28.3.08

Γιατρέ μου, με κόλλησε το τέκνο?


(ή με κατηράσθη η butterfly που ΄λεγε ότι 4 μέρες χωρίς δουλειά είναι κακές μέρες, δε βρίσκω άλλη εξήγηση).

Δε δουλεύω αυτές τις μέρες λόγω απεργίας.

Χτες πήρα το αυτοκίνητο, πήγα και χαζολόγησα μια ώρα στο R&D τμήμα μας που είναι ανοιχτό, μού ‘μενε το αυτοκίνητο στην επιστροφή, σταματούσα 5’ και ξανάπαιρνε, πήρα κλήση, γύρισα.

Είμαι σπίτι, τρώω, μαγειρεύω μη βρώσιμα φαγητά, δίνω φακές στο Ρίκο, σκουπίζω και ξαναδίνω, τσιμπάω κάτι, έχω αλλάξει δέρμα στο μικρό από το βούρτσισμα (Wilbarger γαρ), παίζουμε ηχητικό λότο, κάτι μασουλάω ενδιάμεσα, παίζουμε κρυμμένα πράγματα στο σακούλι, «δουλεύει μόνος του», έχω πλαστικοποιήσει το μισό Αμαζόνιο σε ανεξάρτητες εργασίες, διαβάζω χωρίς κέφι ένα καλό αστυνομικό, αλλά το βασικό είναι: θέλω πίσω όσο τίποτα τη ρουτίνα μου. Είναι αυτισμός?

11 σχόλια:

MiKy είπε...

καλημερα Μαριλενακι!
η κληρονομικότητα του αυτισμου ειναι ενα θέμα που συζητώ τελευταία.
ποιος κολλησε ποιον δε ξερω ... ο νασος κλείνει ότι βρει ανοιχτό και ο μπαμπάς φοβάται ότι θα τον φάει η ανοιχτή ντουλάπα. η μαμά έχει την ίδια ανάγκη με σένα για την καθημερινή ρουτίνα ,και ο νασος αμα δε ξερει τι θα κάνει μετά χοροπηδάει σαν κατσίκι και δεν τον χωράει ο τόπος!
δε φαντάζεσαι πόσο σε καταλαβαίνω!!

athanasia είπε...

Kαλημέρα!

'Αλλοι έχουν μια ρουτίνα αλλά δεν τη θέλουν γιατί τους χαλάει το περιπετειώδες προφίλ της φαντασίας τους (...), άλλοι αναρωτιούνται μήπως η προσκόλληση στη ρουτίνα είναι ύποπτη αυτισμού, ανικανοποίητος ο άνθρωπος...

Μια χαρά είναι η ρουτίνα, ιδίως αν περιέχει και μια δόση οργανωμένης απουσίας από το σπίτι, λέω εγώ. Οπότε, γνωματεύω, το πολύ σπίτι βλάπτει... :)

Μαριλένα είπε...

Γεια σου Μιράντα!
Κι εγώ από αυτιστικόμορφες-τι λέξη!-παραξενιές άλλο τίποτα, :-). Ρουτίνα, ευλογημένη ρουτίνα..

Αθανασία, δε βλέπω την ώρα να γυρίσω στη δουλειά κ να αρχίσω την αντίστροφη γκρίνια :-).

roula karamitrou είπε...

Να μπω στην κουβέντα για τη ρουτίνα με μια αντιγραφή από ένα μπλογκάκι με πολύ χουμόρ, κατ'εμέ τη Ρούλα και όνομα ΑΦΙΞΗ.Κόρες, "Να θυμηθούμε, αύριο που θα ξυπνήσουμε,να μην πάμε στη δουλειά, γιατί είναι Σάββατο!"

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

"Μια χαρά είναι η ρουτίνα, ιδίως αν περιέχει και μια δόση οργανωμένης απουσίας από το σπίτι, λέω εγώ." είπε η Αθανασία και συμφωνώ και εγώ.
Από την άλλη για δες τις εμμονές σου και θα δεις ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αυτιστική η πορεία μας, εγώ τουλάχιστον όσον αφορά τη δικιά μου το έχω καρατσεκάρει και αποδεχθεί εδώ και χρόνιο
Παρασκευή σήμερα
καλό σ/κ σε όλες/ους σας

butterfly είπε...

Αντιπαρέρχομαι τα περί κατάρας (χεχε!), καταλαβαίνω την κατάσταση. Όταν λείπει η εξωτερική δομή του χρόνου, δεν κάνω ούτε τα μισά από αυτά που κάνω κανονικά, ούτε τα ευχαριστιέμαι τόσο. Εξαίρεση η θάλασσα (η θάλασσα...). Ίσως είναι που, παρ' ό,τι αγαπώ τις γάτες, μάλλον κατά βάθος είμαι dog person. Βρίσκω ενδιαφέροντα τα πάντα (τους ανθρώπους και τα πράγματα), κι όσο λιγότερα τα ερεθίσματα και τόσο περισσότερη η ενδοσκόπηση, τόσο κουράζομαι. (Για μεγάλα διαστήματα εννοώ).

Σχεδόν όλα στη ρουτίνα μου μ'αρέσουν αυτή την εποχή. Αλλά επειδή επίσης πάντα απορροφώμαι (πάρα) πολύ σ'αυτό που κάνω, προσπαθώ να απομακρύνομαι λιγάκι. Π.χ. μ'αρέσει πολύ το σπίτι μου, αλλά χρειάζομαι και να φεύγω. Για να ξαναγυρίσω. Γιατί αν δεν φεύγω ποτέ, κάποια στιγμή θ' ανοίξω την πόρτα και δε θα ξαναγυρίσω-φοβάμαι.

Πολύ de profundis όμως. Καλό Σαββατοκύριακο-ατούταλέεερ! (Ένα ταξιδάκι, αυτό να κάνεις. Μια μονοήμερη το ΣΚ. Το Παιδικό Μουσείο κάνει ακόμα εκδηλώσεις;)

Μαριλένα είπε...

Ρούλα, νιώθω λίγο ηλίθια, αλλά θα ρωτήσω :-). Ποιο το blog?
Φωτούλα-formerly-known-as-Nerina, εδώ μού ΄χει κάτσει το Άργος, τι να λέμε..(ένας θεός ξέρει γιατί το πήρα τόσο προσωπικά)
Butterfly, πολύ ωραίο το de profundis όμως. Αντί της μονοήμερης ένας ωραίος καφές :-)

roula karamitrou είπε...

Μαριλένα, επειδή δεν έχω και την καλύτερη σχέση με το διαβολομηχάνημα δεν ξέρω να σου πω τη διευθυνση του μπλογκακίου. Ξέρω, όμως ο τσακαλάκος να το βρίσκω. Μπαίνω στους bloggers και ψάχνω την καθημερινή του ανάρτηση με τίτλο Αφιξη.
Αν βρεις κάτι πιο σύντομο, πες το και στη Ρούλα...κι ελπίζω να έχω καταλάβει την ερώτηση

Μαριλένα είπε...

Ρούλα, θα τσεκάρω και θα ενημερώσω.
Φωτούλα, η απόσταση εννοώ, η απόσταση, αυτή μου έχει κάτσει στο λαιμό.

mamma είπε...

Η καθημερινή ρουτίνα είναι τόσο πολύτιμη, που μερικές φορές πάω άρρωστη στη δουλειά μόνο και μόνο για να μην κάτσω σπίτι.
Και όταν λέω καθημερινή ρουτίνα εννοώ "μακριά-από-τον-υιό-μου" ώστε να μπορώ με το μισό εγκέφαλο να ασχολούμαι με τον εαυτό μου!!!

Καλό υπόλοιπο Σ/Κ.

Μαριλένα είπε...

Συμφωνώ απολύτως, mamma. Απόσπασμα από μια συνέντευξη του Βουτσά στην περασμένη(?) Καθημερινή της Κυριακής, λέει για τον πατέρα του: ".. δούλευε, μέχρι μεγάλος σε ηλικία. Γιατί δουλεύεις; τον ρωτούσα. Μου έλεγε: «Αμα κάθομαι, ακούω τον εαυτό μου»".