(που έλεγε κι ο Άρθουρ Μίλλερ)
Επιτέλους-δι
ότι είχα καιρό να το πετύχω το σωστό βιβλίο-ο Αργύρης κόλλησε με το Χόμπιτ. Το Χόμπιτ και τον Άρχοντα των δαχτυλιδιών τα είχα διαβάσει ακριβώς την εποχή που τα μετάφραζε ο Κέδρος, τέλειωνα τον έναν τόμο και περίμενα να βγει ο επόμενος-και θυμάμαι πόσο είχα στενοχωρηθεί στον τόμο που ο Τόλκιν μας άφηνε με την εντύπωση ότι είχε πεθάνει ο Γκάνταλφ.
Στη δεύτερη ο Αργύρης κλαίει απαρηγόρητος γιατί είναι στα τελειώματα και μόλις πέθαναν ο Θόριν (στο θεό σου, ο Θόριν??), ο Φίλι κι ο Κίλι. Σπαραγμός, «μα τόσο ωραίο βιβλίο, να γλιτώσουν από το δράκο, για να πεθάνουν στο τέλος», και εκ νέου κλαυθμός και οδυρμός.
Αντιδράσεις (ευτυχούς κατά βάθος) μανούλας, η μια πιο παρτσακλή από την άλλη:
-Εντάξει, οι άλλοι νάνοι όμως κι ο Μπίλμπο σώθηκαν.
-Αργύρη, ηρέμησε ο Θόριν δεν υπήρχε ούτως ή άλλως, αλλά είδες τι καταπληκτικό βιβλίο ήταν!
-τα επόμενα βιβλία του Τόλκιν είναι ακόμα πιο περιπετειώδη!
8 σχόλια:
Axou ton...To kakomoiro to argyraki! :( Sygkinhthika ki egw!
Ki egw eixa kollhsei me to hobbit, to eixa diavasei apeires fores, kai meta kai st'agglika, alla ton arxonta ton exw ksekinhsei pente fores kai den ton exw teleiwsei pote, ntroph kai aisxos.
Kalh sou mera se esena, all your sons kai ton husband! :)
Και ο Παναγιώτης, όταν, πριν ενα χρόνο είδε για πρώτη φορά τη πρώτη ταινία του Αρχοντα των δαχτυλιδιών, έβαλε τα κλάματα στο σημείο που το πύρινο λάσο του αρχαίου τέρατος (αν θυμάμαι καλά) άρπαξε τον Γκάρνταλφ και τον καταπόντισε στην άβυσσο. ''νέναι πού; πάει πούουου!'' Πού είναι ο παππούς;
Το ίδιο και με Ροβινσώνα Κρούσσο. ''νέναι πάποποι (άνθρωποι; 'ναι μόμο; (μόνος)
Το παιδί έχει ευαισθησίες και ποιότητα να τον χαίρεσαι.
νάσαι καλά και για τα πρώτα χαμόγελα της ημέρας!
Τον κατασυμπάθησα τον Αργύρη! Αυτό. :)
Γλυκιά ψυχούλα που λέει κι η μάνα μου. Να τον χαίρεστε!
Χριστίνα
φατσα ο γιο σου , πες στο παιδι οτι ολα αυτα ειναι ψεματα, κριμα ειναι να κλαιει .
(τα δικα μας χαμπερια θα τα διαβασεις αυριο)
Θα πληρωσεις για την δευτερη φοτογραφια οταν μεγαλωνει!! (ειναι λιγο σαν την μαμα να δειξει φοτογραφιες στη καινουρια κοπελλα ενας εφηβος).
Με το χομπιτ δεν πηγα καλα αλλα μ' αρεσει πολυ τον αρχοντα τον δαχτυλιδιων.
Στο δημοτικο διαβασα "the lion the witch and the wadrobe", το θυμαμαι να ειναι πολυ καλο (αλλα ειναι πριν απο αρκετα χρονια)
Ε ναι, all your sons are adorable :)
Φιλιά κι από μένα να τους δώσεις
Λ
Butterfly, με σκοτώνεις :-), μήπως στο χαλάσαν οι ταινίες?
Όχι και παππού τοn Ιαν Μακέλεν, Ιωάννα μουυ, να του πεις του παιδιού! Πλάκα κάνω :-), εκεί είναι παππούς.
Αθανασία, :-).
Φχαριστούμε, Χριστίνα, κι εσυ τους δικούς σου.
Τα διάβασα Μαρία, πολύ ωραία νέα!
Έμμα, προφητικό! Είδε τη φωτο στο πισι κ ήθελε να τη σβήσω! CS Lewis, πάααααρα πολύ καλός.
Λ, να τους τα δώσεις εσύ από κοντά!
Δημοσίευση σχολίου