Δε θυμάμαι πότε συζητούσαμε με τον υπερβόρειο φίλο το θέμα της αισθητηριακής αγωγής, αλλά είναι μια καλή ευκαιρία να γράψω τις δικές μας εμπειρίες πριν τις ξεχάσω.
Ξεκινήσαμε το πρωτόκολλο Willbarger (εκείνα τα κόλπα με τα βουρτσίσματα τρις ημερησίως). Τα διαπιστωμένα αποτελέσματα ήταν οι παλάμες του Θόδωρου να γίνουν λιγότερο άτονες και να εμπεδώσει ορισμένα σημεία του σώματος-πλάτη, γόνατα κλπ. Το σταματήσαμε μια βδομάδα ακριβώς πριν η εργοθεραπεύτρια μας το σταματήσει επισήμως και τώρα επίκειται η αλλαγή βούρτσας.
Το τραμπολίνο ήταν μάλλον φιάσκο, ο Θόδωρος δεν ενδιαφέρθηκε σχεδόν καθόλου, αλλά οι μεγάλες μπάλες είναι πραγματικά σωτήριες. Ωραίος είναι κι ο καθρέφτης και οι ελαστικοί επίδεσμοι που τον δένουμε και προσπαθεί να ελευθερωθεί σε μια προσπάθεια μίμησης των κινήσεων ντυσίματος γδυσίματος.
Επίσης ενώ σε όλη την πολιτισμένη επικράτεια οι άνθρωποι (τείνουν να) χρησιμοποιούν σαπούνι σε υγρή μορφή εμείς επιστρέψαμε στην παλιά πλάκα Camay: η εργοθεραπεύτρια το συνέστησε προκειμένου να κουνάει λίγο τα δαχτυλάκια ο μικρός που ενίοτε τα ΄χει και κάθονται σαν ξερά. Ωραίο τιπ, σοβαρά τώρα.
ΥΓ1. Κατά τ' άλλα περνάω την περίοδο il gran rifiuto, δυσκολεύομαι να δουλέψω, να ταχτοποιήσω εκκρεμότητες, να το παίζω λαμπάδα αναμμένη στο Θόδωρο. Στη φωτο ενώ αιωρείται πάνω στη μπάλα σιγοψιθυρίζει: «στο καλό, πού είναι το φαϊ μου»
ΥΓ2. Διαβάζω και τη συγκινητική δήλωση του Αλογοσκούφη για τη σύζυγο ("Είναι απαράδεκτο μπλα μπλα της συζύγου μου, η οποία προσπαθεί να ζήσει τα παιδιά της μπλα μπλα") και σχεδόν αναλύομαι σε δάκρυα, αχ τελικά όλες οι μανούλες ίδιες είμαστε..
9 σχόλια:
Μαριλενα εχω να σου πω διαφορα για το προηγουμενο κυριως ποστ, αλλα δεν εχω κουραγιο να γραψω,μαλλον στην ιδια φαση με σενα, νομιζω μου βγαινει ολη η κουραση των τελευταιων 2 ετων.θα προσπαθησω να σε παρω τηλ. αργοτερα
Μαριλενάκι,
Τώρα που φαίνονται τα καλά αποτελέσματα, μάλλον καλό κάνει ένα μικρό delegation σε άλλον/ην για δουλειά με τον Θόδωρο-Ρίκο, να πάρεις κι εσύ μια ανάσα σιγοψιθυρίζοντας κι εσύ "τί ωραίο που είναι το φαί μου" και να ξεκουραστείς λιγάκι.
Όλες οι μανούλες ίδιες είμαστε, αλλά μην το κάψουμε το μηχάνημα...
:)
Μαρία, περιμένω.
Αθανασία, συμβαίνει τώρα που λένε και τα δελτία ειδήσεων. Ίδιες ίσες, κάποιες πιο ίσες που έλεγε κι ο Όργουελ.
Θα κάψω και τα τελευταία εγκεφαλικά κύταρα που δικαιούμαι. Άκου "...προσπαθεί να ζήσει τα παιδιά της...".
Γιατί καλή μου το κάνεις αυτό; Δεν ανοίγω TV κι εσύ έρχεσαι χωρίς προειδοποίηση και μου τρίβεις στα μούτρα το Αλογοσκουφέϊκο;
Πάρε μια ανάσα κι εσύ, την δικαιούσαι μανούλα.
Σου στέλνω φιλιά, πολλά!
Δεν πειράζει, τα σαπούνια μπάρες είναι και πιο οικολογικά. Έχει στα L'Occitane πολύ ωραία, λεβάντα και άλλα. Α, χρυσά θα τα πληρώνουμε τα σαπουνάκια, πώς "θα μεγαλώσεις τα παιδιά σου"!:)
Αν και πιο πολύ απ' όλα ίσως η κούραση είναι το (καθόλου άσχετο) θέμα; Καλό και το efficiency, αλλά το σύστημα καίγεται. Τελευταία αδυνατώ να συνδυάσω αυτά που πρέπει κι αυτά που θέλω να κάνω, παρ' όλα αυτά το προσπαθώ, με αποτέλεσμα τεράστια κούραση και ελαφρά τσίτα. Σήμερα το πρωί διάβαζα στο institute της ieee συνεντεύξεις των δύο υποψηφίων προέδρων. Στην ερώτηση (περίπου) "το πιο χρήσιμο τεχνολογικό εργαλείο στην καθημερινότητά σας", ο ένας απάντησε "το feature εικόνα μέσα στην εικόνα στην οθόνη - βλέπεις τηλεόραση πολύ πιο αποδοτικά". Γιατί να θέλεις να βλέπεις τηλεόραση αποδοτικά; σκέφτηκα. Ναι, εγώ το σκέφτηκα - το άτομο που διάβαζε το institute στα πέντε λεπτά που είχε να φάει το πρωινό του μέχρι να φύγει. Άστα λιγάκι όλα όσο μπορείς - και ο Θόδωρος θα 'ναι εκεί και χωρίς εσένα λαμπάδα αναμμένη, και η δουλειά και όλα.
"Κλειστό για επισκευή", αυτό προτείνω. Και λίγο outsourcing.
Πολλά φιλάκια και καλή σου μέρα!
Λάθος άντρα παντρεύτηκα! ¨Η το σωστό παντρεύτηκα, αφού εγώ δε δουλεύω για να ζήσω τα παδιά μου;΄Άρα:
Τζιώντζου vs Aλογοσκούφαινας, τι σημειώνουμε;;;
(τσίμπα και μια αγκαλιά)
Καλό βράδυ σε όλους μας
Φωτούλα, με απογοητεύεις... Δηλαδή εσύ δεν δουλεύεις για να ζήσεις τα παιδιά σου? Δηλαδή κάθεσαι? :)
Mamma, δεν είναι τηλεόραση, είναι ίντερνετ. Μα θα καθόμουν τα μεσάνυχτα να βλέπω Αλογοσκούφη με το δημοσιογραφικό στο χέρι? Έχει κι η διαστροφή τα όρια της.
Butterfly, το burnout είναι προ των πυλών δι' αμφότερες?
Φωτούλα, σαφώς της ρίχνεις στα αυτιά, ούτε συζήτηση.
Αθανασία, κατά βάση κάθεται, άαααντε στο πολύ κέφι πάνω να κάνει κανένα τραπέζι των 80 ατόμων, μέχρι εκεί όμως.
Το burnout(...);
Εύκολα.
Δημοσίευση σχολίου