Πώς το ‘λεγε η Ντόνα Γουίλιαμς για την τραμπάλα του αυτισμού μεταξύ υπερδιέγερσης, υποτονικότητας και φυσιολογικού? «Νιώθω ότι είμαι σε μια τραμπάλα που ανεβοκατεβαίνει και μόνο τις στιγμές που ισορροπεί παίρνω μια ιδέα του πώς θα ήταν η ζωή μου αν δεν ήμουν αυτιστική», ε, πολύ έντονη αυτή η εικόνα για το Ρίκο τελευταία. Κάνουμε μάθημα, λίγο να ξεχαστώ και να τραβήξουμε ένα αστείο εκτινάχθηκε ο Ρίκος στο διάστημα και χρειάζεται μια ώρα για να επανέλθει-και δώστου τα πάνω κάτω.
Από άρθρο που διάβασα το σαββατοκύριακο για τον Σίζαρ Μίλαν, ένα τύπο που καταλαβαίνει και εκπαιδεύει με φοβερή επιτυχία τα σκυλιά. Λέει λοιπόν ότι αυτό που χρειάζονται πάνω απ’ όλα τα σκυλιά είναι το τρίπτυχο άσκηση, πειθαρχία και τρυφερότητα. Και τα παιδιά θα έλεγα, αγαπητέ Σήζαρ, και τα παιδιά (αυτιστικά και μη?)
Ηλίθια απορία: Αυτό, που θα μαζευτεί 1 δις ευρώ και θα πάρουν 2.500.000 άνθρωποι από περίπου 1300 ευρώ μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει το μακροπρόθεσμο όφελος ή την όποια σκοπιμότητα? Δεχόμεθα και δημοσιεύουμε και απαντήσεις πασόκων.
8 σχόλια:
εκεινα τα χαπια που ελεγες........να με παρεις μαζι σου οταν θα πας να τα παρεις
( ανακατο κι αυτο που εγραψα αλλα εσυ καταλαβαινεις)
Ο αυτισμός είναι μαραθώνιος και υπάρχουν στιγμές που έχει ανηφόρα και πάμε αργά και δύσκολα, άλλες ισιάδια και άλλες κατηφόρα.....
Και οι γονείς θα έλεγα, αγαπητέ Σηζάρ και Μαριλένα θέλουμε άσκηση, πειθαρχία και τρυφερότητα.
Επι του δύσκολου θέματος :
Ξεκινάμε με το ευκολάκι το να δώσεις ένα έκτακτο επίδομα στους μη έχοντες είναι ένας τέλειος τρόπος να κυκλοφορήσεις χρήμα στην αγορά.
Είναι δύσκολο να το κρατήσει αποθεματικό ιδιαίτερα αμα είναι περίοδος χριστουγένων.
Για το μακροπρόθεσμο....μάλλον θα δυσκολευτεί κάποιος να βρεί όφελος να αναφέρει, παρόλη την καλή διάθεση απο πλευράς σου για φιλοξενεία.
Υ.Γ. : Δεν υπάρχουν πλέον πασόκοι αλλά φίλια προσκήμενοι στην παρούσα διακυβέρνηση του τόπου.
Καποιος γνωστος αυτοδιαγνωσμενος αυτιστικος που μεχρι προσφατα εψαχνε σπιτι να αφησει το κουρασμενο σωμα του, και δεν ψαχνει πια, ειχε περιγραψει πριν χρονια τον επισης αυτιστικο αδερφο του. Σαν ενα σκυλο. Εξακολουθω να πιστευω οτι ηταν μια τελεια μεταφορα!
συμφωνω με ολα
Αυτό συμβαίνει και στη Δήμητρα. Μάλιστα οι εκρήξεις γέλιου στους αστεϊσμούς είναι ιδιαίτερα αφύσικες μερικές φορές. Και σίγουρα όσο μεγαλώνουν το ελέγχουν περισσότερο. Κοίτα στο blog τι έγραφες ένα χρόνο πριν και που είναι το παιδί σήμερα. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε (για μένα αυτό γίνεται ιδιαίτερα έντονο και λόγω της δυσλεξίας του Τρύφωνα) ότι για τα παιδιά αυτά οι αφηρημένες έννοιες ποτέ δεν θα κατακτηθούν απόλυτα απλά θα περικυκλωθούν (βλέπε Γκράντιν) κι επομένως είναι απόλυτα φυσιολογικό να μην είναι συγκεντρωμένα όταν μελετούν. Η προσπάθεια που κάνουν είναι τρομερή!
Βίκη
Φαντάζομαι ότι τελικά και στις παροχές η πρόθεση μετράει (κατά το: "τα μαγαζιά ήταν κλειστά και έτσι σου πήραμε μόνο λουλούδια, χρόνια πολλά Χρήστο").
Όποιος μπορεί να εξαφανίζει τους πασόκους είναι δικαιωματικά ο νέος Ούρι Γκέλλερ.
Μαριλένα, ο τελικός στόχος είναι η ψηλή κορφή, εξ ου και το άκουσμα:
http://www.youtube.com/watch?v=YQAQG_OweYU
Φυσικά, αφιερωμένο εξαιρετικά, όπως πάντα.
Το διάβασα κι εγώ το άρθρο για τα σκυλιά και σκέφτηκα το ίδιο για τα παιδιά, αυτιστικά και μη...
Μαρία, καταλαβαίνω κι ελπίζω να περάσει γρήγορα.
Houz, είμεθα σε ανηφόρα στην παρούσα φάση εικάζω.
Αερικό, συμφωνώ, όπως πάντα.
Βίκη, ευχαριστώ, μακάρι να εξελιχθεί ο Ρίκος όσο τέλεια πήγε ο Δήμητρα.
Χρήστο, με εξαίρεση αυτή τη φούσκα για το έκτακτο οι πασοκο-κυβέρνηση δείχνουν σχετικά οκ-και με φοβίζει που το λέω :-).
Αθανασία, κι όσα έλεγε για τη σχέση με τη γυναίκα του ήταν ενδιαφέροντα.
Δημοσίευση σχολίου