Η mamma ρώτησε απλές, καθημερινές εμμονές:
- κίνηση, δεν αντέχω την κίνηση. Προτιμώ να κινείται το αμάξι και να πάω μέσω Λαρίσης παρά να περιμένω ακινητοποιημένη. Με το πρώτο μποτιλιάρισμα έχω στρίψει, έχοντας πρόχειρο διαβατήριο, ξηρά τροφή κλπ. Ομοίως στις ουρές, θα φύγω η χαμένη απόγονος των Ρομανώφ, θα ξαναγυρίσω, βλακώδες κατά κανόνα, αλλά με σώζει από τη συμφόρηση.
- κατά κανόνα σιχαίνομαι τα μαγαζιά, ακόμα και βιβλία πλέον (σχεδόν) μόνο ηλεκτρονικά παραγγέλνω
- μη μείνω από βιβλία: παραγγέλνω και έχω πάντα γύρω στα 5 βιβλία ή 20 εκατοστά πάχος σελίδων-ακούγεται χυδαίο κ ποταπό, αλλά συμβαίνει
- φυσικά συμφωνώ με τη mamma ότι ένας είναι ο μόνος, αληθινός, ορθόδοξος τρόπος να γεμίζεις το πλυντήριο πιάτων, οι υπόλοιποι κακώς έχετε πλυντήριο.
6 σχόλια:
Παρατηρώ, λοιπόν, ότι στις εμμονές σου δεν περιλαμβάνεται το να μην γράφεις Σαββατοκύριακο!
Και, ορίστε κι οι δικές μου τρέχουσες εμμονές: (α) αγοράζω παπούτσια για να έχω στοκ από ανησυχία ότι, διαφορετικά, μπορεί να καταλήξω με τακουνάκια και στενές μύτες, και (β) όταν μου αρέσει μια μουσική, την ακούω συνέχεια... Βεβαίως, κατά καιρούς είχα διάφορες εμμονές, μου πέρασαν και τις διαδέχθηκαν άλλες. Για τις τωρινές εμμονές, δεν μπορώ να ξέρω αν και πότε θα συμβεί το ίδιο.
:)
Ένα μικρό βήμα για μένα, Αθανασία, ένα μεγάλο για τη μπλογκόσφαιρα.
Ιμέλντα Μάρκος από την ανάποδη λοιπόν-διότι κάτι τουρκομπαρόκ τακουνάκια και μύτες θυμάμαι να είχε.
Καλημέρα!
Αυτό με τις ουρές είναι το μόνο που με τρόμαξε... δεν με τρόμαξε το ότι το κάνεις αλλά που έχω σταματήσει να το κάνω εγώ!
Τι δυσθεώρατα ύψη υπομονής και καρτερικότητας έχω κατακτήσει!!!
@athanasia
Το κόλλημα με τη μουσική το καταλαβαίνω πολύ καλά. Μπορώ να ακούω ένα δίσκο που μου αρέσει μέρες για να μην πω βδομάδες (και τρομάξω). Δημιουργεί τα όρια ενός προσωπικού χώρου με ελεγχόμενες συνθήκες (κάτι σαν το καβούκι της χελώνας αλλά αόρατο).
Συμφωνώ για τα παπούτσια (όχι άλλα τακουνάκια και στενές μύτες)
@mamma,
Μου άρεσε αυτό με το καβούκι της χελώνας. Κάτι τέτοιο πρέπει να είναι... :)
...Και οι δικές μου:)
Τα ράφια... μαζί με τα πιάτα, τα ποτήρια, τα βιβλία και τα παπούτσια, εν αντιθέσει με τα συρτάρια που όλα μπορούν να είναι χύμα.
Οι διαδρομές, πάντα ίδιες, μια για κάθε κατευθυνση, ανεξαρτήτως συνθηκών
Το ζουμάρισμα μόνο στο κέντρο της εικάνας...ντιπ στροφή!
Τα σκέτα μακαρόνια με λάδι φρέσκο και φέτα και η... ΣΟΚΟΛΑΤΑ
Γλυκειές καλημέρες, κορίτσια.
Υ.Γ. Μαριλένα, το σημαδάκι μ'αυτόν που ξερογλείφεται ποιο είναι;
Mamma, χαίρομαι ειλικρινά, είναι λωλίαση το άλλο.
Με στενοχωρείτε έτσι που μιλάτε απερίσκεπτα και απαξιωτικά για τακουνάκια και μύτες, αυτά είναι παπούτσια.
Ρούλα, αυτό είναι βγάζω γλώσσα: :-p, δες τα όλα για τα emoticons εδώ.
Δημοσίευση σχολίου