1.7.08

Αυτισμός, η λύση στην υπερθέρμανση

Πολλά νεύρα εσχάτως, τα δικά μου οφείλονται στη ζέστη, του Ρίκου στην αλλαγή προγράμματος λόγω καλοκαιριού. Η διαπίστωση είναι ότι ο θερμοστάτης (του) έχει χαλάσει. Δεν είναι ούτε τρεις εβδομάδες που βγάλαμε τα χαλιά κι ο μικρός τρώγεται καθημερινά πότε θα ΄ρθει ο χειμώνας να τα βάλουμε πάλι-δεν κατανοεί ακριβώς την εποχή, αλλά επαναλαμβάνει την απάντηση που του δίνουμε.

Αυτό που μπορεί να μού προκαλέσει θερμοπληξία by proxy είναι το βραδινό κουκούλωμά του με το πάπλωμα. Για τα χαλιά μπορεί να πατήσαμε πόδι-εμείς κι ο άνθρωπος από το ταπητοκαθαριστήριο-και να τα μαζέψαμε, με το πάπλωμα πάντως δεν του τη σκάμε. Έτσι ξαπλώνει και σκεπάζεται μέχρι τη μύτη, σηκώνομαι και ξεσκεπάζω το κάθιδρο τυπάκι μόλις κοιμηθεί, εκείνος ξανακουκουλώνεται και ούτω καθ’ εξής.

4 σχόλια:

athanasia είπε...

Kαλημέρα!

Κι η Χριστίνα τα έκανε αυτά, δεν ήθελε ν' αλλάζουν οι εποχές.

Για το πάπλωμα τη βοήθησε πολύ μια καλοκαιρινή κουβερτούλα με σχέδια και καπιτονέ ράψιμο. Μοιάζει με πάπλωμα, αλλά είναι πολύ λεπτή. Στολή παραλλαγής. Την έχουμε ακόμη, την αγαπάει ιδιαιτέρως.

Επίσης, για χρόνια φορούσε ζακετάκι πάνω από τα καλοκαιρινά ρούχα κι έλειωνε από τη ζέστη. Την έκοψε σε μια κατασκήνωση, εν μέρει γιατί δεν τη "χρειαζόταν" πια, εν μέρει γιατί η εκπαιδεύτρια που ήταν μαζί της της είπε "να τη βγάλουμε" κι έτυχε να το πει την κατάλληλη στιγμή.

:)

butterfly είπε...

By proxy! By proxy!!! Ε, είσαι απίθανη, πάει και τελείωσε! :D

Όπως λέει και η Αθανασία, είναι συνήθεις αυτές οι εμμονές - θα βελτιωθεί με τα χρόνια, να δεις.

Μικρή έκανα το ίδιο με τη σούπα (την οποία αντίθετα από τη Μαφάλντα, λάτρευα). Δύο καυτά πιάτα κοτόσουπα στους τριάντα πέντε βαθμούς, την έτρωγα και ίδρωνα. Μετά τα είκοσι πια το 'κοψα. Δεν ξέρω γιατί το 'κανα.

Ανώνυμος είπε...

την μισώ την ζέστη επίσης
αλλά μισώ και τον φραπέ επίσης.
(και ιδεολογικά)
απλώς μετά τα 40 σκέφτηκα και συνδυάζω τον καυτό μου καφέ με δροσερό νερό.

(τέτοια προσαρμοστικότης!)

Μαριλένα είπε...

Αθανασία, σόι πάει το βασίλειο στο θέμα πάπλωμα, ούτε το δικό μου το έχω αμπαλάρει ακόμα, τάχαμου για το Ρίκο, αλλά στην πραγματικότητα μ' αρέσει να βρίσκεται κάπου εκεί κοντά.

Butterfly, και το 'μαθα από το σύνδρομο Μυνχάουζεν, υπάρχει αυτό καθεαυτό αλλά και το Μυνχάουζεν μπάι πρόξυ.

Holy, εδώ ένας τύπος κάνει διάφορα αμίμητα προκειμένου να μην πάρει φραπέ (θα είναι της ίδιας φράξιας) του στυλ αραιώνω τον εσπρέσο με κρύο νερό, ρίχνω παγάκια κλπ.