1η μέρα: μέχρι να ξεφύγεις από τα μικροάγχη, τις μινιταπεινώσεις, τις αγωνίες, τις διαμάχες, το τι έγινε και πώς («και γυρίζει και μου λέει ..., τι νομίζεις ότι ήθελε να πει?») της δουλειάς, έχει περάσει η 1η μέρα.
2η μέρα: έρχονται φίλοι για φαγητό. Μαζί και φίλος που οσονούπω παίρνει διαζύγιο. Έχω την αδιόρατη αίσθηση ότι τα υπόλοιπα ζευγάρια για ένα διάστημα θα είμαστε (ή θα δείχνουμε ότι είμαστε) λίγο πιο δεμένα. Μην ανησυχείς Α, the best is yet to come, που λέει κι ο Φρανκ.
3η μέρα επίσης καλή: στη μια καρέκλα κάθομαι στην άλλη είναι τα πόδια μου και διαβάζω. Είτε με μυρμήγκια, είτε φτύνοντας, είτε παίζοντας με το Λευτέρη (πλάτη στη φωτο) τα τέκνα απασχολούν εαυτούς.
8 σχόλια:
Καλημέρα Μαριλένα.
Πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις σου:)
[The best is yet to come? Fuck!]
Καλημέρα - δύσκολη μέρα μετά το τριήμερο...
Σου λέει ο άλλος, μόλις έχεις ένα πιό πηχτό διάστημα ξεκούρασης, χορταίνεις. Αμ δε! Μόλις αρχίσεις να το ευχαριστιέσαι στ' αλήθεια, γυρίζεις πίσω και πάλι θέλεις να φύγεις.
Χθες το βράδυ είδαμε έναν πολύ παλιό Bergman, σε dvd: αγγλικός τίτλος "Three strange loves"(1946). Το έχω ξαναπεί, αλλά μονίμως εντυπωσιάζομαι πώς αυτός ο άνθρωπος, ήδη από πολύ νεαρή ηλικία, είχε αυτή τη διεισδυτικότητα κι αυτή την ειλικρίνεια. Γιατί λέω ειλικρίνεια? Γιατί πάντα έχω την αίσθηση ότι γύριζε την ιστορία χωρίς καν να έχει στο μυαλό του ν' "αποδείξει" μια ιδέα, η ιστορία σταδιακά μιλούσε μόνη της.
Είναι όντως πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις σου, Μαριλένα, δίκιο έχει η mamma.
Καλή σου μέρα από μια (τι έκπληξη!) πολύ βροχερή Ζυρίχη.
Α ναι! Αλλάξαμε γραμματοσειρά; :)
Με γεια, φιλενάδα, πόσο πιο ωραία φαίνεσαι Μαριλενάκι και πόσο , ευτυχώς, ίδια είσαι
Ο υπολογιστής μου τα ξανάφτυσε και εσύ δεν ανέφερες συγκεκριμένο βιβλίο, από την άλλη είχα ένα καλό τριήμερο και δε δουλεύω :ΡΡΡΡ
Καλή μας βδομάδα
4η μέρα. Τα πόδια ακόμα στην καρέκλα...
5η μέρα. Μετακόμιση στον καναπέ...
(τα άγχη της δουλειάς έχουν εξαερωθεί)
Mamma, το ΣΚ ήταν ένα καλό crash test για όλους μας :-)).
Αθανασία, θα προσπαθήσω να τη δω.
Butterfly, τυχερή, εδώ σκάμε-μα όλο γκρινιάζω?
Ρουλάκι, ευχαριστώ :-), είμαι σπίτι 2 μέρες, οπότε καταλαβαίνεις.
Φωτούλα, τα βιβλία του ΣΚ ήταν ο Στίλερ, ένας Lee Child, κι η απομάγευση του κόσμου. Αλλά μόνο το Lee Child έχω τελειώσει, οπότε?
Harry, η αλήθεια είναι ότι κατέβασα τα πόδια μόνο γιατί διπλώθηκα από τα γέλια με το σχόλιο, συνεχίζω ακάθεκτη.
Δημοσίευση σχολίου