Σύμπτωση: το Σαββάτο βλέπω στην Πινακοθήκη τα χαρακτικά του Γκόγια (ευχαριστώ Δήμητρα) και αγοράζω εν συνεχεία βιβλίο με εξώφυλλο λεπτομέρεια από ένα έργο που μόλις είχα δει. «Τα δεινά του πολέμου» με εντυπωσιάσαν περισσότερο από όλη την έκθεση, το δε βιβλίο έχει τον τραβηχτικό τίτλο "Πώς να μιλάμε για βιβλία που δεν έχουμε διαβάσει".
Λείπει ο Θόδωρος και το ΄χω ρίξει στους καφέδες και τις βόλτες, πριν φύγει είχα άγχος πώς θα γεμίζω τη μέρα, τώρα έχω γλυκαθεί σφόδρα. Είναι περίεργη αίσθηση πάντως το ότι έχω το νου μου για τις 20.00μ.μ. που παίρνει το βραδινό Trileptal αλλά δεν είμαι εγώ που το δίνω.
6 σχόλια:
Τέσσερις και σήμερα,
Με μικρή δόση θλίψης οι καλοβολεμένοι στας παραλίας - θαμώνες του blog αναμένουν το μεγαλό τίτλο : "ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΙΙ" ( η πρώτη έκδοση κυκλοφόρησε την Ανάσταση ).
Ειλικρινά θα σου ευχηθούμε ( Δευτεριάτικα να προλάβουμε τους υπόλοιπους ) Καλλλή Ξεκούραση, να γιωμίσεις στο μέγιστο βαθμό της μπαταρίες της ψυχούλας σου και να σου πάνε όλλλα καλλλά.
"....έχω γλυκαθεί σφόδρα...." με έστειλες κυριολεκτικά
Καλή μας βδομάδα
Υ.Γ. Άμα όλα πάνε καλά ξεκινάω 2ο γύρο αύριο ή μεθαύριο, εάν δε σε προλάβω "καλά να περάσεις"
Kαλή ξεκούραση, και τώρα που είσαι μόνη σου και μετά. Να γεμίσει ένα μεγάλο μπαουλάκι με ξεκούραση... :)
Αγαπημένοι αγριεμένοι βόρειοι, 3 κ σήμερα :-). Και σας ευχαριστώ :-).
Φωτουλίνιο, γιατί σ' έστειλα χαρά μου? Καλά να περάσετε :-).
Αθανασία, μαζεύω μαζεύω, ανταποδίδω.
Αφουγκράζεσαι τη ρουτίνα ακόμα και στην απουσία της. Από Κέρκυρα Χ
Αγαπώ Κέρκυρα :-).Αν και δεν είμαι σίγουρη ότι είναι καλό το σχόλιο ή τσου :-).
Δημοσίευση σχολίου