4.11.2009: Ημερίδα της Ελληνικής Εταιρείας Υποστηριζόμενης Εργασίας, εγώ την έμαθα από τη Νόηση.
Έξω υπάρχει κίνημα μετάβασης από την Προστατευόμενη Eργασία στην Υποστηριζόμενη Εργασία. Άνθρωποι που προέρχονται από την εκπαίδευση (ειδικά σχολεία ή γενικά), εργαστήρια προστατευμένης εργασίας, μακροχρόνια παραμονή σε νοσοκομεία ή απλώς από την ανεργία γίνεται προσπάθεια να βρουν κατάλληλες θέσεις εργασίας στην ελεύθερη αγορά.
Συνήθως η πρόσληψη αυτή για κάποια χρόνια επιδοτείται από το κράτος σαν αρχικό κίνητρο για την ενσωμάτωση των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.
Μέγα άγχος είναι η απώλεια επιδομάτων, σύνταξης και ασφάλειας σε περίπτωση που ο εργαζόμενος απολυθεί, αφού δεν προβλέπεται η εκ νέου υπαγωγή του στο παλιό καθεστώς ασφάλισης-ούτε έξω έχει ακριβώς λυθεί το θέμα αυτό.
Πρωτοπόρες χώρες, Ιρλανδία, Νορβηγία κι άλλη μία που αδυνατώ να θυμηθώ-αλλά θα μου 'ρθει.
Εγώ το ΄ριξα το αναπόφευκτο δάκρυσμα κι εκεί που μιλούσαν οι δυο εργοδότες που έχουν προσλάβει αναπήρους (ντροπή μου που υπήρξα και παιδί του Περισσού) αλλά και οι δυο εργαζόμενοι. Αμφότεροι οι εργοδότες μίλησαν με υπέροχα λόγια για τους ανθρώπους που απασχολούν, πρόκειται-όπως είπαν-για ανθρώπους με εξαιρετική ευσυνειδησία, αγάπη για τη δουλειά και κέφι. Το ωραίο του μηνύματος των εκπροσώπων του κεφαλαίου ήταν ότι είπαν πως ξεκίνησαν να απασχολούν ανθρώπους με αναπηρία λόγω της οικονομικού οφέλους, αλλά κατέληξαν να αγαπήσουν και να εκτιμήσουν τις ιδιαιτερότητες τους και θα συνέστηναν και σε άλλους εργοδότες να δοκιμάσουν.
Ερωτηματικό: είναι οι άνθρωποι με μαθησιακές δυσκολίες ή ελαφρά νοητική στέρηση που συνήθως καταφέρνουν να ενταχθούν και να κρατήσουν τις δουλειές τους, σχεδόν καμία αναφορά δεν έγινε στον αυτισμό (αν και ορισμένα χαρακτηριστικά των εργαζόμενων όπως περιγράφηκαν-τάξη και σύστημα με κάνει να πιστεύω ότι είχε και δικά μας καλόπαιδα).
Λίστα ελληνικών οργανώσεων-φορέων που πήρα διαφημιστικό τους και απλώς παραθέτω:
-Ίδρυμα Στέλιου Ιωάννου-αυτό είναι κυπριακό, αλλά μιλάνε οι ρίζες.
4 σχόλια:
.....κι εγω θα βουρκωνα......
Καλώς βούρκωσες και καλώς τα γράφεις. Υπάρχουν κι εδώ κάποια μέτρα, αλλά -απ' όσο ξέρω- περιορισμένα σε δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς. Δεν είμαι σίγουρη αν η -απ' όσο ξέρω- μηδενική εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα οφείλεται σε κάτι τυπικό/διαδικαστικό που αφορά τις επιδοτήσεις ή σε προκατάληψη.
Γεια σου,
Δες αυτό για έναν αυτιστικό καλλιτέχνη που βρήκε τρόπο έκφρασης και επικοινωνίας
http://www.dailymail.co.uk/news/article-1223790/Autistic-artist-draws-18ft-picture-New-York-skyline-memory.html#ixzz0VchMX0eq
Δεν είναι υπέροχο;
Μαρία, μού συμβαίνει συχνά κι είναι αναπόφευκτο αλλά κ γελοίο ενίοτε.
Αθανασία, πιο πολύ προκατάληψη και άγνοια νομίζω.
Ανώνυμε, νομίζω για τον τύπο αυτό είχα διαβάσει στο Σακς, αλλά δεν είχα δει έργα του, πολύ ενδιαφέρον λινκ, ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου