Η μια επέστρεψε για να ξαναφύγει, η άλλη ξεκίνησε διακοπές, κι εγώ έχω μπροστά μου φουλ 3 βδομάδες ακόμα..
Μόνο απόσπασμα από ένα βιβλιαράκι που διαβάζω τώρα, τις μετρέσες, που τις είδα εδώ. Ιδού τι φίνο τυπάκι ήταν ο Ροντρίγκο Βοργίας (Πάπας Αλέξανδρος ο ΣΤ) για τον οποίο εγώ είχα συγκρατήσει τα χειρότερα:
"Ήταν ο άντρας που είχε αποτρέψει τον πόλεμο ανάμεσα σε δυο μεγάλες δυνάμεις, την Ισπανία και την Πορτογαλία, τραβώντας μια γραμμή στη μέση του Ατλαντικού και εκχωρώντας τη Δύση στην Ισπανία και την Ανατολή στην Πορτογαλία· διακινδύνευσε να δεχτεί την οργή των ομοϊδεατών του καθολικών αρνούμενος το διωγμό των Εβραίων· και που είχε αναγγείλει τη ριζοσπαστική για την εποχή του αντίληψη ότι οι ιθαγενείς της Αμερικής δεν ήταν υπάνθρωποι και ήταν απόλυτα ικανοί να αποφασίσουν αν θα ασπάζονταν ή όχι τη χριστιανική πίστη."
9 σχόλια:
Υπομονη φιλεναδα, υπομονη.Χθες βραδυ γυρισα και το μεθεπομενο Σαββατο ξαναφευγω . 3 εβδομαδες χωρις ιντερνετ , κινηση στους δρομους,πολυ πρασινο,(και καποια μικροπροβληματακια αλλα και κουραση) μου εκανανα μαλλον καλο. Το προηγουμενο ποστ σου μου λεει οτι μαλλον το προγραμμα του Πικου ειναι παραφορτομενο για την επομενη χρονια.Αν σε ολο αυτο προσθεσεις και τα σαββατοκυριακα στην Ερετρια τοτε το πακετο "μετακινηση" ειναι τεραστιο.Προσωπικα μου εκανε πολυ καλο που τις τεπευταιες 3 εβδομαδες δεν οδηγησα σχεδον καθολου.
σχετικα με το βιβλιαρακι "οι μετρεσες" εχει ενα αλλο με παρομοιο τιτλο που το αγορασα αλλα ακομα δεν αξιωθηκα να το διαβασω,λεει η κουμπαρα μου οτι ειναι καλο και ξεφευγεις. "η εταιρα," Sarah Dunaut .
Εχω να διαβασω αρκετα ποστ σου, δεν εθχα καμια επαφη με ιντερνετ για αρκετο καιρο,πιστευω οτι θα τα διαβασω το βραδυ και θα επανελθω
φιλακια
Πικου=Ρικου
"Γυρίιιιιισατε?", που λέει και η Τζένη Καρέζη στη μοναδική ελληνική ταινία που έχω δει :-).
Ελπίζω να ξεκουράστηκες και να περάσανε καλά τα παιδιά, περιμένουμε ανταπόκριση!
Καλή σας μέρα! :)
Νόμιζα ότι ο παρεξηγημένος τύπος θα 'τανε ο Θόδωρος! Άσε που, κοιτάζοντας την περιγραφή της πρωτοπορίας, ότι θα'τανε η Καμίλα στο ίδιο βιβλίο με τη Μέριλιν, ούτε στα πιο τρελά της όνειρα! :)
Butterfly, αμέσως να τη φας τη γυναίκα! Το εντυπωσιακό σ' αυτήν την ιστορία ήταν ο ρόλος του τύπου που ανέλαβε τα PR της με αποτέλεσμα από "πιο μισητή γυναίκα στη Μ.Βρετανία" να έχει παντρευτεί πλέον τον πρίτζηπα και να θεωρείται υπόδειγμα σταθερότητας, υπομονής και αξιοπρέπειας.
Έχει πολλούς παρεξηγημένους τύπους η ιστορία...
Άλλη περίπτωση είναι, νομίζω, ο Μιχαήλ ο Μέθυσος στη Βυζαντινή ιστορία. Δεν θυμάμαι ποιάς ακριβώς σειράς Μιχαήλ (τρίτος, πέμπτος, κάτι τέλος πάντων). Αυτός έμεινε στην ιστορία ως γερό ποτήρι (νομίζω κι ως ψιλο-"έκφυλος"), είχα όμως διαβάσει ότι είχε προσπαθήσει κι ορισμένες ενδιαφέρουσες μεταρρυθμίσεις που είχαν ένα σοβαρότατο μειονέκτημα (στρίμωχναν μερικούς ισχυρούς και, λογικό είναι, υποβαθμίστηκαν αυτές και του έμεινε η ρετσινιά). Κι Ο Κωνσταντίνος ο Ε' ο Κοπρώνυμος ήταν, νομίζω, ανάλογη περίπτωση: έμεινε με το γελοίο παρατσούκλι του μωρού που τα έκανε στην κολυμπήθρα, επειδή -νομίζω- δεν τον συμπαθούσε καθόλου η Εκκλησία (θα είχε τους λόγους της, και του την έφερε). Αντιθέτως, δολοφονικοί τύποι που βόλευαν το κάθε λογής κατεστημένο έμειναν στην ιστορία ως "μεγάλοι", μερικοί αγίασαν κιόλας.
Για τις μαιτρέσες (παλιομοδίτικη λέξη...), μάλλον ήταν ο μόνος τρόπος κάποτε -ίσως κι ακόμη- να "προβληθεί" μια γυναίκα: μέσω ενός άντρα.
Η Καμίλα, πάντως, είναι άσχημη κι άχαρη, αλλά μου είναι συμπαθέστερη του συζύγου της που παντρεύτηκε ένα κορίτσι από σπίτι (όπως του είπαν η μαμά κι ο μπαμπάς) ενώ -ως φαίνεται- αγαπούσε την Καμίλα. Το κορίτσι από σπίτι έχασε την μπάλα, έχασε και τη ζωή του, κι εν τέλει η ζωή βάδισε προς τα εκεί που απευχόταν η μαμά κι ο μπαμπάς του πρίγκηπος...
Καλημέρα μας! :)
Δε βαριέστε, φιλενάς, όλοι ενήλικοι ήταν σ' αυτή την ιστορία κ σ' αυτό το γάμο.
Έχει ενδιαφέρον η ιστορία της Εύας Μπράουν-και μού θύμισε 2 πράγματα που είχα ξεχάσει, πρώτον ότι ο Χίτλερ είχε μια αδερφή με νοητική στέρηση και δεύτερον τι ωραία ταινία ήταν αυτή με το Μπρούνο Γκανζ. Παραληρώ, άι νόου.
Αχ, την Πτώση λες... Εκπληκτική ταινία και, να φανταστείς, πήγα με μισή καρδιά (λέω, άντε πάλι, τα ενοχικά των Γερμανών) και βγήκα άλαλη. :)
Πολύ ωραία ταινία όντως. Σε 2 εβδομάδες που θα είμαι άνευ Ρίκου θα επιδοθώ στο "1000 ταινίες που πρέπει να δείτε πριν το μοιραίο" κι από σένα έχω Μπεργκμαν-πρόταση μόνο μέχρι στιγμής-εκτός αν η Σαντριν Μπονέρ έχει βγει σε dvd.
Δημοσίευση σχολίου