Εγώ (ενώ έχω την υποψία ότι κι εγώ τελικά το ίδιο αναγκάζομαι να κάνω): Δεν μπορώ να μου λες συνέχεια τα ίδια και τα ίδια, με κουράζει αυτό.
Ρίκος: Εσένα σε κουράζει να λέω τα ίδια και τα ίδια, αλλά εμένα με ξεκουράζει να τα λέω.
ΤΙ ΜΑΘΑΜΕ?
-
δημοσιεύω σημερα , η αναρτηση γραφτηκε το 2017
εχουμε περάσει πια μια δεκαετία που ζούμε με τον αυτισμό.
Τον μαθαίνουμε κάθε μέρα.
συχνές οι απογοητέυσε...
Πριν από 1 χρόνια
9 σχόλια:
μου εδωσες αφορμη να ποσταρω ενα παλιο και αδημοσιευτο κειμενο που εχω, κολλαει πολυ με αυτο που λες, θα σε βαλω λινκ , καλημερα , φιλακια ,
have you read "no choice about the terminology"?
http://opinionator.blogs.nytimes.com/2009/07/28/no-choice-about-the-terminology/
Γλωσσούδικο είναι!
Κι εδώ που τα λέμε, όταν έχουμε άγχος, έχουμε όλοι μας την τάση να επαναλαμβάνουμε τα ίδια, πιθανότατα επειδή μας ξεκουράζει... [Αυτό μου το λέω όταν βαριέμαι ή φορτώνω ν' ακούω τα replay της Χριστίνας.]
Καλά, γελάω πολύ με τις ατάκες του Ρίκου σου! Τώρα θα μου πεις-και θα έχεις και δίκιο, ότι γελάω γιατί δεν είμαι δίπλα του ολημερίς, μα είμαι σίγουρη -σαν να σε βλέπω, κιόλας-, πως μένεις άναυδη, και τις χαίρεσαι κι εσύ τις ατάκες του, πως εκείνη τη στιγμή σε "ξεκουράζουν", ε?!
Εντυπωσιακός!
Δεν ξέρω αν αντιμιλάει μόνο, αλλά όπως και να'χει αυτό το ινσάιτ στον αυτισμό είναι τρομερό.
Εμένα μου φαίνεται συνειδητή θέση η απάντηση, δεν μου φαίνεται ότι αντιμίλησε, αλλά παλι δεν ξέρω καθόλου, ειλικρινά όμως αυτή ήταν η εντύπωσή μου διαβάζοντας τον διάλογο...
Και αν αντί να λέει το ίδιο ξανά και ξανά, το έγραφε ξανά και ξανά; Λες νά'πιανε;
Μαρία, αναμένουμε.
Emma, τρομερά ενδιαφέρον, thx!
Αθανασία, κι εμένα μου συμβαίνει πάντως.
Lemon, συμβαίνει αυτό, γι΄ αυτό τις γράφω :-).
Butterfly, κι εγώ νομίζω ότι αντιμιλάει λίγο, απλώς να πει το αντίθετο από μένα.
Διόνα, άβυσσος.
Ιωάννα, κάτι παρόμοιο είχα διαβάσει, να το γράψει σ' ένα χαρτάκι και να το βλέπει όποτε θέλει.
DonnaBella, δεν το είχα σκεφτεί, αλλά να που έχεις δίκιο! :-)
Δημοσίευση σχολίου