-).

Φωτούλα, δεν είναι αργά, κάνε αυτό το κρας τεστ κοινής ζωής τώρα!

Ανώνυμος είπε...

Δεν είσαι μόνη Μαρλένα
Η ιστορία προβλήθηκε στο reddit από κάποιον Gillis:
http://reddit.com/info/6logv/comments/

Φαντάζομαι ότι εκεί χαζεύει ο David Lynch (όταν δεν έχει δουλειά)

Μαριλένα είπε...

Harry, I 'll never walk alone, εγώ κι η Μάντσεστερ.
Φυσικά κ μόνο όταν ΔΕΝ έχουμε δουλειά χαζεύουμε. Στο λινκ σου έχει και κάτι βλακώδη (και πολύ αστεία) σχόλια :-)

Ανώνυμος είπε...

Δόξα τω θεό που το blog δεν έχει πέραση στο Liverpool.

Εκτός αν είναι ένα από τα τρικάκια που συνηθίζει ο blogger για να ανεβάσει το traffic. Ξέρεται τραπεζάκια έξω, προσφορές σε τεστ κλπ.

Όσο για αυτά έγραψες στο blog στον χώρο της διαφήμισης ονομάζονται untagged info και είναι χρησιμότατα...

athanasia είπε...

Καλημέρα! Μαύρο σε συνδυασμό με νερό! Αλάνθαστο δόλωμα για ψάρια σαν εμένα. Υπάρχουν κι άλλα, αλλά δεν τα λέω... :)

Νομίζω, για αρκετούς από εμάς, το untagged info που δίνει ένας άνθρωπος (συνήθως, με μια φαινομενικά περίεργη κουβέντα, κάπου, κάποτε), είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο μας ενδιαφέρει ή δεν μας ενδιαφέρει ένας άνθρωπος. Ίσως αυτού του είδους οι πληροφορίες να "κόβουν δρόμο", αντίθετα με τις συνήθεις, τακτοποιημένες πληροφορίες που δίνει καθένας για τον εαυτό του κι οι οποίες -συνήθως- δεν λένε και πολλά πράγματα επί της ουσίας.

Μαριλένα είπε...

Plus 60, συντετριμμένη ομολογώ ότι μου πήρε ώρα να κάνω τη σύνδεση και να συνειδητοποιήσω την πατάτα-κι έλεγα να το γκουγκλίσω, να πάρει!

Αθανασία, κάτι τέτοια teasers ξέρεις ότι δεν πρέπει να τα πετάς σε μένα που είμαι ο πιο περίεργος άνθρωπος του κόσμου. Κοντός ψαλμός (?) αλληλούια!

The Gasbird Familly είπε...

Εμένα πάντως στα "ελεύθερά μου" έτη ,μιά φορά μου έτυχε ,κορασίς στη παραλία under the moonlight να ανοίξει κουβέντα φιλοσοφικού περιεχομένου....έκανα το καλύτερο ύπνο της ζωής μου!!!(περοττό βέβαια να πω πως ξύπνησα μόνος μου...χαχαχα).

Ανώνυμος είπε...

Ανοιγω το pc μετα απο μια πολυ κουραστικη μερα και το θεμα που εχεις δεν με ξαφνιαζει.Αυτο που με χαροποιει ειναι οτι σε συναρπαζουν τα εντομα κλπ.Το σπιτι μου μοιαζει με ζωολογικο κηπο(πλαστικα ζωα),οι αγαπημενες ταινιες και ντοκιμαντερ της οικογενειας ειναι τα...περιεργα φυσικα φαινομενα.Παντως αυτο με τα ποδια ειναι κατι που πρωτη φορα ακουω

hampis είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Αν εισαι περιεργη φιλεναδα, περασε μια βολτουλα απο το www.rotten.com και πες μου μετα αν εισαι ακομα περιεργη

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Πρόσκληση για μπλογκοπαιχνίδιον εδώ, ανασκουμπώσου και γράφε:
http://nerinanasia.blogspot.com/2008/06/blog-post.html
Ελπίζω να κοιμάσαι

mamma είπε...

Σκέφτομαι να το κάνω το τεστ:))))

Μου αρέσουν πάρα πολύ αυτές οι μικρές άσχετες [φαινομενικά] πληροφορίες. Έχω μια φίλη, συνέχεια λέει τέτοια. Πιθανολογώ πως είναι ένας από τους λόγους που την ξεχώρισα και την αγάπησα τόσο... δίνει μια αναπάντεχη πληροφορία ακόμα και στις πιό καθημερινές βαρετές συζητήσεις:)

Μαριλένα είπε...

Gasbird, οποία πεζότης, οποία ποταπότης! Ενώ αν σου είχε πει η τύπισσα για κομμένα πόδια που επιπλέουν σου λέω εγώ αν τολμούσες να κλείσεις μάτι δίπλα της.

Μαρία, τα σιχαίνομαι τα έντομα, ο μικρός τα λατρεύει. Δεν πάω να δω το λινκ, διαιτώμαι δίαιτα αυστηρή από χτες. Θα καταφύγω στο λινκ αν με πιάσει καμιά λιγούρα.

Φωτούλα, κύριος οίδε αν θα καταφέρω ποτέ να το παίξω αυτό το παιχνίδι, μ' έχει καλέσει πρώτη η Ρούλα προ αμνημονεύτων χρόνων κι ακόμα δεν έχω αξιωθεί :-(.

Mamma, συμφωνώ :-). Πάντως ένα ποστ άσχετο με τον αυτισμό έγραψα κι επανέφερες το τεστ :-p.

elf είπε...

Καταπληκτική ιστορία, την έχω μεταφέρει σε όλον τον κόσμο!