Πολύ διαφορετικός φέτος ο λουόμενος Θόδωρος. Πέρυσι διατρέχαμε μια ολόκληρη παραλία για να πετάξει πέτρες ή όλη την ώρα έβρεχε τα μαλλιά του και παρατηρούσε το νερό να στάζει μπροστά στο μέτωπο του.
Φέτος έχει γίνει πολύ πιο λειτουργικός. Έχει ένα παιχνιδάκι σαν νερόμυλο στο οποίο ρίχνει νερό με το κουβαδάκι. Οι πιο παρατηρητικοί θα σημειώσουν ότι το νερό που στάζει από τα μαλλιά και το νερό που κυλάει από το κουβαδάκι στο νερόμυλο είναι ουσιαστικά η ίδια εμμονή. Συμφωνώ, το θέμα είναι ότι το δεύτερο δεν τραβάει πολύ τα βλέμματα, αντιθέτως τραβάει παιδάκια. Επίσης ο Ρίκος φέτος κοιτάζει τους γύρω μικρούς και αν κάτι του γυαλίσει πλησιάζει ή ρωτάει αν μπορεί να παίξει. Εκεί πάλι θέλει δουλειά αφενός για τον τόνο και την ένταση της φωνής του, αλλά και για να μη μιλάει για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο («Αγόρι, θέλεις να παίξεις με το Θοδωρή?»)
Κατά τα’ άλλα αυτό με τον πληθυντικό που λέει και το άρθρο («κάναμε το εμβόλιο, έχουμε διαγώνισμα, περάσαμε») με θορύβησε λίγο.
6 σχόλια:
Καλη εβδομαδα φιλενας
Σε πρωτο πληθυντικο ..οπως σου ειχα πει και οταν βρεθηκαμε για καφε, μιλαμε εμεις στο αυτιστικο παιδι μας ,κυριως οταν πρεπει να τονισουμε κατι που πρεπει να γινεται σωστα.
Δηλ. (πχ) ΔΕΝ λεμε:" Δεν ειναι σωστο να πετας τα σκουπιδια στο πατωμα" ουτε λεμε :"ΔΕΝ πεταμε τα σκουπιδια στο πατωμα" ,αποφευγουμε να χρησιμοποιουμε αρνησεις(δεν) και μιλουμε παντα συμβουλευτικα
πχ " Τα σκουπιδια τα πεταμε στον καδο των αχρηστων" , παντα σε πρωτο πληθυντικο.Για μας τις αυτιστικομανες , το πρωτο πληθυντικο προωοπο ειναι υποχρεωτικο ,αντιδρουν ασχημα τα παιδια στις απαγορευσεις,οποτε μη θορυβησαι,καλυτερα να μας ειναι συνηθεια παρα ενοχληση.
ΥΓ εκανες μπανακι ε?τυχερη
Καλημέρα!
Όμορφα είναι να αισθάνεσαι κι εσύ κάπως πιό χαλαρά στην παραλία. Χαίρομαι για τις προόδους του Θοδωρή.
Το πρώτο πληθυντικό το αποφεύγω συνειδητά. Προσπαθώ να καταλάβει ο Παύλος πως δεν είμαστε ένα. Όμως νομίζω πως η μαρία-μαρία έχει δίκιο. Οι αυτιστικομάνες εξαιρούνται σαν κατηγορία οπότε παίρνουν χάρη;)
Καλημέρα.
Καλημέρα!
Το πρώτο πληθυντικό (και μάλιστα χωρίς "δεν") είναι όντως χρήσιμο για την εκπαίδευση του παιδιού με αυτισμό, ενδεχομένως και του νευροτυπικού (κι εκεί, για μένα είναι προτιμότερο από την κατάχρηση της θυμωμένης προστακτικής σε δεύτερο ενικό, "κάνε αυτό", "μην κάνεις εκείνο" κοκ).
Νομίζω όμως ότι το άρθρο δεν αναφέρεται σ' αυτή τη χρήση του πρώτου πληθυντικού, αλλά στον τρόπο που ένας γονιός διηγείται κάτι που αφορά το παιδί. Εκεί, όντως, είναι αστείο και ανησυχητικό, σαν η μαμά κι ο μπαμπάς να είναι το ίδιο με το παιδί ("χθες δώσαμε εξετάσεις" - όλοι μαζί?). Κι έχω συχνά δει γονείς να μιλάνε στο παιδί μόνον με προστακτικές, αλλά να μιλάνε για το παιδί σε πρώτο πληθυντικό.
Γιαυτό και μου άρεσε στο άρθρο ότι μοιάζει οι γονείς να αισθάνονται κάπως σαν προπονητές του παιδιού για κάποιου είδους αγώνα ή μάχη...
Μαρία, δεν έκανα μπάνιο, διάβαζα στην παραλία :-).
Mamma, η αυτιστικομάνα ευγνωμονούσα :-p.
Αθανασία, ωραίο αρθράκι και το ρεζουμέ με τον κοινωνικό ιστό ωραίο. Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ τι άλλο καλό διάβασα στις ΣΚ εφημερίδες, αν ναι, μια ωραία συνέντευξη της κόρης του Καραγάτση στο Κ.
Καλη βδομαδα!!!
Μηπως δεν τον ενδιαφερει τοσο πολυ το νερο που φευγει απο το κουβαδακι αλλα περισσοτερο ο νερομυλος που γυρναει? Αν καταλαβα καλα το παιχνιδι του. Γιατι ειναι συνηθισμενο να τους αρεσουν πραγματα στριφογυριζουν.
Ας ημουνα σε παραλια και ας εβλεπα και γω τους αλλους να κανουν μπανιο:(
Εσύ είσαι μέσα στον πολιτισμό, μη διαμαρτύρεσαι :-)
Δημοσίευση σχολίου