9.10.09

Μαιευτική-ή μόνο τα κόκαλα του

Ρίκος: «Χτες στο μάγουλο του Κώστα ήταν ένα δάκρυο (sic)».

Εγώ: «Γιατί? Έκλαιγε? Γιατί έκλαιγε?»

Ρ: «Γιατί τον χτύπησα».

Πολλά νεύρα μετά το σχολείο:

Εγώ: «Είσαι στενοχωρημένος νομίζω. Έγινε κάτι στο σχολείο?»

Ρ: «Ναι, έγινε, με χτύπησε ο Κώστας στο λαιμό, να έτσι».

Παρά τα παραπάνω (ή ίσως εξαιτίας τους) αμφότεροι εξακολουθούν να πηγαινοέρχονται καθημερινά στο σχολείο με πολύ κέφι.

5 σχόλια:

mamma είπε...

...Χτες στο μάγουλο του Κώστα ήταν ένα δάκρυο...

Μαριλέ! όλα τα λεφτά ήταν αυτή η φράση :)

Ιωάννα είπε...

Και η νόνα μου, δάκρυο το έλεγε. Μήπως έχετε επιρροές από εφτάνησα;

athanasia είπε...

Talking poetry, το είπε κάποιος. Για το "χτες στο μάγουλο του Κώστα ήταν ένα δάκρυο" το λέω.

Συναισθήματα βλέπω - κι εκδήλωσή τους - εξού και το κέφι τους, φαντάζομαι. :)

Μαριλένα είπε...

Mamma, gee thx :-).

Ιωάννα, να το αποδώσουμε εκεί λες, ε?

Αθανασία, έχει πλάκα το πώς φτάνει στο καταραμένο το προκείμενο.

aeriko είπε...

To «Χτες στο μάγουλο του Κώστα ήταν ένα δάκρυο (sic)» einai magiko! Ola ta lefta poy leei kai h mama ;-)