Σούπερ υλικό

Διαβάζω τα καταπληκτικά περί ένταξης που μου υπέδειξε η Βαγγελιώ εδώ. Πάρα πολύ ωραίες οι ιστορίες για να εξοικειωθούν τα παιδιά με τη διαφορετικότητα, χρήσιμες για συμμαθητές, αδέλφια, καινούριες παρέες παιδιών.

Διαβάζοντας το υπόλοιπο υλικό που απευθύνεται στο δάσκαλο της γενικής τάξης και το συνοδό έπεσα πάνω στο εξής, από τις σελίδες 40-41 του "Η κοινωνική ένταξη σε σχολείο και η μετάβαση σε χώρο εργασίας για τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού: Θεωρητικά ζητήματα και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις". Το σκεπτικό είναι να καταλάβω πού εντάσσεται ο Ρίκος.

«Ο τρίτος τύπος της διαταραχής στην κοινωνική αλληλεπίδραση είναι ο ιδιόρρυθμος, ο οποίος έχει ανεπτυγμένες γνωστικές ικανότητες. Το ενδιαφέρον του για σωματική επαφή με άλλους και κοινωνική αλληλεπίδραση είναι έντονο, αν και στρέφεται περισσότερο σε ενήλικες παρά σε παιδιά. Ωστόσο, ο τρόπος που αλληλεπιδρά με τους άλλους είναι μονόπλευρος και δεν ενδιαφέρεται για τα συναισθήματα ή τις ανάγκες των άλλων. Ακόμη το βλέμμα του είναι αδιάκριτο και κάνει αδιάκριτες ερωτήσεις, χωρίς να κατανοεί τα όρια των κοινωνικών σχέσεων. Γι’ αυτό πλησιάζει άκριτα τους ξένους και προσέχει τις αντιδράσεις των άλλων. Όταν δεν τον προσέχουν μπορεί να έχει επιθετική συμπεριφορά και γενικά είναι ο λιγότερο αποδεκτός τύπος ατόμου με αυτισμό.»

Αν με ρωτούσαν εγώ θα έλεγα ότι ο Ρίκος εμπίπτει στη συγκεκριμένη κατηγορία. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι η επιθετικότητα δεν αφορά οποιοδήποτε παιδί και κανέναν ενήλικα, αλλά μόνο ανθρώπους με τους οποίους ξέρει ότι τον παίρνει να τα κάνει, δηλαδή Αργύρη και γιαγιά. Όπως λέγαμε με την κοινωνική λειτουργό στο σχολείο και σήμερα με τη λοιπή μαθητιώσα νεολαία είναι τύπος και υπογραμμός. Αλλά και πάλι μπορεί να τον αδικώ, πάντως με τις άλλες κατηγορίες δεν ταιριάζει.