Διαβάζω το δοκίμιο του Ουελμπέκ για τον Λάβκραφτ με εισαγωγή του Στίβεν Κινγκ. Πιο παράταιρος συνδυασμός εισαγωγής και κυρίως θέματος δεν πρέπει να έχει υπάρξει. Ο Κινγκ , ως είθισται όταν δε γράφει μυθοπλασία, γράφει ένα κειμενάκι απλοϊκό, ('Εσείς δεν έχετε φοβηθεί ποτέ?[…] (ενν. ο Λάβκραφτ] Το σίγουρο είναι ότι δεν είχε απαντήσει ποτέ όπως εκείνος ο συγγραφέας σ’ ένα Παγκόσμιο Συνέδριο Τρόμου, τον οποίο άκουσα να λέει: «εννοείτε αν τα ‘κανα πάνω μου?»'). Ο γοητευτικός Ουελμπέκ είναι από τότε ο πνευματώδης Ουελμπέκ.
Κι εγώ βρήκα την εξήγηση του εθισμού μου με τα αστυνομικά, δια στόματος Λάβκραφτ, γίναμε 2 τα ευγενή και απογοητευμένα πνεύματα:
«Έχω τόσο απαυδήσει με την ανθρωπότητα και τον κόσμο, ώστε δε με ενδιαφέρει τίποτε άλλο, εκτός κι αν πρόκειται για δυο τουλάχιστον φόνους ανά σελίδα ή για την ακατονόμαστη και ακαταλόγιστη φρίκη που έρχεται από μακρινούς κόσμους».
5 σχόλια:
Χαίρομαι που το ανακάλυψες και το μοιράστηκε μαζί μας (... με έτρωγε)!
Για δες, πριν κανένα μήνα βρήκα ένα παλαιοβιβλιοπωλείο για Trivialliteratur, με πολλά επιστημονικής φαντασίας και αστυνομικά μεταξύ άλλων, κι ήσουν ο ένας απ' τους δυο ανθρώπους που θυμήθηκα! Από εκεί αγόρασα και Lovecraft για πρώτη φορά, ακόμα στη βιβλιοθήκη στέκεται. Τώρα για τ'άλλα, μπορεί να'ναι η περίπτωσή σου, ναι. Αλλά είναι και πιο τρυφερό απ'όσο φαίνεται.
Καμιά αναφορά σε άλλους αναγνώστες, που τους αρέσει πολύ να έχουν σελίδες ολόκληρες αναμονής και αγωνίας πριν (άντε, και μετά) τον φόνο έχει το δοκίμιο? Που τους αρέσει το σασπένς, δηλαδή, χωρίς τα αίματα. Μετά πάμε παρέα στον γιατρό, να έχει δυο clinical studies. :)
ετσι για να γελασετε.
Οταν ημουν μικρη, (απο τα 12 και μετα) που αρχισα να διαβασω σταθερα, εξαντλησα πρωτα καποιους κλασικους ελληνες συγγραφεις, μετα πηγα στην ξενη λογοτεχνια, αλλα με μετρο, και στο τελος της εφηβειας το εριξα σε βιβλια επιστημονικης φαντασιας(ειχα διαβασει οτιδηποτε σχεδον κυκλοφορουσε εκεινη την εποχη και αφορουσε Α.Τ.Ι.Α.)
Τωρα , οποτε παω στο πατρικο μου, το μονο πραγμα που μου τραβα το ενδιαφερον, ειναι τα παλια μου βιβλια με τα ανθρωπακια απο αλλους πλανητες.
.....δηλαδη δεν υπαρχει τιποτε αλλο εκτος απο αυτα ...και καποια καλα βιβλια ψυχοθεραπειας που να με ελκυουν.(σοβαρη περιπτωση λεμε...)
καλο ΣΚ σε ολους
Mamma, κοροϊδεύεις μικρό κ αθώο..
Butterfly, να σου πω την αμαρτία μου δε με ξετρελαίνει ο Λάβκραφτ, πιο πολύ λόγω Ουελμπέκ το πήρα το βιβλίο. Αλλά ευχαριστώ :-).
Αθανασία, ούτε εγώ τρελαίνομαι για το σπλάτερ-εκτός αν είναι Μανσέτ, το παραδέχομαι.
Μαρία, είμαστε 3 πλέον για το ντοκτέρ :-).
Δημοσίευση σχολίου