Τον τελευταίο καιρό ο Ρίκος έχει ανεξέλεγκτα νεύρα. Κάθε φράση κλείνει με την επωδό «να πάρει!».
«Τι θα φάμε το μεσημέρι, να πάρει! Πότε θα πάμε στο λούνα παρκ, να πάρει!», από έναν μονίμως ζοχαδιακό Ρίκο.
Πάμε συχνά πυκνά στο σπίτι που θα μετακομίσουμε και το χαζεύουμε. Λέγαμε ότι όταν μετακομίσουμε θα πάρουμε ένα σκύλο ή μια γάτα αλλά άλλος αποφάσισε ερήμην μας κι ένας σκύλος έχει κάνει ήδη κατάληψη. Το Ρίκο όταν τον ρωτούσαμε πάντα προτιμούσε γάτα φοβούμενος ότι ο σκύλος μπορεί να τον φάει (!). Χτες που πήγαμε απρογραμμάτιστα ο σκύλος ήταν εκεί και χάρηκε υπερβολικά που μας είδε, πήδαγε γύρω από το Ρίκο και προσπαθούσε να τον γλείψει. Γυρνάει ο Ρίκος και με τη γνωστή αβρότητα γκρινιάζει: «Δε σου έλεγα να μην πάρουμε σκύλο, να πάρει! Δε σου έλεγα να πάρουμε γάτα, να τώρα θα με φάει!» Αλλά φυσικά δεν τον έφαγε οπότε εκείνος συνεχίζει να τρώει τα συκώτια ημών.
8 σχόλια:
Και ο Παναγιώτης γάτα προτιμά, ...να πάρει! Μετακομίζετε λοιπόν; Καλή δύναμη και δροσερές μέρες σου εύχομαι (επειδή όταν, πριν τρία χρόνια, μετακομίσαμε και εμείς, ήταν μέσα Ιούνη και με τρομερό καύσωνα)
Ανοιξιάτικα νεύρα ή πρακτική εξάσκηση σε νέα έκφραση που έμαθε?
Ή και τα δυο...
:)
He knows what he wants:)
Ουπς! Και χρόνια πολλά!!! :)
Ουπς! Και χρόνια πολλά!!! :)
Τα νεύρα είναι είτε τις εποχής είτε στερητικό σύνδρομο απο την έλειψη γνώσης του τι λέει το πρόγραμμα.
Κάθε ευκολία με την μετακόμιση και το σκύλο...
Ώστε ο κύβος ερρίφθει; Καλό κουράγιο με την μετακόμιση (τις έχω πρόσφατες και συμπάσχω).
Ιωάννα, δεν το ΄χω ξανακάνει, θα δούμε πώς θα πάει.
Αθανασία, μάλλον η κούραση όλης της χρονιάς, ευχαριστώ πολύ :-).
Έμμα, το μόνο σίγουρο.
Ευχαριστούμε, αν επιβιώσουμε θα το διηγηθούμε.
Μάμμα, θα σε συμβουλευτώ για την τεχνογνωσία, σοβαρολογώ.
Δημοσίευση σχολίου