Από τα πιο τρυφερά κείμενα που έχω διαβάσει, αφορά την αντίδραση των παιδιών στις επιληπτικές τους κρίσεις. Ο Ρίκος, επειδή συνήθως κάνει κρίσεις όταν είναι άρρωστος και τα έχει συνδέσει, κάθε φορά που λέμε ότι κάποιος είναι άρρωστος αναρωτιέται αν θα κάνει κρίση. Φταρνίζεται κάποιος (ακόμα και ο γάτος) κι ο Ρίκος ρωτάει, "είναι άρρωστο? Θα κάνει κρίση?" Εεε ακόμα δεν ξέρω ποια είναι η ενδεδειγμένη απάντηση σ’ αυτό, λέμε ένα «κι αν κάνει κρίση θα του περάσει» προς το παρόν.
Διάβασα το πρωτόλειο μυθιστόρημα-ψυχολογικό θρίλερ του Άντριου Γουίλσον, του βιογράφου τη Πατρίτσια Χάισμιθ (αυτή τη βιογραφία λέω, που εμένα μού άρεσε κι εσένα δε σου άρεσε, Φωτούλα). Όχι πολύ καλό, δεν αρκεί ένας τύπος που εκ των υστέρων αποδεικνύεται ψυχρός και ανισόρροπος υπολογιστής, για να φτιάξεις έναν Ρίπλεϋ. Για να δούμε πώς θα συνεχίσει ο νέος όταν ξεκαβαλικέψει από τους ώμους των γιγάντων (της Πατρίτσια φυσικά).
11 σχόλια:
Αυτές οι αντιδράσεις με συγκινούν πολύ. Είναι μια συμπόνοια "σωματική" (δεν βρίσκω άλλη λέξη), η συμπόνοια ενός αθώου. Όχι όχι η άλλη, η αφ' υψηλού ("ηθικής" φύσεως) ή άλλοτε ενοχική συμπόνοια, που συχνά έχουμε οι υποτιθέμενοι φυσιολογικοί...
τι ωραίο σχόλιο Αθανασία!
(με έμφαση στο υποτιθέμενοι - για μένα μιλώντας)
Μαριλένα μόλις ζήτησα στο "παιδί" που κάνει τις εξωτερικές δουλειές :) να μου φερει την βιογραφία ερχόμενο σπίτι.
(το μεγάλο όχι το μικρό)
Τα εχουμε ζησει με παρομοιο τροπο αυτα με τον Παυλο, Θυμαμαι πριν δυο χριστουγεννα ,στο Σελι, τον Πα. να γλιστραει και να πεφτει πανω στο χιονι και απο τον φοβο του ..να αρχιζει να ασπριζει...Μετα το επεισοδιο , ελεγε στον εαυτο του:"τωρα περασε Παυλο , ηρεμησε ειναι ολα καλα"
Μαριλενα σορρυ που παιρνω πρωτοβουλια, αλλα...
τι θελει να πει ο ποιητης.
Μου ειπανε οτι το ΚΔΑΥ αλλαξε ονομα σε ΚΕΔΔΥ =Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών αναγκών
και ρωταω, εγω, το μικρο χωριατοπουλο, ποια η διαφορα/ομοιοτητα της Διαφοροδιάγνωσης και Διάγνωσης?
οποιος μπορει να μου δωσει τα φωτα!
Για την επιληψια...πρεπει να ειναι απο τις πιο περιεργα βιωσιμες καταστασεις. Ο αδερφος μου επαθε μια δυνατη κριση απο οτι ειχα μαθει πριν 1-2 χρονια απο ισχυρη δοση φαρμακου και εκανε περιπου 2 μηνες να ηρεμησει. Προφανως και δεν ηξερε τι του συνεβει ξαφνικα και πως να το εξηγησει.
Αγαπητή Μαριλένα,
Σας ευχόμαστε, ολόψυχα, κουράγιο και με τη νίκη!
Δεν ξέρω για σας, αλλά εμείς νιώθουμε νικητές όταν περάσει μια μέρα ή και μια βδομάδα με λίγες μυοκλονίες και δίχως το παιδί μας να πέσει κάτω λιπόθυμο.
Για μας νίκη σημαίνει να μην το βάζουμε κάτω, τη στιγμή μάλιστα που βλέπουμε την κορούλα μας να μην πτοείται από τίποτε, να ζητάει τη ζωή, το παιγνίδι και την παρέα των άλλων παιδιών, παθιασμένα (άσχετα, εάν δεν μας θέλει κανείς).
Σας φιλούμε και σας ευχαριστούμε
Κάπα + Παράγραφος
paragrafos@cytanet.com.cy
Αθανασία, όπως τα λέει η holly, τι υπέροχο σχόλιο.
Holly, να με πεις πώς θα σου φανεί.
Μαρία, ναι, κι εγώ αρκετά τέτοια περιστατικά.
Αερικό, μικρό αθώο χωριατόπουλο, θα το διερευνήσω, και θα επανέλθω. Εμένα μού θύμισε το διπλό διαφορικό.
Παράγραφε και Κάπα, σας παρακολουθώ νομίζω από την αρχή του blog σας, με το ενδιάφερον, τη συγκίνηση και την αγωνία κάποιου που περνάει παρεμφερή πράγματα. Την αγάπη μου στη μικρή κούκλα που συνεχώς ομορφαίνει.
Καλα και εμενα διαφορικες εξισωσεις, ο ποιητης ομως τι ηθελε να πει...? Γιατι εμεις στο χωριο δεν κατεχουμε απο ποιηση.
Δημοσίευση σχολίου