Μπαμπάδες και κυρίες

Από τις λίγες φορές που ανοίγει η τηλεόραση όχι για Μπομπ Μάστορα ή Kόσμο των Zώων του Disney ή wiiii ήταν και το χτεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού.

Με το Δ. αναρωτιόμαστε ποιον από τους μικρούς έχει νόημα να ψηφίσουμε (ΣΥΝ? Οικολόγους?) κι αν οι ξαφνικές εκλογές θα σημάνουν περαιτέρω καθυστέρηση στη στελέχωση των ειδικών σχολείων (καθένας με τον πόνο του, αλλά αν κάποιος ξέρει σχετικά ας μας διαφωτίσει).

Ο Ρίκος ποτέ δεν παρακολουθεί τηλεόραση, μόνο βίντεο και δη τα ως άνω. Ακόμα κι αν παίζει Μπομπ η τηλεόραση, αν δεν είναι επεισόδιο που έχει ξαναδεί, δεν τολμά τη νέα συγκίνηση να παρακολουθήσει κάτι χωρίς να έχει τον έλεγχο του video ή του dvd.

Ούτε ο Καραμανλής τον βγάζει από τη νιρβάνα, αλλά στη συνέχεια που τα παράθυρα γεμίζουν σχολιαστές το παιδί ενθουσιάζεται με τους «μπαμπάδες και τις κυρίες». Αρχικά παρακολουθεί εμβριθώς ψάχνοντας και αναλύοντας το pattern: «τέλειωσε αυτός, τώρα μιλάει αυτός». Φυσικά είναι θέμα λεπτών να καταστρατηγηθεί αυτό το βλακώδες αγγλοσαξονικό μοντέλο, πάντως δεν αφήνει να αλλάξουμε κανάλι επ’ ουδενί.