Πού έλεγε κι ο πάντα επίκαιρος Τσόρτσιλ. Έτσι λοιπόν κατόρθωσα να εκμαιεύσω γραπτές απαντήσεις στην αυτοσχέδια κατανόηση κειμένου.
Όπου έχω γράψει μια σχετικά πιθανή ιστοριούλα με ήρωες συμμαθητές (Ο Νίκος κι ο Κώστας παίζουν μπάλα, δεν ακούν, φευ, τη δασκάλα και σπάνε ένα τζάμι) και τις σχετικές ερωτήσεις. Ο Ρίκος με μάτια λαμπερά από τη σκανταλιά και το πώς την πατήσανε οι σύντροφοι, σχολιάζει στο τέλος:
"Εγώ δεν έσπασα το τζάμι, εγώ μόνο έφτυσα τον Κλωντιάν για να αλλάξει μπλούζα, αυτή με το λαγό που τρώει το καρότο".
ΥΓ. Το ξέρω ότι τα γράμματα είναι οριακά κατανοητά, το ξέρω ότι από εμμονές πάσχουμε-αυριανό ποστ σχετικό για τις τόσες μέρες διακοπών και πώς οι εμμονές χτύπησαν κόκκινο-αλλά προς το παρόν είμαι πολύ περήφανη για την εικονίτσα.
15 σχόλια:
και περιφανη να εισαι - μπραβο!! Σουπερ δουλεια:-)
Υπέροχο συναίσθημα για μία ακούραστη μαμά!
Βίκη
πολυ καλο αυτο που κανεις με την ιστοριουλα, αν μπορεις να εκτυπωσεις στην θεση καποιων λεξεων εικονιτσες, τους τραβαει περισσοτερο να
ασχοληθουν .
(οσο για τις εμμονες, αφου δεν σας χτυπησε η γριπη, παλι καλα , ο Π.πλενει οτιδηποτε πεφτει στο πατωμα, ολη μερα σαπουνιζει δεινοσαυρους
Τα θερμότατα συγχαρητήριά μας :))))
Μπράβο του Ρίκου και βέβαια πρέπει να αισθάνεσαι περήφανη για το βλαστάρι σου.
Να υποθέσω ότι η μπλούζα του Κλωντιάν δεν του άρεσε!
ΥΓ1. Ο Τονι Ατγουντ είπε πως το γράψιμο είναι σαν το σέλωμα των αλόγων το προηγούμενο αιώνα.
Τώρα υπάρχουν τα πιτσι.
ΥΓ2. Στο βάθος του μυαλού μου βέβαια έχω πως μπορεί να έλθει καμιά ολική καταστροφή και ο κόσμος να πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή. Αλλά και πάλι από το δικό μου το παιδί θα μάθουν οι άλλοι να γράφουν;
Αντίλογος
Συχγαρητηρια και στους δυο!!!
(κλαπ,κλαπ,κλαπ!!)
..Τα σχολια του Ρικου φυσικα,σταθερα κορυφαια :-)
Σημασία δεν έχει που είσαι αλλά από που ξεκίνησες και ποιά είναι η επένδυση που έχεις κάνει σε χρόνο χρήμα και προσπάθεια για να φτάσεις εδώ.
Το ανωτέρω ισχύει για την blogger αλλά περισσότερο ισχύει για το τέκνο.
Να υποθέσω οτι δεν συμπαθεί τα καρότα;
Δικαίως και είσαι περήφανη! Μπράβο!
BRAVOOOOOO!
Μπράβο, και στον Ρίκο και σε σένα και σε όσους/ες δούλεψαν μαζί του! :)
Τι ελπιδοφόρο ποστ είναι αυτό!!!ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!Μου δίνετε κουράγιο να συνεχίσω.
Τα γράμματα τα βρίσκω μια χαρά , ευανάγνωστα κι έντονα!Του δικού μου αραβικά τα λες, εβρα'ι'κά τα λες , ελληνικά δεν τα λες!Ο πατέρας του επιμένει ότι μαθαίνουμε λάθος γλώσσα στο παιδί.
Συγγνώμη , αλλά ο τίτλος του ποστ είναι ατάκα του Τσώρτσιλ και όχι του Σάκη?Πω πω τι παραπληρόφορηση είναι αυτή?
Emma, ευχαριστώ, το χάρηκα πολύ.
Βίκη, εσύ τα ξέρεις καλύτερα από μένα.
Μαρία, ναι, ευχαριστώ. Η γρίπη να μη μας χτυπήσει ανησυχώ, από εμμονές άλλο τίποτα.
Mamma, ευχαριστούμε!
Αντίλογε, και εσχατολογικό και παρανοϊκό το σενάριο, μ΄ άρεσε! Δε διαφωνώ με τα περί σελώματος, αλλά και το ελληνικό σχολείο είναι στον προηγούμενο αιώνα άρα είμεθα state of the art.
Ανώνυμε των 11:31, ευχαριστούμε θερμά.
Ανώνυμε των 11:40, εννοείται κι ευχαριστούμε για την επισήμανση, η πιο μεγάλη αλήθεια όταν έχεις να κάνεις με παιδιά με προβλήματα.
Ιωάννα, η σχέση άπωσης κ έλξης είναι μάλλον με τον Κλωντιάν, το καρότο είναι απλώς η αφορμή.
Popelix, ευχαριστούμε για το ενθουσιώδες Μπράβο! :-).
Αθανασία, σε όλους τους συντελεστές με λίγα λόγια :-).
Gasbirdίνα, ο Τσώρτσιλ το έκλεψε από το Σάκη-ευχαριστούμε, ευχαριστούμε!
και ορθογραφημένη (ο καθένας με τον πόνο του)...:)
χχχχ
Ο τρόπος που κάνει το "μ" είναι ΤΕΛΕΙΟΣ!
Δημοσίευση σχολίου