Λογοθεραπεύτρια: Γιατί κουνιούνται τα κλαδιά στην εικόνα?
Ρίκος: Φυσάει, γιατί κουνιούνται τα κλαδιά.
Λ: Όχι Θοδωρή, τα κλαδιά κουνιούνται γιατί φυσάει.
Ρ: Όχι, τα κλαδιά κουνιούνται και φυσάει.
Λογοθεραπεύτρια σε μένα: Πρέπει να επαναλάβουμε δράση-αντίδραση.
Κάθε εξάμηνο περίπου σκάει στη δουλειά ένα σεμινάριο από αυτά της σύσφιξης σχέσεων, της αυτοβελτίωσης, τα παιχνίδια με τους χάρτες, τους θησαυρούς τα κρυπτογραφήματα και δε συμμαζεύεται. Μετά από καιρό διαπίστωσα ότι το απολάμβανα πραγματικά, που σημαίνει ότι είμαι η Μαριλένα και είμαι (αρκετά) καλά.
Γκούγκλιζα λοιπόν χτες για να βρω μια έρευνα του Πιαζέ που περιέγραφε ο εισηγητής για το πόσο ανταποκρίνονται τα παιδιά και προσαρμόζονται στις γνώμη/ταμπέλες που έχουμε για εκείνα (αλλά δεν το βρήκα!).
Συναντάω αντίθετα το εξής που εξηγεί τον παραπάνω διάλογο:
Πιαζέ: Τι προκαλεί τον άνεμο?
Κορίτσι: Τα δέντρα.
Π: Πώς το ξέρεις?
Κ: Τα βλέπω που κουνάνε τα κλαδιά τους.
Π: Καλά, κι αυτό προκαλεί τον άνεμο?
Κ (κουνώντας τα χέρια της μπροστά στο πρόωσπο της): Να, έτσι, μόνο που τα κλαδιά είναι μεγαλύτερα κι υπάρχουν ένα σωρό δέντρα.
Π: Κι ο αέρας πάνω από τον ωκεανό?
Κ: Έρχεται από τη στεριά. Όχι! Τον προκαλούν τα κύματα!
Την Παγκόσμια μέρα ενημέρωσης για τον αυτισμό, η Έμμα κι εγώ πρώτες μούρες στο δημοφιλέστερο σχετικό μπλογκ του κόσμου, «Βάλε μαζί τρεις μαμάδες παιδιών με ειδικές ανάγκες κι υπάρχουν τόσα μα τόσα κοινά, η μια μπορεί να συνεχίσει τις ιστορίες της άλλης».
8 σχόλια:
Δε μας στέλνεις καμιά υπογεγραμμένη φωτό, λέω γω; Σε λίγο καιρό, αυτά τα αυτόγραφα θ'αξίζουν μια περιουσία!
(κι εγώ, κι εγώ απολαμβάνω κατά βάθος αυτές τις σάχλες, αλλά το κρύβω - πόσο χαίρομαι που έκανες την αρχή!)
Πάντως τοσο η θέση του Ρίκου όσο και της μικρής που βρήκες, δε μου φαίνονται καθόλου παράλογες - αυτά τα πράγματα δεν είναι αυτονόητα, νομίζω.
Καλό Σαββατοκύριακο, άντε και στο Λάρυ Κινγκ! :Ρ
Α! Αυτό το όνομα, Piaget, το είδα τις προάλλες, που έψαχνα κάτι για τον ύπνο, μετά την τρομερή διάλεξη που πήγα. Κοίταξε συμπτώσεις. :)
κλαπ,κλαπ,κλαπ...
..αν σου ξαναδωσω συγχαρητηρια θα γινω βαρετος και επαναλαμβανομενος..;
Μπραβο!
D.
Η δική μου φωτό θέλω να έχει και από τις τρείς αυτόγραφο (ή το κάνουμε σωστά ή δεν το κάνουμε καθόλου!).
Προσωπικά ,τον μόνο Piaget που γνωρίζω είναι τον καλό, Ελβετό επίσης ,κύριο με τα σπουδαία αντικείμενα υψηλής ωρολογοποιίας & κοσμηματοποιίας !
Γενικά σε όλους αυτούς τους νευροsomething-ψυχοsomething που λένε διάφορα όντας πολύ έξω απ'το χορό ,δεν έχω μεγάλη εκτίμηση.
Ως νεοεισβάλουσα στο ιστολογιό σου, υποβάλλω τα σέβη μου.
Το μόνο που γνωρίζω από την θεωρία του Piaget, είναι τα στάδια της ( νοητικής) ανάπτυξης του παιδιού. Ωστόσο διαβάζοντας ότι ψάχνεις για την ετικετοποίση, μου ήρθε στο μυαλό η θεωρία της κοινωνικής διαντίδρασης ή αλλοιώς θεωρία της συμβολικής αλληλεπίδρασης (βλέπε
G. H. Mead ''Mind, self and Sosiety'' και Ch. H. Cooley, και H. Becker, ο πρώτος που χρησιμοποίσε, τουλάχιστον στην κοινωνιολογία, τον όρο ετικέτα ).
Η παραπάνω θεωρία παρουσιάζει τον άνθρωπο σαν δημιουργό και δημιούργημα του κοινωνικού του περιβάλλοντος. Η συμπεριφορά είναι προιόν αλληλεπίδρασης των όρων του κοινωνικού περιβάλλοντος κια του τρόπου με το οποίο το υποκείμενο θα τους προσλάβει και θα τους ερμηνεύσει. Ελπίζω με τα στιχεία που σου έδωσα να βρεις κάτι στο διαδύκτιο, αν όχι εδώ είμαι...
Υ.Γ. ¨Εχοντας υπόψη μου τις παραπάνω θεωρίες, έχω την εντύπωση, ότι μια τέτοια κοινωνιολογική προσσέγγιση θα βοηθούσε πολύ τα παιδιά μας, ώστε να κατανοήσουν τον κόσμο που μας περιβάλλει.
Ιωάννα
Ως νεοεισβάλουσα στο ιστολογιό σου, υποβάλλω τα σέβη μου.
Το μόνο που γνωρίζω από την θεωρία του Piaget, είναι τα στάδια της ( νοητικής) ανάπτυξης του παιδιού. Ωστόσο διαβάζοντας ότι ψάχνεις για την ετικετοποίση, μου ήρθε στο μυαλό η θεωρία της κοινωνικής διαντίδρασης ή αλλοιώς θεωρία της συμβολικής αλληλεπίδρασης (βλέπε
G. H. Mead ''Mind, self and Sosiety'' και Ch. H. Cooley, και ο πρώτο που χρησιμοποίσε τουλάχιστον στην κοινωνιολογία τον όρο ετικέτα είναι ο H. Becker)
Η παραπάνω θεωρία παρουσιάζει τον άνθρωπο σαν δημιουργό και δημιούργημα του κοινωνικού του περιβάλλοντος. Η συμπεριφορά είναι προιόν αλληλεπίδρασης των όρων του κοινωνικού περιβάλλοντος κια του τρόπου με το οποίο το υποκείμενο θα τους προσλάβει και θα τους ερμηνεύσει. Ελπίζω με τα στιχεία που σου έδωσα να βρεις κάτι στο διαδύκτιο, αν όχι εδώ είμαι...
Υ.Γ. ¨Εχοντας υπόψη μου τις παραπάνω θεωρίες, έχω την εντύπωση, ότι μια τέτοια κοινωνιολογική προσσέγγιση θα βοηθούσε πολύ τα παιδιά μας, ώστε να κατανοήσουν τον κόσμο που μας περιβάλλει.
Ιωάννα
Butterfly, είσαι έτοιμη να πιστέψεις, εικάζω :-)-η αλήθεια είναι εκεί έξω!
D, thx, δε στέλνεις και τον πάκο με τις υπογραφές που ευσυνείδητα μάζεψες στον
'Αγγελο Γ. Κουτουμάνο
Μιστράλ 4
154 51 Ν. Ψυχικό, γιατί τελικά οι άνθρωποι θέλουν τις πρωτότυπες? Ευχαριστώ :-).
Gasbird-ανικανοποίητη! (επίσης από τον Πιαζέ που τους έρχεται άμεσα στο μυαλό ξεχωρίζουν οι Κυρίες από εμάς το λοιπό όχλο :-).
Ιωάννα καλωσήρθες! Το πείραμα που μας περιέγραψε είχε ως εξής: οι ερευνητές ενημερώνουν τους δασκάλους της α' τάξης πολλών σχολείων-πριν ξεκινήσει η χρονιά-ότι έκαστος έχει στην τάξη του 2 ιδιαίτερης ευφυίας παιδιά-εντελώς τυχαία διαλεγμένα στην πραγματικότητα. Το τέλος της χρονιάς βρίσκει σε μεγάλο ποσοστό αυτά τα παιδιά να είναι όντως τα καλύτερα της τάξης. Η εξήγηση που δίνει είναι ότι όσο πιο υψηλές προσδοκίες δείχνεις να έχεις από κάποιοιν αυτός ανταποκρίνεται. Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο κ τις παραπομπές θα τις δω.
Λες και καταλαβαίνει ένας μέσος ενήλικος γιατί φυσάει ο άνεμος, και προσπαθούμε να το διδάξουμε και στα παιδιά!
Απλά έχουμε εμείς κόλλημα με τις δικές μας ταμπέλες και προσπαθούμε να τις κολλήσουμε και στα παιδιά. Αν κάποιος μας πίεζε και εμάς δείχνοντας το παράλογο των απόψεών μας, κύριος οίδε πώς θα αντιδρούσαμε!
Δημοσίευση σχολίου