1.11.07

Εγεννήθη ημίν κολλητός

Ενώ η μανούλα κάνει το socializing της στο δίκτυο, ο νέος απέκτησε τον πρώτο υποψήφιο φίλο. Το όνομά αυτού Λαυρέντης. Δεν είμαστε σε φάση να βγούμε για μπίρες ακόμα, αλλά για να φτιάξουμε ένα παζλ θα υπάρξει συνεργασία.

Ίσως το Λαυρέντη τον τραβάει ότι ο δικός μας είναι με τη συνοδό που ασχολείται αποκλειστικά μαζί του. Έχω διαπιστώσει ότι τα παιδιά ψοφάνε να πλησιάσουν έναν ενήλικα που δείχνει αφοσιωμένος στο παιχνίδι. Δεν αποκλείεται να είναι μπλαζέ τύπος (καλή ώρα) που δεν μπορεί τα αγριεμένα πλήθη (ώχου μωρέ τσιρίζουν, σκορπάνε τουβλάκια, αυξάνουν την εντροπία), το θέμα είναι ότι το ντουέτο έγινε τρίο.

Συζητούσαμε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό το θέμα ενώπιον του Αργύρη-ο οποίος άρχισε τις σικέ απορίες, γιατί ο Θόδωρος έχει μόνο ένα φίλο, εγώ έχω όλη την τάξη, του αρέσει η μοναξιά κλπ. Λέω σικέ, διότι νομίζω ότι όλες τις απαντήσεις αυτές τις ξέρει ήδη. Ίσως η επανάληψη τον βοηθάει να συλλάβει τη διαφορετικότητα του Θόδωρου ή και να νιώσει σε κάποιο βαθμό τυχερός ο ίδιος ("ναι μεν ασχολείται η μούτερ ολημερίς κι ολονυχτίς μ’ αυτόν, αλλά αυτός έχει πρόβλημα ενώ εγώ είμαι καλά").

Κατά τ’ άλλα οι υπαρξιακές ανησυχίες συνεχίζονται. Προσπαθώ να προσδιορίσω ποιο μέρος από μένα είναι η δουλειά μου, ώστε να δω αν θα το ακρωτηριάσω χωρίς πολλούς συναισθηματισμούς, οψόμεθα.

3 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Θα το ευχαριστηθεί ο Ρίκος το παζλ μ' έναν φίλο μαζί.

Θυμάμαι όταν έβλεπα τα παιδιά στο προνήπιο να τρέχουν στον τοίχο να μου δείξουν τις ζωγραφιές τους ή που κάθονται ή κάτι τέτοιο, μ' έπιανε μια συγκίνηση που μου σφιγγόταν το στομάχι.

Ιδια συμπεριφορά κι οι δύο, κι ας έχουν δέκα χρόνια διαφορά.


Για τη δουλειά, πιστεύω πως θα αποφασίσεις το λιγότερο οδυνηρό (για σένα).
Πάντα ο γνώμονας ειναι το συμφέρον του παιδιού, τι να το κάνεις ομως, αν το παιδί σε βλέπει να μη περνάς καλά;
Αν είσαι εσύ εντάξει, είναι κι αυτό.

Καλημέρα :))))
xxxx

Μαριλένα είπε...

Αυτό που λες με το προνήπιο είναι πολύ γλυκό (να τώρα υιοθέτησα το girly talk της Νερίνας :-p).
φιλιά :-)

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Όντως ψιλοανατριχιαστικό το βρίσκω το πρότζεκτ: μαριλένα είπε και ξανά μανά μαριλένα είπε:))))))))))