27.3.09

Πάρτυ, γενέθλια και δε συμμαζεύεται

Κι επειδή το παιδί τρέφει (ή δείχνει να τρέφει) μεγάλη αγάπη για τους συμμαθητές («πού να ‘ναι τώρα ο Νικολάκης», αναρωτιέται σε άσχετες στιγμές) είπαμε να καλέσουμε όλο το θίασο του σχολείου να γιορτάσουμε τα γενέθλια.

Με την Πέγκυ ετοιμοπόλεμη πόσα να πάνε στραβά..

2 από τα παιδάκια της τάξης του ήταν κλασικά παραδείγματα της βιβλιογραφίας του αυτισμού, ανοίξανε κάθε ντουλάπι, κάθε πόρτα, βγάλανε και κάτι σώβρακα από τον κάδο του πλυντηρίου, πατήσανε τρις τον κάθε διακόπτη και εν συνεχεία (σχετικά καθησυχασμένα) φάγανε και παίξανε.

Τι με νταούνιασε/άγχωσε: ο Ρίκος καταρχήν χάρηκε πολύ που είδε τις γνώριμες φάτσες σπίτι (οι πατούσες του πρέπει να έχουν υποστεί φάλαγγα από το πήδα πάνω κάτω επιτόπου). Μόλις πέρασε όμως ο πρώτος ενθουσιασμός επιδόθηκε στο αγαπημένο σπορ, διακριτικά φτυσίματα, σπρωξιές και μερικές όχι και τόσο διακριτικές ανάποδες με έναν μεγαλύτερο. Το θέμα είναι ότι οι κανόνες που φέρνει κάθε μεσημέρι σπίτι περιγράφουν ένα παιδί που «δεν έφτυσε, δε χτύπησε, δε θύμωσε με κανέναν» και πιστεύω ότι αληθεύει. Η φίλη μου η Βίκυ με παρηγορεί ότι όλα τα παιδάκια το ΄χουν λίγο αυτό το «ευκαιρίας δοθείσης βγάλε τον οφθαλμό του πλησίον» ούτως ή άλλως.

Ας ελπίσουμε ότι ήταν το περιβάλλον του σπιτιού που τον παρέσυρε κι ο Ρίκος εν γένει παραμένει ένας μικρός Γκάντι-ποτέ δεν ήταν, ποτέ δε θα ΄ναι.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου Μαριλένα,
Χρόνια σας πολλά κι ευτυχισμένα!! Το περιβάλλον του σπιτιού πάντα δημιουργεί μια αίσθηση ότι είναι κανείς στο γήπεδό του. Μας έχει τύχει κι εμάς ανάλογη αλλαγή συμπεριφοράς. Το θέμα είναι που τα μικρά το διασκέδασαν.Και του χρόνου.
Χριστίνα

Ανώνυμος είπε...

Χρονια πολλα!!
Σιγουρα απο ανησυχια και συγκινηση το φτυσιμο, αλλα καλο να κανεις παρτυ!! Ισως καποια "play dates" θα ειναι καλο??
Εμμα

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια σας πολλά και από εμάς.

χρηστος ρ.

Ανώνυμος είπε...

Να τα εκατοστήσετε. Πάντα γεροί και δυνατοί.
Αυτά τα φτυσίματα και τις σπρωξιές πιστεύω πως τα βλέπει σαν παιχνίδι το παιδί και κάποια στιγμή θα τα βαρεθεί να τα κάνει και θα τα σταματήσει. Είναι θέμα χρόνου.
Μακάρι να μπορούσα και εγώ να τα κάνω αυτά σε κάτι συναδέλφισσες μου. Μου δανείζεις τον Θοδωρή για μία ώρα?
Δήμητρα

popelix είπε...

Χρόνια Πολλά!

MiKy είπε...

Μπράβο για το πάρτυ!
όσο για το θέμα που σε ανησύχησε , σκέφτομαι ότι η γενίκευση είναι κάτι που δε γίνεται αυτόματα.Οι κανόνες του σχολείου, οι κανόνες του σπιτιου, και ξαφνικά στο σπίτι τα παιδια του σχολείου.... Ενας πειραματισμος για να εντοπιστουν τα όρια θεωρώ οτι ηταν απαραίτητος.
Παιδάκια είναι και παίζουν με τον τρόπο τους στο κάτω κατω,οι δικες μας κεραίες είναι σηκωμένες και υπερευαίσθητες;-)

athanasia είπε...

Χρόνια πολλά και καλά!

Πρώτο πάρτυ και να είναι Γκάντι, δεν γίνεται... :)

ZlatkoGR είπε...

Χρόνια σας πολλά! Και όντως, αυτό με "το γήπεδό μας" ισχύει...

The Gasbird Familly είπε...

Χρόνια πολλά και γραπτώς !!Αφού χάρηκε το παιδί ,μη μιλάς καθόλου.Και στην τελική ,έφτυνε να μη σας ματιάσει με τόση ευδαιμονία γύρω του!

houz είπε...

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα.

Περάσατε καλά ; Αυτό έχει σημασία.

Όσο αφορά την υπεράσπιση του τέκνου θα ήθελα να πω ότι αυτό που αυθαιρέτως και ανυπόστατα χαρακτήρισες ωσάν "διακριτικά φτυσίματα, σπρωξιές και μερικές όχι και τόσο διακριτικές ανάποδες με έναν μεγαλύτερο" δεν ήτο τίποτα περισσότερο από σχολικά project.

Ξεκινώντας από τα εύκολα, τα διακριτικά φτυσίματα ήταν απλώς μια εργασία με θέμα "Υδροδυναμική ΙΙ : Παρακολούθησης πορείας ρευστών σε χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση - Στροβιλισμός", το οποίο μάλιστα έχουμε σαν στόχο να τελειοποιήσουμε μια που έχει μεγάλο συντελεστή για το διδακτορικό.

Οι σπρωξιές και οι μερικές ανάποδες ήταν ομαδική εργασία με τον Νικολάκη με θέμα "Εναλλακτικές μορφές επικοινωνίας στην Κάτω Ραχούλα" η οποία λόγω έκτακτης ύλης που ήταν εκτός του ωρολογίου προγράμματος του ΥΠΘ με θέμα "Εικαστική Τέχνη & Ονομαστική Εορτή Ρίκου" που έλαβε μέρος την προηγούμενη εβδομάδα στο σχολείο είχε μείνει σε εκκρεμότητα.

Εφόσον τα τέκνα βρέθηκαν μαζί απλώς άδραξαν την ευκαιρία και υλοποίησαν με επιτυχία την εν λόγω εργασία.

Απλά πράγματα.........

Το τελευταίο που θα πω είναι ότι εμείς είχαμε ένα Γκάντι και σπαταλήσαμε ένα σωρό εργατοώρες και συνεδρίες για να τον κάνουμε λίγο Ρίκο. Παν μέτρον άριστον
:)

Ανώνυμος είπε...

Παντα γερος και ευτυχισμενος.
Χρονια του πολλα

Ανώνυμος είπε...

Χρονια πολλα στον μικρο.Καλα δεν εχεις δει ποτε τα μεσημερια στο ΣΚΑΙ την εκπομπη με τις ντανταδες. Συμβαινει και στις καλυτερες οικογενειες.

Μαριλένα είπε...

Χριστίνα, ευχαριστούμε πολύ!

Emma, αυτά τα play dates που λες, τα ΄χει προτείνει και η ειδική παιδαγωγός μας.

Χρήστο, να τους χαιρόμαστε!

Δήμητρα, δικός σου για μια μέρα, εγγυημένο αποτέλεσμα!

Popelix, σ' ευχαριστώ πολύ!

Μαριλένα είπε...

Μιραντάκι, σωστό, αλλά κάπως πρέπει να εμπεδωθεί ότι δε βαράμε ασχέτως περιβάλλοντος γμτ! :-)

Αθανασία, φοβάμαι ότι και στο νιοστό πάρτυ δε θα έχουμε προσεγγίσει την ειρηνική αντίσταση..

Zlatko, ας το ρίξουμε εκεί, στη γηπεδική νοοτροπία :-).

Gasbirdίνα μας, ευχαριστώ πάρα πολύ, είναι μια διάσταση πο έπρεπε να έχω εκμεταλλευτεί και να ωρύομαι "γούρι-γούρι".

Houz, αυτό το καταραμένο το σωστό χαρμάνι πώς θα το πετύχουμε μου λες?

Μαρία, ευχαριστώ πλύ :-)

Ανώνυμε, συμβαίνει όντως, αλλά εμείς τις νταντάδες τις είχαμε σε δράση εκείνη τη μέρα, παρ' όλα αυτά το φτύσιμο πήγε βροχή.

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Η συγκεκριμένη συμπεριφορά πολλές φορές είναι συνηθισμένη από τον/την οικοδεσπότη ενός παιδικού πάρτυ. Στο γήπεδό τους πια από τη μια θέλουν να κάνουν προφανές το ποιος είναι ο αρχηγός σε αυτή την ιστορία και ενίοτε να ξεπληρώσουν και κάποια "δανεικά".
Α και να τον χαίρεστε τον άντρα...