Μιλάω στο τηλέφωνο με την κουμπάρα μου (ήμαστε συμφοιτήτριες) και μου αναφέρει ότι συνάντησε στο elc μια τρίτη συμφοιτήτρια με την 20 μηνών κόρης της, την ας πούμε Μ. Αυτή λοιπόν η Μ στη σχολή ήταν πολύ εντυπωσιακή κοπέλα, και τώρα μαθαίνω ότι παραμένει λαμπερή, δηλώνει πανευτυχής μαμά, επιτυχημένη επαγγελματίας (και δη συνδυάζοντας τα ασυμβίβαστα, πολλά υποσχόμενη καριέρα αλλά υπό τη σκέπη του δημοσίου), διάολε τι λείπει άλλο παρά ένας σύζυγος Μπίλι Μπομπ Θόρτον. Καθώς ακούω να περιγράφεται αυτό το παλμαρέ αδιάσειστων στοιχείων ευτυχίας έχω τη φριχτη υποψία ότι είναι αυτολύπηση αυτό που νιώθω. Υπήρξαμε λίγες φοιτήτριες στη σχολή και φαντάζομαι ότι όλες νομίζαμε ότι είχαμε ανέβει στο τρένο της επιτυχίας, κι αυτό που διαπιστώνω τώρα είναι ότι κάποιος με κατέβασε κι ούτε το πήρα είδηση.
Μα είναι δυνατόν να είσαι τόσο επιδεικτικά ευτυχής, εγώ γιατί νιώθω έτσι μόνο κάθε φορά που είτε έχει ξεπεραστεί κάποιο εμπόδιο ή πέρασε μια καταστροφή/αναποδιά δίπλα μας και δε μας άγγιξε?
Βέβαια μπορεί να μη φταίει καθόλου η Μ., αλλά ότι είναι η μέρα που όλοι εύχονται σε αλλήλους καλή χρονιά κι εμείς πάμε αύριο να δούμε πότε θα διοριστεί η αναπληρώτρια δασκάλα μας στο σχολείο ειδικής αγωγής.
9 σχόλια:
Steile tis ta kremidia
Etsi gia na ma8ei....
Οι ανθρωποι που επιδεικνυουν με τετοιο τροπο την "ευτυχια" , συνηθωςπροσπαθουν να κρυψουν κατι , οχι τοσο απο τους αλλους αλλα κυριως απο τν ιδιο τους τον εαυτο.Και μπορει να επεκταθει πολυ αυτο αλλα νυσταζω τωρα οποτε ...καποια αλλη φορα .
Συμφωνώ πάρα πολύ με την Μαρία.
υγ. πού πήγε ο Γιάλομ; Όχι κι εδώ μέσα όλο υποσχέσεις και από συνέπεια τίποτα.
Εμένα αυτό το ποστ σου μου φάνηκε, κι ας έχει τον κλασικό χαρωπό-πειραχτικό σου τόνο, από τα πιο ανθρώπινα και πιο λυπητερά σου.
Από την άλλη, το είδα και χτες τη νύχτα, κι ακόμη δεν ξέρω τι να πω. Ότι κανείς δεν ξέρει τι προβλήματα έχουν στ'αλήθεια οι γύρω του; Πράγματι, αλλά ίσως δεν είναι κι ακριβώς αυτό το θέμα.
Πάντως, όσο για το αίσθημα ευτυχίας, αφού ίσως κανείς δεν αισθάνεται ευτυχία λόγω αντικειμενικών συνθηκών (καριέρα τσεκ, μωρό τσεκ, σύζυγος μπίλι τσεκ), ούτε ικανή ούτε αναγκαία συνθήκη είναι αυτές, ως εκεί ίσως συμφωνούμε, φαντάζομαι ότι μάλλον συχνά σε παρασέρνει η πραγματικότητα και οι δυσκολίες της; Χώρια που ειδικά τα αυτιστικά παιδιά είναι όντως πολύ απρόβλεπτα ως κάποια ηλικία.
Πάντως εγώ, αν σε βοηθάει, άρχισα να αισθάνομαι πολύ-πολύ καλύτερα όχι μόνο όταν άλλαξαν οι εξωτερικές συνθήκες, αλλά κυρίως όταν έπαψα να σκέφτομαι για κάθε χαρούμενη περίοδο ότι "από κάπου θα μου'ρθει".
Αυτά, καλή σου μέρα, καλό Σαββατοκύριακο!
Α, ναι, κάτι που φανταζόμουν ότι θα σου φαινόταν ενδιαφέρον, κοίτα στη wikipedia τι είναι το learned helplessness, το διάβασα πρόσφατα για ένα μάθημα.
Και τέλος - τον σύζυγό της δεν τον έχουμε δει ακόμη, τον έχουμε; Ε;:D
Κι εγώ είμαι πάντα επιφυλακτική όταν κάποιος δηλώνει φανερά την ευτυχία και έχει κάνει τσεκ σε όλα αυτά που υποτίθεται ότι πρέπει να έχεις. Επίσης, ακόμα σε περιόδους που νιώθω χαρούμενη και αρκετά ασφαλής πάντα κρατιέμαι διότι φοβάμαι αυτό που λέει η butterfly ότι από κάπου θα μου ρθει, όπως μου ήρθε παλιότερα σε τρυφερή ηλικία και έμεινε έκτοτε το κουσούρι.
Επίσης, θα άλλαζα τον Μπίλι Μπομπ με άλλον.
Πολύ ανθρώπινο και, επομένως (λέω τώρα...), λυπητερό ποστ.
Καλέ ποιός σε κατέβασε από το τρένο; Μόνη σου δεν κατέβηκες για να πάρεις το επόμενο, επειδή είχε τον κούκλο μέσα; Και αφού δεν κατέβηκες ακόμη, έχεις βγάλει εισητήριο, λαθρεπιβάτισσα δεν είσαι.
Σήμερα, είναι η φίλη σου, αύριο εσύ, την παράλλη κάποιος άλλος. ¨"Ολοι έχουμε το μερίδιό μας στην ευτυχία. Μόνο που δεν το παίρνουμε όλοι μαζί, δεν ξέρουμε πότε θα το πάρουμε και όταν το πάρουμε δεν κρατάει πολύ'". (όχι του Γιάλομ, δικό μου :))
Πάντα μα πάντα έχω αυτή την τάση, ακόμα και όταν βλέπω ανθρώπους στο τρένο να τους παρατηρώ και να λέω πόσο όμορφοι, μοντέρνοι, σικ, ξέγνοιαστοι, κουλτουριάρηδες, χλιδάτοι μπλα-μπλα-μπλα φαίνονται, εννοείται περισσότερο από μένα. Ειδικά όταν περνούσα δύσκολες στιγμές, με διέλυε η εικόνα της ξεγνοιασιάς και χαλαρότητας στους άλλους ... Όσα ξέρει ο νοικοκύρης βέβαια, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος!
Όσο για τις συμφοιτήτριες ΗΜΜΥ ... μπρρρρρ δεν θέλω ούτε να τις σκέφτομαι τις παλιοσνομπαρίες! Βρήκες άνθρωπο και εσύ να ασχοληθείς βρε παιδί μου! Εξαιρούνται βεβαίως οι κουμπάρες, γιατί και μένα συμφοιτήτρια είναι ;-)
Δημοσίευση σχολίου