Οι παλιοί (και προσεχτικοί!) αναγνώστες του blog θυμούνται την εξάρτηση του Ρίκου από τα κεράκια sparkles. Μάθημα δεν γινότανε, παιδάκι δεν έμενε άδαρτο (sic!) άνευ του μαγικού ενισχυτή καλής συμπεριφοράς. Προς μεγάλη λύπη της κατασκευάστριας εταιρείας και χαρά των απανταχού μπαλονοκατασκευαστών ο Ρίκος απελευθερώθηκε από το πάθος των κεριών για να πέσει στα μπαλόνια.
Επειδή σπανίως τα φουσκώνουμε, παρά τα παρατάσσουμε και χαζεύουμε, η οικονόμα μητέρα κράτησε τη συσκευασία μια φορά και τα ξανασύρραψε στο σακουλάκι. Αλλά το αυτιστικό παιδί δεν ξεγελιέται εύκολα, άνοιξε το σακουλάκι, τα οσμίστηκε, απεφάνθη ότι «αυτά εδώ δε μυρίζουν» (τι δε μυρίζουν, καινουργίλα? πλαστικό? τι?) και απαίτησε πραγματικά καινούρια.
6 σχόλια:
Εννοείται ότι έχει δίκιο το παιδί, το καινούργιο μυρίζει καινουργίλα :)))))
Απίστευτο, έτσι;
Καλημέρα φιλενάδα.
Τα θέλει άσπιλα και μυρωδάτα, τι να κάνει το παιδί, έχει και ανάγκες.
Προτείνω, επί της ευκαιρίας του εορτασμού της αλλαγής ενισχυτή,μόλις γεμίσετε τα ντουλάπια με μπαλόνια, να το "κάψετε" με το απόθεμα των sparkles.
Ο δικός μας Αλέξης κόβει, κόβει και πάλι κόβει ότι του γυαλίσει από οποιοδήποτε έντυπο: διαφημιστικά, εφημερίδες περιοδικά, τα σχολικά βιβλία του μεγαλύτερου αδερφού κλπ.
Τα βιβλιαράκια που τάξαμε σε σένα και τη Μαρία-Μαρία μετά βίας διεσώθησαν.
Καλημερούδια σε όλους!
ποια βιβλιαρακια?
Mάλιστα, καινουργίλα! Και καινούργιο κοσκινάκι μου (αντίο κεράκια).
Και πάλι καλά να λέτε, οικογενειακώς [:)]: Εμείς για χρόνια σκουντουφλούσαμε σε πολλάααα φουσκωμένα μπαλόνια μέσα στο σπίτι, αγοράζαμε συνεχώς σακκουλάκια (για να έχουμε...) και, επίσης, φουσκώναμε μπαλόνια σε πρώτη ζήτηση (καθημερινώς -και γρήγορα, παρακαλώ- λόγω μεγάαααλης θλίψης κι εκνευρισμού Χριστίνας κσθώς όλο και κάποιο έσκαγε από ατύχημα ή σούφρωνε λόγω ηλικίας...).
Παραδέχομαι ότι κάτι τέτοια πραγματάκια δρουν ως ενισχυτές της καλής διάθεσης των μικρών (κι εξοντωτές των μεγάλων, φυσικά).
Καλή μας μέρα :)
Απίστευτος!
Mamma μας, δε σας λέω τίποτα! Την αγάπη μας!
Lia, λαμπρή ιδέα το "κάψιμο"! Πάντως για τις εικόνες που κόβετε διαβάζω διάφοορυς τρόπους να το εκμεταλλευτεί κανείς, θα σε στείλω μέιλ, φιλια!
Μαρία, μην ψαρώνεις, βόρειοι είναι τάζουνε.
Αθανασία, τα σχόλια σου είναι σκηνές από τα προσεχώς μας, το πόσο με συγκινούν οι ομοιότητες Χριστίνας-Ρίκου είναι δύσκολο να περιγραφεί.
Butterfly, πάνω που είχα βρει τη λύση και τάχα τον έβαζα να σκίζει το χαρτάκι του περιτυλίγματος προσεχτικά-μακριά νυχτωμένη..
Δημοσίευση σχολίου