6.7.10

Διάφορα

Εδώ μια είδηση για τις επιτροπές Πρόνοιας, όσοι έχουν 80% ποσοστό αναπηρίας για πέντε παθήσεις (ναι, και ο αυτισμός μέσα, αλλιώς γιατί το λέμε) περνάνε από επιτροπή άπαξ!

Διάβασα ένα σωρό ωραία βιβλία για ισάριθμα διαφορετικά θέματα:
-Ο εαυτός μας κι ο κόσμος μας με τα μάτια του σκύλου μας. Σκύλο εγώ δεν έχω, αλλά η κατακλείδα είναι, με τη σειρά που δίνεται: άσκηση, πειθαρχία, αγάπη.
-Κρασί και εξουσία. Είχε πλάκα αυτό το βιβλίο, γιατί μη έχοντας την παραμικρή ιδέα από κρασί, παθιάστηκα και θέλησα να δοκιμάσω διάφορα. Να μην τα πολυλογώ, το φετινό μουντιάλ το περάσαμε με το σύζυγο σαν τον Ορέστη Λάσκο, συν 2-3 κιλά έκαστος. Πολύ ωραίο βιβλίο.
-και η κορωνίδα όλων, ο ένας και μοναδικός Γούντι Άλλεν μέσα από τις συνεντεύξεις του. Ψύχωση με το θάνατο, φόβος για τα γηρατειά, ποιους άλλους λόγους χρειάζομαι για να τον λατρεύω? Οι πρώτες γραμμές από το 'Αννυ Χολ: "Well, that's essentially how I feel about life - full of loneliness, and misery, and suffering, and unhappiness, and it's all over much too quickly".
Βιβλίο που λόγω Γούντυ θα αγοράσω και θα το δουν κι οι αγγλόφωνοι φίλοι μας που θα έρθουν για διακοπές και θα ανοίξει η καρδιά τους.

7 σχόλια:

Α, μπα? είπε...

Πόσο συγκλονιστική η ατάκα περί ζωής του Γούντυ! Πόσο!

athanasia είπε...

Ωραίο μίγμα! Καληνυχτίζω :)

butterfly είπε...

Άκουγα αυτό ενώ διάβαζα το ποστ σου.

Επίσης, ήθελα να σου πω: το καινούριο του Κόου (The terrible privacy of Maxwell Sim, νομίζω δεν έχει μεταφραστεί ακόμη) ήταν τεράστια απογοήτευση. Νόμιζα ότι διάβαζα βιβλίο του Χόρνμπυ.:(

butterfly είπε...

Καλημέρα:)

Διόνα είπε...

Αυτό του Γούντυ θέλω κι εγώ να το διαβάσω, μα πώς τα καταφέρνει όμως και του βγαίνουν νευρωτικές οι ταινίες και ουχί σκοτεινές, αυτό θα περίμενα με αυτήν τη δήλωση...

Μαριλένα, ο Φρόιντ στο Μανχάταν τελικά δεν μου άρεσε... καλός μέχρι τη μέση που χτίζει την ιστορία αλλά μετά βαρέθηκα :( Εσύ τον πήρες;

Διόνα είπε...

Αυτό του Γούντυ θέλω κι εγώ να το διαβάσω, μα πώς τα καταφέρνει όμως και του βγαίνουν νευρωτικές οι ταινίες και ουχί σκοτεινές, αυτό θα περίμενα με αυτήν τη δήλωση...

Μαριλένα, ο Φρόιντ στο Μανχάταν τελικά δεν μου άρεσε... καλός μέχρι τη μέση που χτίζει την ιστορία αλλά μετά βαρέθηκα :( Εσύ τον πήρες;

Μαριλένα είπε...

Α, μπα, ναι, καιρός να δω κι όσες ταινίες μού λείπουν.

Αθανασία, :-).

Butterfly, θα το ψάξω-κρίμα κι άδικο-για τον Κόου.

Διόνα, όχι, περίμενα συμβουλή, άρα δεν το παίρνω.