Από τη μία έχει πλάκα, από την άλλη είναι εκνευριστικό. Κάθε φορά που θα πάμε στα πεθερικά μου κερδίζουμε μια μίνι αξιολόγηση επιπέδου ΚΔΑΥ!
Εξηγούμαι: τόσο οι παππούδες όσο και οι κόρες τους (νύφες να τις πω, συννυφάδες, μπατζανάκηδες, ποτέ δε θα το μάθω) με το που θα δουν το Θόδωρο διακατέχονται από φιλομάθεια και ειλικρινές ενδιαφέρον να εντρυφήσουν στα άδυτα του αυτισμού.
Η ενδελεχής εξέταση περιλαμβάνει τα ακόλουθα βλακώδη ερωτήματα που εύχεσαι να είσαι αυτιστικός για να κωφεύεις. Εκεί που φαρμακώνουμε το φαγητό κάποιος θα ξεκινήσει για να ακολουθήσουν κι οι υπόλοιποι:
-Θοδωρή, πού είναι ο Αργύρης/η μαμά/ο μπαμπάς?
-Θοδωρή, τι χρώμα είναι αυτό?
-Θοδωρή, πόσω χρονών είσαι?
-Θοδωρή, πόσα είναι αυτά? Αυτά?
Η μανούλα έχει θητεύσει στους μοναχούς της Μιανμάρ και τα υπομένει όλα στωικά. Δεν αποκλείεται όμως κάποια στιγμή να αρχίσει να ρωτάει με τη σειρά της τους φιλομαθείς ενήλικες διάφορα πχ για τη γάτα του Σρέντιγκερ, το πρόβλημα του Μόντυ Χολ, το κράκεν και άλλα..
ΥΓ. 'Ολα αυτά τα άνω χαζοχαρούμενα τα έγραφα πριν δω το link στο οποίο με παρέπεμψε η Μαρία. Βρίσκεται πλέον και στις συνδέσεις μου, Μαρία σ' ευχαριστώ, με γύρισες μερικά χρόνια πίσω, εμείς βέβαια σταθήκαμε ασύγκριτα τυχεροί. Είναι από τις περιπτώσεις που λες "συγκλονιστικό" και η λέξη χάνει το νόημα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου