10.6.10

Κυριακή



Κυριακή στο Μαραθώνα, εδώ συγκεκριμένα.

Το φράγμα ανοιχτό στο κοινό, ωραία η εκδήλωση, ο μεγάλος (που είναι οικοφρικιό) παρακολούθησε με προσήλωση, αγχώθηκε, συνέπασχε καθόλη τη διάρκεια του έργου.

Ο μικρός πάλι δεν έδειξε παρόμοια οικολογική ευαισθησία, μάδησε διάφορα (καμένα ευτυχώς) και η μόνη στιγμή που τον συνεπήρε ήταν η άνοδος και η κάθοδος των χορευτών στο 54 μέτρων φράγμα. Στη φωτο με ρωτάει: «ν’ ανέβω κι εγώ?» Ανέβηκε τα 5-6 πρώτα σκαλιά κι αν δεν ωρυόμουν θα συνέχιζε, δεν θέλαμε να πάει παραπάνω όχι για λόγους ασφάλειας αλλά γιατί θα τερμάτιζε πάνω. Απορώ πώς θα αντιμετώπιζε ο κόσμος το νεόκοπο παιδί-αράχνη, τον κατακόκκινο Αργύρη, τη μανούλα που θα ωρυόταν στο σύζυγο (διότι είναι παγκοσμίως γνωστό ότι μετά από μερικά χρόνια γάμου ο σύζυγος φταίει και μόνο που εισπνέει εκπνέει) και το σύζυγο που θα έπρεπε να ισορροπήσει μεταξύ αμηχανίας, πολιτικής ορθότητας και σκαλιών ύψους ενός μέτρου.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

;)

Διόνα είπε...

Πολύ εντυπωσιακή η φωτογραφία, δεν είχα ιδέα ότι ήταν έτσι. Πολύ ωραίοι και Οι Έκθαμβοι, ο Ρίκος δείχνει μαγεμένος, πρέπει να ευχαριστήθηκε την εκδήλωση.

Αυτό με τον σύζυγο πάλι, δεν ξέρω πώς εξηγείται... Εγώ κάθε μα κάθε φορά που βλέπω τον Αχιλλέα να κάνει κάτι τρομακτικό ή επικίνδυνο φωνάζω έντρομη Γιάννη! (τον σύντροφό μου στη ζωή). Ίσως επειδή κατά βάθος εκείνος είναι που ενθαρρύνει όλα αυτά που εγώ θεωρώ τρομακτικά...;

Διόνα είπε...

Πολύ εντυπωσιακή η φωτογραφία, δεν είχα ιδέα ότι ήταν έτσι. Πολύ ωραίοι και Οι Έκθαμβοι, ο Ρίκος δείχνει μαγεμένος, πρέπει να ευχαριστήθηκε την εκδήλωση.

Αυτό με τον σύζυγο πάλι, δεν ξέρω πώς εξηγείται... Εγώ κάθε μα κάθε φορά που βλέπω τον Αχιλλέα να κάνει κάτι τρομακτικό ή επικίνδυνο φωνάζω έντρομη Γιάννη! (τον σύντροφό μου στη ζωή). Ίσως επειδή κατά βάθος εκείνος είναι που ενθαρρύνει όλα αυτά που εγώ θεωρώ τρομακτικά...;

athanasia είπε...

(s) Ωραία φωτογραφία μαμάς-Ρίκου.

(β) Κανένα πρόγραμμα κίνησης με μουσική υπάρχει για τον Ρίκο? Ευκίνητος είναι, το δικό του μεράκι προέχει για κείνον και, επίσης, είναι άνετος "στην σκηνή".

(γ) Το τελευταίο για την ισορροπία του συζύγου μπαίνει άνετα σε εγχειρίδιο "τί εστί γάμος".

Καλό Σαββατοκύριακο :)

mamma είπε...

Πρέπει να γίνονται τουλάχιστον θαύματα εκεί πάνω, η έκφρασή σας όλα τα λεφτά!

Μαρια-Μαρια είπε...

το οτι σκαρφαλωνει μου αρεσει, πρεπει να ερθετε καποια μερα στη γειτονια μας, εχει μια παιδικη χαρα με κατι σχοινια για σκαρφαλωμα, ο Π. ανεβαινει πανω, καθεται και κοιταει στο βαθος τη θαλασσα , μπορει να μεινει και 2 ωρες εκει πανω αν φυσαει και λιγο αερακι...

..το σχολιο για το συζυγο ,συλεκτικο.!

Ιωάννα είπε...

...και βέβαια πάντα και για τα πάντα φταίει ο σύζυγος

...μου αρέσει το χρωματάκι σας! Λέγε πόσα μπάνια μετράτε;



...Μαρία-Μαρία, μας ενδιαφέρει η παιδική χαρά με το σκαρφάλωμα. Τελευταία, εκεί που ήταν φοβητσιάρης μου έχει μεταμορφωθεί σε τσίτα και προσπαθεί να σκαρφαλώσει σε οτιδήποτε κάθετο. Που είναι αυτός ο παράδεισος;

Ιωάννα είπε...

Έχετε καταπληκτική ομοιότητα με τον γιο σου!

Μαριλένα είπε...

:-)!

Διόνα, καλά ήτανε. Όντως, γιατί τα ενθαρρύνουνε αυτά τα κουλά και γιατί τους κάνουνε τούρμπο λίγο πριν τον ύπνο?

Αθανασία, κάτι πρέπει να βρούμε. Χτες γυρίζαμε πολύ αργά σπίτι, κοιμότανε στο αυτοκίνητο και κατά την αποβίβαση ξύπνησε. Πριν μπει κι ενώ μισοκοιμόταν έριξε ένα σκαρφαλωματάκι στη λεμονιά του πεζοδρομίου και μετά δέησε να μπει σπίτι.

Mamma, δε σου λέω τίποτα, με μεγαλύτερο θαύμα το ότι επαλουκώθη ο νέος και παρακολούθησε τα 60'' δευτερόλεπτα της ανάβασης.

Μαρία να το κανονίσουμε να βρεθούμε, ενδιαφέρεται κι η Ιωάννα βλέπω, τους πακτώνουμε εκεί πάνω κι ησυχάζουμε.

Ιωάννα, έχουμε! Μα για όλα παιδί μου φταίνε, είναι νομοτελειακό.