Ο Πάτρικ Μπέιτμαν είναι ο αμέρικαν σάικο. Λοιπόν ο Μπέιτμαν κατά βάση γυμνάζεται, περιποιείται τον εαυτό του, ξεκοιλιάζει κόσμο, κάνει clubbing, τρώει σε εστιατόρια, παίρνει ναρκωτικά, χαρακώνει άστεγους, κακοποιεί πόρνες, βλέπει το 'διχασμένο κορμί' ξανά και ξανά, βασανίζει μέχρι θανάτου ζώα που αγοράζει από το pet shop.
Παρόλα αυτά για ένα απροσδιόριστο λόγο εμένα μου είναι συμπαθές το παρανοϊκό τυπάκι, μοιραζόμαστε τις ίδιες αρρωστημένες γνώσεις για τους serial killers κι ενίοτε η λέξη empathy(=ενσυναίσθηση) μού είναι το ίδιο άγνωστη όσο και σ΄ αυτόν. Επίσης νιώθω συχνά πυκνά όπως ο Μπέιτμαν, έχω απέναντι μου κάποιον που μιλάει μιλάει μιλάει κάποια στιγμή απομονώνω τον ήχο-ε δεν φαντασιώνομαι ότι τον κόβω λωρίδες, αλλά δεν θα τα χαλάσουμε σ' αυτό.
Δεν ξέρω αν o Ellis είναι η φωνή μιας γενιάς-εγώ είμαι άλλος πλανήτης-αλλά νομίζω ότι θα πάρω και άλλα βιβλία του.
Το εναλλάσσω με το Laughing, learning and playing with children on the autism spectrum–κι η καθησυχαστική φωνή της κυριούλας που δίνει τις συμβουλές προσέγγισης παιδιού στο φάσμα είναι μια ευχάριστη εναλλαγή με τα βγαλμένα μάτια και τους πίδακες αίματος του Ellis.
Και απόσπασμα από συνέντευξή του που μου άρεσε: «η ζωή είναι μια σειρά από επεισόδια στα οποία χάνεις και ξαναχάνεις την αθωότητά σου». Είναι η άτιμη, αλλά δεν είναι ένας πολύ όμορφος ορισμός?
ΥΓ. Έχουμε ραντεβού να τους γνωρίσουμε κ να μάς γνωρίσουνε σε ένα δημόσιο ειδικό σχολείο εδώ κοντά. Ίσως εκεί οφείλεται το άγχος, αν είναι εμπειρία που μεταφέρεται, θα μεταφερθεί εντός της ημέρας.
7 σχόλια:
Μ'έχει ψήσει πολύ αυτό το βιβλίο να το διαβάσω, δεν το έχω κάνει ακόμα, και εσύ με σπρώχνεις προς τα εκεί. Αυτό με τον ήχο και εγώ το κάνω.
Τις τελευταίες μέρες μού έχει κολλήσει το "Ηλίθια Αστεία", των Στέρεο Νόβα (άλλη φωνή μιας γενιάς, όμως πριν από μενα), και συγκεκριμένα ο στίχος "...και μη γελάς με ηλίθια αστεία". Και μού έχει κολλήσει, γιατί τα ηλίθια αστεία είναι η μόνη (μου) άμυνα στις στιγμές αυτές που "χάνεις την αθωότητά σου", οι οποίες είναι τόσο συχνές τον τελευταίο καιρό (όχι με κακή έννοια απαραίτητα).
Καλή επιτυχία στη συνάντηση με το σχολείο!
είναι όντως πολύ όμορφος ορισμός!
στην θέση των "λωρίδων" σου εγώ φυτεύω σφαίρες ανάμεσα σε ηλίθια μάτια και μου είναι ακριβώς το ίδιο αγνωστη/ μη μεταφράσιμη/ εξηγήσιμη η λέξη empathy
Butterfly, είναι συμπαθές, μετά από κάποιο σημείο βέβαια-νομίζω ότι-κάνει κοιλιά.
Διανύω περίοδο έντασης, γι' αυτό μού φάνηκε ανακουφιστικό το βιβλίο, δεν ξέρω αν θα σου αρέσει.
Κι εγώ γελάω με ηλίθια αστεία, αρκεί να έχω κατάλληλη παρέα:-).
Καλά πήγε νομίζω, ευχαριστώ.
Holly, αλήθεια το λες αυτό? Μού φαίνεται πολύ έξω από σένα :-).
φιλιά
στον λόγο της τιμής μου!
φιλιά επίσης και καλή επιτυχία.
Εγώ σκιάχτηκα..
Νερίνα, plot spoiler: τα φαντάζεται μάλλον ο τύπος, ουδείς λόγος ανησυχίας :-). (σιγά που δεν είναι ανησυχητικό το ότι τα φαντάζεται, αλλά τι να πω-και δεν της έχω πει ότι αντίτυπό του βιβλίου είχαν ο δε-θυμάμαι-ποιος διαβόητος serial killer που ήταν ζευγάρι με τη Homolka)
Δημοσίευση σχολίου