5.12.07

Το γέρασμα


(που θα ΄λεγε κι ο Σβέβο) ή τα προεόρτια αυτού.

Το βιβλίο το έχω μέσα στα μάτια μου. Είναι πράσινο, έχει σκίτσα ζώων στο εξώφυλλο, ο εκδοτικός οίκος είναι είτε Σύγχρονη Εποχή ή Κέδρος, κάτι αριστερών αποχρώσεων πάντως. Έχει χρονογραφήματα-ιστορίες με ζώα. Κόβω το κεφάλι μου ότι ο συγγραφέας είναι Τούρκος, Αζίζ Νεσίν ή (κι αυτό θα ήταν έκπληξη) Ναζίμ Χικμέτ. Αλλά δεν είναι, και κάπου εδώ περνάω στη ζώνη του λυκόφωτος, διότι ούτε η biblionet ούτε κανείς συμφωνεί και μού το λένε κατάμουτρα.

Προς τι η πρώτη παράγραφος? Ο Ρίκος έχει μια συνήθεια που μού θυμίζει έντονα μια ιστορία που μού είχε καρφωθεί από τότε. Όταν τα μικρά κουταβάκια απομακρύνονται από τη μαμά τους δυσκολεύονται πολύ να κοιμηθούν μόνα τους. Μια συμβουλή που πρότεινε ιστορία από το βιβλίο ήταν το τύλιγμα ενός ρολογιού με έντονο τικ-τακ μέσα σε πανιά. Εν συνεχεία το τοποθετεί κανείς στο καλαθάκι και το κουτάβι κοιμάται μαζί του, ο ρυθμικός ήχος του θυμίζει την καρδιά της μάνας του και το ηρεμεί.

Ο Ρίκος πριν κοιμηθεί μαζεύει τα ρολόγια του στο κρεβάτι και μόνο όταν τα έχει τον παίρνει ο ύπνος. Δεν καλύπτουν την ίδια ανάγκη όπως στα σκυλάκια, αλλά στην παρούσα φάση καλύπτουν κάτι εξίσου βαθύ.

7 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Είναι η Ζωολογία, Ματσοουρέκ Μιλος, εκδόσεις Στιγμή;

http://www.greekbooks.gr/web/book/details.aspx?ProductID=137677

καλημέρα :))

xx

Μαριλένα είπε...

και ξέχασα να γράψω το σημαντικότερο: βρίσκω συγκλονιστική στην τρυφερότητα της, την εικόνα του Ρίκου με τα ρολόγια xx

Μαριλένα είπε...

Όχι να πάρει, το ΄χω πάντως-κ τον Τσακνιά για κάποιο λόγο τον αγαπούσα πολύ, φιλιά κ ευχαριστώ.

athanasia είπε...

Φιλιά στο Ρίκο σου!

Η Χριστίνα φορούσε δύο ρολόγια, ένα σε κάθε χέρι, για χρόνια... Σε κάποιο σημείο, τα έβγαλε μόνη της, δεν ξέρω πώς και γιατί.

:)

Μαριλένα είπε...

Αθανασία,
με κίνδυνο να ακουστώ τρελή, νομίζω ότι στον αυτισμό ενίοτε υπάρχει μια μεταφυσική σχέση με το χρόνο-θα το τεκμηριώσω σε επόμενο ποστ.
Το αστείο είναι ότι ο ρίκος έχει αρχίσει και παπαγαλίζει "Μαμά, τι ώρα είναι?", αλλά του απαντάω "ώρα για φαί, ώρα για σχολείο" και τέτοια.
Επίσης φιλιά σ' εσένα κ τη Χριστίνα σου :-)

athanasia είπε...

Μπα, δεν ακούγεσαι τρελή.

Κλασική ερώτηση της Χριστίνας είναι "τί ώρα θα πάμε εκεί?", "τί ώρα θα γυρίσουμε από εκεί?".

Στην αρχή απαντούσα συγκεκριμένα, ξαναρωτούσε σαν να με τσεκάριζε για να δει μήπως η νέα απάντηση θα ήταν διαφορετική. Κάποτε, δεν ξέρω πώς μου ήρθε, απάντησα χαμογελαστά "την κανονική ώρα", ενθουσιάστηκε... Αυτό και συνεχίζουμε, με αμοιβαία ευχαρίστηση.

:)

Μαριλένα είπε...

Αθανασία,
τα σχόλια σου αποπνέουν γλυκύτητα κ ηρεμία-εκτός αν ο εκφυλισμός που λέγαμε με έχει κάνει κ ευσυγκίνητη, φιλιά