15.5.08

Το cheesecake και οι καταστροφικές γενικεύσεις του Πάσχα


Χτες φτιάξαμε αυτό που δικαιωματικά καθιερώνεται ως το επίσημο γλυκό της οικογένειας, ένα cheesecake. Το ακαταμάχητα τραβηχτικό στο γλυκό αυτό είναι η αρχική φάση του θρυμματισμού των μπισκότων, την οποία τα τέκνα (αυτιστικά και μη, αλλά κυρίως τα πρώτα) εκτελούν με θρησκευτική ευλάβεια.

Η πανωλεθρία ήρθε στα αυγά. Εκεί που περίμεναν ανυποψίαστα στο μπολάκι, ο μικρός, ανακαλώντας τα άγρια ήθη και έθιμα του Πάσχα, με μια κίνηση αιφνιδιασμού ξεπέρασε το τείχος μητρός και έτερου νουνεχούς τέκνου, άρπαξε 2 και τα τσούγκρισε με δύναμη μεταξύ τους. Αν δεν είχε εκπλαγεί και σιχαθεί από το γλιστερό ασπράδι που γέμισε τα χέρια του θα είχε αρχίσει τα «και του χρόνου».


8 σχόλια:

The Gasbird Familly είπε...

Σημασία έχει πως υπέπεσε στην αντίληψή σου η μετωπική σύγκρουση των αυγών και το cheesecake δεν έγινε crisppy!!!Καλημέρα και καλή δύναμη.

butterfly είπε...

Μμμμ...τσίζκεϊκ...

(Τι λέγαμε;)

Μαριλένα είπε...

Gasbird, ώρες ώρες η σκέψη σας γίνεται σατανική!

Butterfly, και δη συμπαθέστατο, να στείλω? :-)

athanasia είπε...

Θέλουμε συνταγή, μήπως και φιλοτιμηθούμε. :)

Βάζω μια συνεισφορά στις γενικεύσεις, σε Πασχαλιάτικο πάντα πνεύμα:

(α) Η αφεντιά μου έχει καταφέρει να απαντήσει χαμογελαστά "επίσης" (έτσι δεν λέμε γενικά και μηχανικά, όταν μας χαιρετάνε με διάφορα κοινότοπα?) στον χαιρετισμό πιστού Χριστιανού "Χριστός Ανέστη" (το δικό του χαμόγελο πάγωσε στα χείλη του).

(β) Η Χριστίνα αντιμετωπίζει τη λαμπάδα της Ανάστασης ως κερί γενεθλίων (τη σβήνει με ενθουσιώδες "φοουυυυ" και συνεχίζει ακάθεκτη "χρόνια πολλά, και του χρόνου").

Έχουμε κι άλλες, άλλη φορά, στο κατάλληλο context. :)

Aναχωρώ εντός ολίγων ωρών, αν δεν έχουμε ζητηματάκια με τη στάση των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας. :)

mamma είπε...

και του χρόνου!
:)))

The Gasbird Familly είπε...

Μαριλένα,έχεις απόλυτο δίκιο!!!Μέχρι κι εγώ τρομάζω με τον εαυτό μου !!!!(emoticon διαβολάκι)

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Διάλογος μεταξύ εμένα και της νύφης μας επίσης Φωτούλας το Μ. Σάββατο:
Εγώ: Τι ώρα θα έρθετε το βράδυ;
Φωτούλα: Εμείς θα έρθουμε νωρίς, ο Θανάσης (ο αδελφός μας) κατά τις 10.30, αλλά δε χρειάζεται να τον περιμένουμε θα στρώοσυμε τραπέζι και μόλις έρθει τρώμε
Εγώ: (για λίγο το απόλυτο κενό, έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι εάν προλαβαίνω να φτιάξω βασιλόπιττα)Καλά δε θα πάτε στην Ανάσταση φέτος; (εγώ χρόνια τώρα δε πάω στην Ανάσταση, επίσημη δικαιολογία, αυγοκόβω τη μαγειρίτσα)
Φωτούλα: Αμάν νόμιζα ότι είναι παραμονή πρωτοχρονιάς. Ο Θανάσης φταίει έχει μια βδομάδα τώρα τώρα που μου λέει κάθε πρωί "άντε και καλή χρονιά να έχουμε" και με μπλόκαρε.
Την επομένη, όλοι στο σπίτι του μπαμπά μου για ψήσιμο καθότι ο καιρός μας τα μαντάριασε, αλλά δε παραπονιέμαι τουλάχιστον δεν ήμουνα το αρνί ή έτσι θέλω να πιστεύω, έρχεται η ανηψιά μου εξ Αθήνας, φιλιόμαστε και λέμε με ένα στόμα η μια στην άλλη "καλή χρονιά να έχουμε".
Αυτά...
Έχω την τέλεια πάναπλη, πεντανόστιμη και χωρίς να λερώνεις πολλά τσουμπλέκια συνταγή για τσιζ κέικ, άμα θες σφύρα να στη στείλω.
Καλό βράδυ σε όλες/ους σας πια

Μαριλένα είπε...

Αθανασία, θα σου δώσω κ συνταγή και τον μπισκοτοθραύστη για ένα απόγευμα.
α)Μακάβριο, διότι πιστοί πολλοί αλλά ουδείς καίγεται να συναντήσει τον πλάστη.
β)Λαμπάδα, ακριβώς όμοια αντιμετώπιση.
Καλό ταξίδι :-)

Mamma, επίσης, τώρα είμαι εγώ που επιφυλάσσομαι να απαντήσω στο ποστ σου.

Φωτούλα, αν μου στείλεις τη συνταγή και διαπιστώσω ότι δεν ψήνεις το μπισκοτομίγμα ή το τυρομίγμα (όπως κάνει κι η φίλη μου η Βιβή και με σκοτώνει) πολύ θα στενοχωρηθώ. Ούτε εμείς λερώνουμε πολλά, μη σου πω ένα μόνο, περιμένουμε τη συνταγή ε-να-γω-νί-ως.